Jerzy Jankowski (kierowca)
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1920 |
| Data i miejsce śmierci | 27 listopada 1986 |
Jerzy Jankowski (ur. 4 lipca 1920 w Będzinie, zm. 27 listopada 1986 w Warszawie) – polski kierowca motocyklowy i wyścigowy, konstruktor.
Życiorys
Urodził się w 1920 roku w Będzinie. W 1936 roku rozpoczął ściganie się motocyklami wyścigowymi w barwach klubu Pogoń Dąbrowa Górnicza[1]. Następnie ścigał się w barwach Polonii Bytom i Legii Warszawa[2]. W 1939 roku zmodyfikował motocykl DKW RT3, co zostało opisane przez magazyn „Motocykl i Cyclecar”[1].
W 1947 roku zdobył złoty medal w Sześciodniówce[1][2]. W tym samym roku zorganizował zespół sportowy zakładów SHL[1]. W roku 1948 wraz z zespołem wygrał Międzynarodowy Maraton Motocyklowy, organizowany w Polsce i Czechosłowacji[2]. Po okresie pracy w SHL znalazł zatrudnienie w WFM. Współtworzył tam motocykle sportowe oraz skuter WFM Osa[1].
W 1953 roku zakończył karierę kierowcy motocyklowego wskutek poważnej kontuzji nogi, doznanej na Sześciodniówce. Podczas pobytu w szpitalu Jankowski opracował prototyp motocykla Moto-Rak, który nie wszedł jednak do produkcji. W październiku 1957 roku został kierownikiem Ośrodka Budowy Samochodów Wyczynowych[3]. W tym okresie Jankowski opracował pierwszy zbudowany od podstaw polski samochód wyścigowy, o oznaczeniu Rak 650. Pojazd ten, oparty na lekkiej ramie przestrzennej, był napędzany silnikiem Triumph[4]. W 1958 roku Jankowski zdobył tym pojazdem tytuł mistrza Polski[5].
W 1959 roku wygrał Grand Prix Budapesztu[2]. W tym okresie rozpoczął opracowywanie samochodu zgodnego z przepisami Formuły Junior – Rak Junior I[6]. W 1963 roku był współinicjatorem organizowanego do 1990 roku Pucharu Pokoju i Przyjaźni, w którym ścigali się kierowcy krajów socjalistycznych[7][8].
Po zmianie międzynarodowych przepisów z Formuły Junior na Formułę 3 po 1963 roku, Jankowski rozpoczął opracowywanie samochodu zgodnego z tą specyfikacją[9]. Efektem był Rak 64, którym Jankowski w 1964 roku zdobył tytuł mistrza Polski oraz inauguracyjny Puchar Pokoju i Przyjaźni[10]. W 1966 roku wygrał wyścig na Stadionie Strahov[11]. Po 1966 roku Jankowski zakończył karierę zawodniczą[2]. Natomiast ostatnim skonstruowanym przez niego samochodem wyścigowym był Promot-Rak 67[12].
Ogółem Jankowski był autorem projektów 23 wyścigowych motocykli i samochodów oraz 19 patentów. W latach 1950–1953 dziesięciokrotnie zostawał mistrzem i wicemistrzem Polski w wyścigach motocyklowych, był również trzykrotnym mistrzem Polski w wyścigach samochodowych[1][2].
Zmarł 27 listopada 1986 roku. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 22B-6-5/6)[13].
Wyniki
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
WSMP
| Rok | Klasa | Zespół | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1958 |  | | | | 22 | 1 | ||||
| 750 cm3 | Automobilklub Warszawski | Rak 650 | Triumph | 2 | 1 | - | 1 | |||
| 1300 cm3 | Automobilklub Warszawski | Rak 650 | Triumph | 1 | 1 | - | 1 | 24 | 1 | |
| 1959 | | | | | ? | 2 | ||||
| Automobilklub Warszawski | Rak 650 | Triumph | 1 | 1 | 6 | NU | ||||
| 1961 | | | | ? | 2 | |||||
| Automobilklub Warszawski | Rak 1300 | Triumph | 1 | - | 1 | |||||
| 1962 | | | | ? | ? | |||||
| Formuła Junior | Automobilklub Warszawski | Rak Junior II | Wartburg | 2 | ? | NU | ||||
| 1963 | | | | | 71 | 5 | ||||
| Formuła Junior | Automobilklub Warszawski | Rak Junior II | Wartburg | 3 | 1 | NU | NU | |||
| 1964 | | | | | 30 | 1 | ||||
| Formuła 3 | Automobilklub Warszawski | Rak 64 | Wartburg | 1 | 1 | 1 | NU | |||
| 1965 | | | | 0 | NS | |||||
| Formuła 3 | Automobilklub Warszawski | Rak 64 | Wartburg | NU | NU | NU | ||||
| 1966 | | | | | 16 | 2 | ||||
| Formuła 3 | Automobilklub Warszawski | Rak 64 | Ford | 1 | NW | 1 | NW | |||
Wschodnioniemiecka Formuła 3
W latach 1960–1963 mistrzostwa rozgrywano według przepisów Formuły Junior.
| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1962 |  | | | | | | 0 | NS | |||
| Jerzy Jankowski | Rak Junior II | Wartburg | NU | NU | - | - | - | - | |||
| 1965 | | | | | | | 0 | NS | |||
| Jerzy Jankowski | SEG II | Wartburg | - | - | NU | - | - | - | |||
| 1966 | | | | | | | 0 | NS | |||
| Jerzy Jankowski | Rak 64 | Škoda | - | - | 5 | - | NU | - | |||
Przypisy
- ↑ a b c d e f Tomasz Szczerbicki: Elita motocyklistów polskich: Jerzy Jankowski. [w:] swiatmotocykli.pl [on-line]. 2014-03-18. [dostęp 2017-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-20)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Chyła: Polskie wyścigi samochodowe. s. 212.Sprawdź autora:1.
- ↑ Steć: Polskie samochody wyścigowe. s. 64.Sprawdź autora:1.
- ↑ Steć: Polskie samochody wyścigowe. s. 65–66.Sprawdź autora:1.
- ↑ Steć: Polskie samochody wyścigowe. s. 71.Sprawdź autora:1.
- ↑ Steć: Polskie samochody wyścigowe. s. 94.Sprawdź autora:1.
- ↑ The Friendship of Socialist Countries Cup (FSCC). [w:] teamdan.com [on-line]. [dostęp 2017-03-19]. (ang.).
- ↑ SPORT SAMOCHODOWY. [w:] automobilklubpolski.pl [on-line]. [dostęp 2017-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. (pol.).
- ↑ Steć: Polskie samochody wyścigowe. s. 114.Sprawdź autora:1.
- ↑ Steć: Polskie samochody wyścigowe. s. 117–118.Sprawdź autora:1.
- ↑ Cup of Peace and Friendship of Socialist Countries, Rd 5, 1966. [w:] formula2.net [on-line]. [dostęp 2017-03-19]. (pol.).
- ↑ Steć: Polskie samochody wyścigowe. s. 129, 168.Sprawdź autora:1.
- ↑ Chyła: Polskie wyścigi samochodowe. s. 213.Sprawdź autora:1.
Bibliografia
- Grzegorz Chyła: Polskie wyścigi samochodowe 1980–1989. Toruń: Automobilklub Toruński, 2015. ISBN 978-83-942405-0-9.
- Robert Steć: Polskie samochody wyścigowe. Opole: ConTEXT, 2011. ISBN 978-83-930306-4-4.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
(c) Bundesarchiv, Bild 183-93148-0005 / Kohls, Ulrich / CC-BY-SA 3.0
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Jerzego Jankowskiego na Cmentarzu Bródnowskim.