Jerzy Janowicz

Jerzy Janowicz

Jerzy Janowicz,2014 Wimbledon
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1990 Łódź
Wzrost	204 cm[1]
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	2007
Zakończenie kariery	aktywny
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	14 (12 sierpnia 2013)
Australian Open	3R (2013–2015)
Roland Garros	3R (2013, 2014)
Wimbledon	SF (2013)
US Open	2R (2014)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	47 (19 sierpnia 2013)
Australian Open	2R (2013, 2016, 2017)
Roland Garros	QF (2013)
Wimbledon	1Q (2012)
US Open	1R (2013, 2015)
Odznaczenia
Strona internetowa

Jerzy Filip Janowicz (ur. 13 listopada 1990 w Łodzi) – polski tenisista, pierwszy polski półfinalista turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej (Wimbledon 2013)^[2], finalista wielkoszlemowych turniejów juniorskich: US Open 2007 i French Open 2008, zdobywca Pucharu Hopmana 2015, reprezentant Polski w Pucharze Davisa.

Życie prywatne

Jest synem łódzkich siatkarzy Anny i Jerzego Janowiczów^[3][4]. Do 2004 reprezentował klub Orkan, następnie grał jako zawodnik AZS Łódź, MKT Łódź^[5] i Górnika Bytom z którym wywalczył drużynowe mistrzostwo Polski w 2009 i 2010 roku. Uczył się w łódzkiej szkole mistrzostwa sportowego. Był członkiem programu sportowego pod opieką firmy „Prokom”. Od 2013 roku związany z polską tenisistką – Martą Domachowską. W 2019 roku Jerzy Janowicz i Marta Domachowska zostali rodzicami, na początku stycznia urodził im się syn. Para mieszka na stałe w Łodzi^[6].

Kariera tenisowa

Do 2004

Zaczął grę w tenisa w wieku 5 lat^[7].

We wrześniu 2004 wziął udział w turnieju „Masters” do lat 14. W finale uległ reprezentantowi Arki Gdynia Szymonowi Tatarczykowi.

W 2004 wygrał silnie obsadzony turniej w Olsztynie zarówno w singlu i w deblu. W finale singla pokonał Maksima Krata 6:3, 6:3. W finale debla w parze z Pawłem Umbrasem pokonał gdyńską parę Bem/Pawlukiewicz 6:1, 6:4.

2005

8 sierpnia 2005 wystartował w kwalifikacjach turnieju International Championships of Silesia. Odpadł w pierwszej rundzie, pokonany przez Igora Soboltę 6:2, 1:6, 6:7(3).

2006

W styczniu 2006 otrzymał dziką kartę od organizatorów turnieju Magnolia Cup w Szczecinie. Przegrał w pierwszej rundzie z Polakiem Oliverem Andrzejczukiem. Wziął udział w turnieju Mamai-Sen Junior w Bukareszcie. Po udanym przejściu eliminacji dotarł do drugiej rundy, gdzie kreczował po pierwszym secie z Węgrem Atillą Tothem.

W Prokom Cup dotarł do ćwierćfinału. Przegrał z Czechem Jakubem Cymorkiem w trzech setach. Następnie wziął udział w dwóch turniejach w Słowenii, odpadając w pierwszych rundach. Podczas turnieju Mera Cup w Warszawie dotarł do półfinału, przegrywając z Rosjaninem Maksimem Kanakowem 7:6, 2:6, 3:6.

W turnieju Tarkett Junior Open w Belgii odpadł w drugiej rundzie. W listopadzie odbył tournée po Arabii Saudyjskiej. Niespodziewanie dotarł do dwóch finałów w Rijadzie. W pierwszym uległ Portugalczykowi Martinowi Truevie 6:3, 3:6, 5:7. W drugim wygrał z Amerykaninem Davidem Nguyenem 6:4, 6:3.

2007

Na początku roku wystartował w dwóch turniejach ITF w Indiach. W pierwszym, w Czandigarh, odpadł w ćwierćfinale z Rosjaninem Aleksym Tichonowem 6:4, 4:6, 2:6. Wygrał natomiast bardziej prestiżowy turniej w Nowym Delhi, wygrywając w finale z Tajem Kittiphongiem Wachiramanowongiem 3:6, 6:4, 6:3. W maju 2007 wygrał turniej Spring Bowl w St. Pölten w Austrii, w finale pokonując Australijczyka Marka Verrytha 6:2, 6:1.

Dotarł do ćwierćfinału turnieju Gerry Weber Junior Open. Dotarł do finału turnieju German Junior Open, gdzie, grając z Meksykaninem Caesarem Ramirezem, kreczował przy stanie 6:4, 1:6, 1:2. Wystartował w turnieju w Bad Gastein, gdzie przegrał w pierwszej rundzie.

Uzyskane wyniki pozwoliły mu wznieść się na 42. pozycję w juniorskim rankingu ITF i zakwalifikować się tymże do pierwszego wielkoszlemowego turnieju, US Open w Nowym Jorku w singlu i deblu.

W singlu, w pierwszej rundzie pokonał Czecha Jiříego Košlera 6:4, 7:5. W drugiej rundzie po trudnej walce pokonał Rosjanina Vladimira Zinyakowa 7:6(5), 3:6, 6:4. W trzeciej rundzie wygrał z Australijczykiem Bernardem Tomicem 7:5, 3:6, 6:3. W ćwierćfinale pokonał rozstawionego jako nr 5 kolejnego Australijczyka Grega Jonesa 3:6, 7:6(6), 6:3, skutecznie broniąc piłki meczowej Jonesa przy stanie 5:6 w tiebreaku. W półfinale pokonał rozstawionego jako nr 11 Włocha Thomasa Fabbiano 6:2, 6:7(2), 7:6(1), tym samym powtarzając osiągnięcie Marcina Gawrona, który dotarł do finału na juniorskim Wimbledonie w 2006. W finale Janowicz spotkał się z rozstawionym jako nr 15 Litwinem Ričardasem Berankisem, któremu uległ 3:6, 4:6. Pod koniec roku dotarł jeszcze do półfinału Orange Bowl, gdzie uległ rewelacji turnieju Grigorowi Dimitrowowi.

2008

Rozstawiony z numerem drugim w juniorskim Australian Open 2008, dotarł do ćwierćfinału, gdzie przegrał z turniejową dziesiątką, Yang Tsung-hua 5:7, 1:6.

Otrzymał „dziką kartę” od organizatorów turnieju KGHM Dialog Polish Indoors Wrocław 2008, rozgrywanego na przełomie stycznia i lutego. Odpadł w drugiej rundzie, ale w pierwszej sensacyjnie wyeliminował Nicolasa Mahuta^[8].

Dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów wystąpił również w turnieju Switzerland F3 Futures rozgrywanym w Vaduz. Dotarł do finału, w którym pokonał rozstawionego z numerem trzecim Andreę Stoppiniego 7:6(4), 6:4, wygrywając pierwszy w karierze turniej seniorski^[9].

W juniorskim French Open Polak był rozstawiony z numerem dwunastym. W pierwszej rundzie zmierzył się z Rosjaninem Aleksandrem Łobkowem, który skreczował przy stanie 6:1, 2:0, w drugiej rundzie zwyciężył Chorwata Marina Draganję 6:4, 6:4, w kolejnym spotkaniu pokonał Francuza Antoine Fereta 6:7, 7:5, 7:5, w ćwierćfinale wygrał z Bułgarem Grigorem Dimitrowem (nr 14) 6:4, 3:6, 6:3, zaś w półfinale zwyciężył Argentyńczyka Guido Pellę 6:4, 6:4. W finale zmierzył się z Yang Tsung-hua z Tajwanu. Mecz zakończył się porażką Janowicza 3:6, 6:7(5).

W lipcu Janowicz zadebiutował w reprezentacji Polski w Pucharze Davisa, gdzie pokonał utytułowanego Maksa Mirnego, czym przyczynił się do niespodziewanego zwycięstwa 4:1 nad wyżej notowaną Białorusią. W sierpniu zwyciężył w turnieju rangi ITF Men’s Circuit rozgrywanym w Olsztynie zarówno w zawodach gry pojedynczej, jak i rozgrywkach gry podwójnej. We wrześniu dzięki dzikiej karcie uczestniczył w turnieju Pekao Open 2008 o randze challengera, rozgrywanym na kortach ziemnych w Szczecinie. Dotarł w nim do półfinału.

Sezon 2008 zakończył na 335. miejscu w rankingu ATP.

2009

W lutym Janowicz wystąpił w rozgrywkach rangi 250 Series w Marsylii. Polak pomyślnie przebrnął przez trzy etapy kwalifikacji, ale odpadł już w pierwszej rundzie turnieju głównego z Andreasem Seppim, przegrywając w trzech setach 6:7(5), 6:3, 6:7(3). Następnie wziął udział w kilku europejskich challengerach, odpadając najpóźniej w pierwszej rundzie zmagań. Dalej zaszedł dopiero na ojczystej ziemi – osiągnął ćwierćfinał w Bytomiu oraz półfinał w Poznaniu, odpowiednio w czerwcu i lipcu.

W turnieju rangi 500 Series w Waszyngtonie odpadł w pierwszej rundzie – w trzysetowym pojedynku lepszy od Polaka okazał się Marc Gicquel. Podczas US Open nie zdołał przejść eliminacji, gdzie w trzeciej rundzie przegrał z Hindusem Somdewem Devvarmanem 3:6, 2:6.

W październiku wystąpił w dwóch turniejach kategorii 250 Series w Sztokholmie i Lyonie – w obu musiał uznać wyższość rywali podczas trzeciej rundy eliminacyjnej. Pod koniec roku zaliczył jeszcze dwa występy w rozgrywkach rangi challenger w Bratysławie, gdzie przegrał w drugiej rundzie z Michaelem Berrerem 3:6, 6:3, 2:6 oraz w Helsinkach, gdzie jego pogromcą w trzeciej rundzie eliminacji okazał się Rosjanin Ilya Belyaev.

Sezon 2009 zakończył na 319. miejscu w rankingu ATP.

2010

W turnieju rangi 250 Series w Zagrzebiu Janowicz odpadł w drugiej rundzie kwalifikacji z Belgiem Rubenem Bemelmansem, przegrywając w dwóch setach 3:6, 4:6. W lutym wygrał niewielki turniej Azerbeijan F2 Futures, rozgrywany w Baku, natomiast na początku czerwca okazał się najlepszy w koszalińskim Poland F3 Futures. Tydzień później w rywalizacji futuresowej (F4) w Gliwicach zdołał dotrzeć do finału. W dwóch kolejnych turniejach rangi challenger w Bytomiu oraz Scheveningen kończył rywalizację w ćwierćfinale.

W Bastad pomyślnie przeszedł przez eliminacje, lecz w pierwszej rundzie turnieju głównego nie zdołał pokonać reprezentanta gospodarzy Ervina Eleskovica. We włoskim challengerze rozgrywanym w Trani, Janowicz osiągnął ćwierćfinał, przegrywając w swoim trzecim meczu z Portugalczykiem Leonardo Tavaresem. Występu w US Open Polak nie mógł zaliczyć do udanych, jako że odpadł już w drugiej rundzie kwalifikacji z Andreasem Haider-Maurerem.

We wrześniu Polak zwyciężył w challengerze rozgrywanym w Saint-Rémy, w finale pokonując Édouarda Rogera-Vasselina 3:6, 7:6(8), 7:6(6). W październiku z kolei okazał się najlepszy podczas białoruskiego futuresa (F3), a tydzień później dotarł do finału turnieju F4. Na koniec sezonu Janowicz zaliczył całkiem udany występ podczas challengera w Salzburgu, gdzie w finale przegrał z reprezentantem Irlandii Conorem Nilandem 6:7(5), 7:6(2), 3:6.

Sezon 2010 zakończył na 161. miejscu w rankingu ATP.

2011

Rok ten zainaugurował wielkoszlemowym Australian Open, ale został wyeliminowany już w drugiej rundzie kwalifikacji przez Bobby’ego Reynoldsa w trzech setach 2:6, 6:2, 11:13. Jeszcze w styczniu Polak wystartował w challengerze w Courmayeur i dotarł tam do półfinału, odpadając w potyczce z luksemburskim tenisistą Gilles’em Müllerem. W kwietniowym turnieju rangi 250 Series w Monachium Polak przegrał mecz w drugiej rundzie eliminacji z Martinem Fischerem 6:7(5), 3:6.

Na kortach Rolanda Garrosa pożegnał się z turniejem już w pierwszej rundzie kwalifikacji, po przegranym meczu z Denisem Gremelmayrem 5:7, 6:3, 4:6. Podczas Wimbledonu zdołał natomiast dotrzeć do trzeciej rundy eliminacji, tam jednak ponownie natrafił na Martina Fischera i przegrał z nim pięciosetowy mecz 4:6, 7:6(5), 6:4, 3:6, 6:8.

W lipcu wystąpił w poznańskim challengerze. Polak przegrał dopiero w finale, w meczu z Rui Machado 3:6, 3:6. W rozgrywkach kategorii 250 Series w Kitzbühel przeszedł przez trzy rundy eliminacji i odpadł w pierwszej rundzie turnieju głównego z João Souzą 3:6, 6:4, 6:7(3). W US Open przegrał w pierwszej rundzie eliminacji z Holendrem Matwe Middelkoopem 3:6, 7:6(5), 1:6.

W październiku wystąpił w kwalifikacjach do dwóch turniejów rangi 250 Series – w Sztokholmie odpadł w pierwszej, a w Wiedniu w drugiej rundzie kwalifikacji. Pod koniec roku Janowicz wziął udział w trzech challengerach w Eckental, Ortisei oraz Salzburgu i za każdym razem odpadał w drugiej rundzie turnieju głównego.

Sezon 2011 zakończył na 221. miejscu w rankingu ATP.

2012

Pod koniec lutego Janowicz dotarł do półfinału challengera w Wolfsburgu, przegrywając w meczu o zwycięstwo z Holendrem Igorem Sijslingiem 6:4, 3:6, 6:7(9). W turnieju kategorii 500 Series w Barcelonie uległ w drugiej rundzie eliminacji Serhijowi Bubce 6:2, 3:6, 4:6. W maju zwyciężył w rzymskim challengerze, pokonując w meczu finałowym Gilles’a Müllera 7:6(3), 6:3.

Podczas French Open Polak nie zakwalifikował się do turnieju głównego, przegrywając w trzeciej rundzie eliminacji z Igorem Sijslingiem 4:6, 6:3, 4:6. Sztuka ta udała się mu natomiast na kortach Wimbledonu. Po kwalifikacjach bez straty seta, Jerzy pokonał Simone Bolellego oraz Ernestsa Gulbisa. Zwycięską passę Polaka zatrzymał dopiero Florian Mayer – Jerzy nie wykorzystał dwóch piłek meczowych w ostatnim secie i ostatecznie przegrał 6:7(5), 6:3, 6:2, 3:6, 5:7.

W lipcu wystartował w holenderskim challengerze, rozgrywanym na kortach w Scheveningen. Rozstawiony z numerem pierwszym Polak stracił tylko jednego seta w całym turnieju, a w finale pokonał reprezentanta gospodarzy Matwe Middelkoopa 6:2, 6:2. Zwycięstwo w tym turnieju dało mu awans do pierwszej setki rankingu ATP (dokładnie 87. lokatę). Identyczny rezultat jak w Holandii uzyskał w Poznaniu, gdzie ze zwycięstwa cieszył się po meczu z Jonathanem Dasnieres de Veigy. Triumf ten pozwolił mu awansować na jeszcze wyższe, 82. miejsce w rankingu. Na tym turnieju wyrównał należący do Ivo Karlovicia oficjalny rekord świata w szybkości serwisu – 251 km/h.

Podczas US Open Janowicz odpadł w pierwszej rundzie, przegrywając 2:6, 6:7(8), 6:3, 3:6 z grającym dzięki dzikiej karcie, notowanym w rankingu ATP o około tysiąc pozycji niżej od niego Dennisem Novikovem^[10].

W październiku doszedł do ćwierćfinału turnieju w Moskwie, wygrywając kolejno z Benjaminem Beckerem 7:6(6), 6:3 i Carlosem Berlocqiem 6:3, 6:4. W walce o awans do półfinału przegrał z Brazylijczykiem Thomazem Belluccim 4:6, 6:7(3).

Na przełomie października i listopada wystartował w kwalifikacjach do turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Paryżu. Pokonał w nich kolejno Dmitrija Tursunowa 6:2, 6:4 i Florenta Serrę również 6:2, 6:4, dzięki czemu dostał się do turnieju głównego. W pierwszej rundzie zawodów wyeliminował Philippa Kohlschreibera 7:6(5), 6:4, a w drugiej Marina Čilicia 7:6(6), 6:2. W trzeciej rundzie jego przeciwnikiem był tegoroczny zwycięzca US Open, finalista Wimbledonu i mistrz olimpijski z Londynu, Szkot Andy Murray. Polak obronił w drugim secie przy stanie 4:5 piłkę meczową, a następnie zwyciężył z trzecim tenisistą rankingu ATP w trzech setach: 5:7, 7:6(4), 6:2^[11]. W ćwierćfinale naprzeciw Jerzego Janowicza stanął Janko Tipsarević, który skreczował przy stanie 3:6, 6:1, 4:1 i 40:0 w szóstym gemie przy podaniu Polaka. Półfinałowym rywalem Janowicza był reprezentant gospodarzy, Gilles Simon, którego Polak pokonał 6:4, 7:5. W finale zmierzył się z Davidem Ferrerem, któremu uległ wynikiem 4:6, 3:6.

Sezon 2012 zakończył na 26. miejscu w rankingu ATP.

2013

Sezon 2013 rozpoczął od udziału w turnieju w Auckland. W pierwszej rundzie przegrał z wynikiem 6:4, 6:7(5), 4:6 z Brianem Bakerem. Następnie grał w zawodach singlowych podczas Australian Open, gdzie rozstawiony był z numerem dwudziestym czwartym. W pierwszej rundzie pokonał Simone’a Bolelliego 7:5, 6:4, 6:3. W kolejnym, ponad czterogodzinnym meczu zwyciężył z Somdevem Devvarmanem 6:7(10), 3:6, 6:1, 6:0, 7:5. W trzeciej rundzie przegrał z wyżej notowanym Nicolásem Almagro 6:7(3), 6:7(4), 1:6. W zawodach deblowych występował razem z Tomaszem Bednarkiem. Para odpadła w drugiej rundzie po porażce z Davidem Marrero i Fernando Verdasco.

W lutym zagrał w turnieju w rangi ATP World Tour 250 w Marsylii, gdzie pokonawszy kolejno Lukáša Rosola i Juliena Benneteau przegrał w ćwierćfinale z Tomášem Berdychem. W marcu Janowicz wziął udział w dwóch turniejach ATP World Tour Masters 1000. W Indian Wells dotarł do trzeciej rundy, wygrywając z Davidem Nalbandianem i przegrywając z rozstawionym z numerem dziesiątym Richardem Gasquetem. W grze podwójnej Polak w parze z Treatem Hueyem dotarł do finału, w którym ulegli braciom Bobowi i Mike’owi Bryanom. Udział Janowicza w turnieju w Miami zakończył się po pierwszym meczu, w którym przegrał z Thomazem Belluccim. Porażki w swoich pierwszych meczach zaliczył też w Monte Carlo (uległ Kevinowi Andersonowi) oraz w Barcelonie (przegrana z Albertem Ramosem-Viñolasem).

W Madrycie Janowicz pokonał w pierwszej rundzie wyżej notowanego Sama Querreya, by ulec w drugiej rundzie ponownie Tomášowi Berdychowi. Na kortach ziemnych w Rzymie najpierw rozprawił się z Santiago Giraldo, następnie pokonał dwóch tenisistów z pierwszej dziesiątki rankingu: Jo-Wilfrieda Tsongę oraz Richarda Gasqueta. W ćwierćfinale trafił na Rogera Federera, z którym przegrał 4:6, 6:7(2). Na French Open odpadł w trzeciej rundzie singla po przegranej ze Stanislasem Wawrinką, pokonawszy uprzednio Alberta Ramosa oraz Robina Haase. W grze podwójnej w parze z Tomaszem Bednarkiem dotarł do ćwierćfinału.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczął na turnieju w Halle. Janowicz przegrał w pierwszej rundzie ze szczęśliwym przegranym, Mirzą Bašiciem. Na Wimbledonie, jako pierwszy Polak w historii, osiągnął półfinał turnieju wielkoszlemowego, wygrywając kolejno z Kyle’em Edmundem, Radkiem Štěpánkiem, Nicolásem Almagro oraz po pięciosetowym boju z Jürgenem Melzerem. W ćwierćfinale wygrał w pojedynku z Łukaszem Kubotem 7:5, 6:4, 6:4.^[12] W meczu o finał pokonał go Andy Murray, z którym Polak przegrał 7:6(2), 4:6, 4:6, 3:6^[13].

Podczas kolejnego turnieju w Hamburgu Janowicz pokonał Robina Haase, kreczując w następnym meczu z Fernando Verdasco z powodu kontuzji bicepsa. Okres przygotowawczy do US Open rozpoczął turniejem w Montrealu, w którym, pokonawszy Juliena Benneteau i Franka Dancevica, w trzeciej rundzie przegrał z późniejszym triumfatorem turnieju Rafaelem Nadalem. Niepowodzeniem zakończył się start w turnieju w Cincinnati, gdzie już w pierwszej rundzie Polak został pokonany przez Jamesa Blake’a. W rozgrywkach singlowych na US Open Janowicz uległ w pierwszej rundzie kwalifikantowi Máximo Gonzálezowi 4:6, 4:6, 2:6.

W październiku awansował do ćwierćfinału zawodów w Sztokholmie, w którym przegrał z Ernestsem Gulbisem 5:7, 6:4, 3:6. Następnie osiągnął ćwierćfinał w Walencji, ulegając najwyżej rozstawionemu Davidowi Ferrerowi 4:6, 6:4, 0:6. Ostatnim turniejem Janowicza w roku 2013 były zawody w Paryżu. W trzeciej rundzie nie sprostał Nadalowi.

Sezon 2013 zakończył na 21. miejscu w rankingu ATP.

2014

Sezon 2014 miał rozpocząć od startu w Pucharze Hopmana, z którego ostatecznie się wycofał, uzasadniając decyzję obawą o odnowienie urazu stopy^[14]. Pierwszym turniejem Janowicza, w którym wziął udział w 2014 roku, były zawody w Sydney. Zarówno w singlu, jak i w deblu przegrał swoje pierwsze mecze. Następnie, jako rozstawiony z numerem dwudziestym, grał w zawodach singlowych podczas Australian Open. W pierwszej rundzie pokonał Jordana Thompsona 1:6, 4:6, 6:4, 6:2, 6:1. W drugiej rundzie zwyciężył z Pablem Andújarem 4:6, 7:6(3), 7:6(5), 6:3. W trzeciej rundzie przegrał z Florianem Mayerem 7:5, 6:2, 6:2. Brał udział w konfrontacji Pucharu Davisa przeciwko Rosji, zakończonym zwycięstwem Polski 3:2.

W lutym wziął udział w zawodach w Montpellier, gdzie awansował do półfinału. Przegrał w nim z Richardem Gasquetem w dwóch setach zakończonych tie-breakami. W Rotterdamie Polak osiągnął ćwierćfinał, w którym uległ Tomášowi Berdychowi w trzech setach. W turniejach ATP World Tour Masters 1000 w Indian Wells i Miami Janowicz odpadał po spotkaniach drugiej rundy. W kwietniu grał w przegranym przez Polskę meczu Pucharu Davisa decydującym o awansie do baraży o Grupę Światową.

Okres gry na nawierzchni ceglanej rozpoczął w Monte Carlo od porażki w pierwszej rundzie z kwalifikantem Michaëlem Llodrą. W swoim pierwszym meczu przegrał też w Barcelonie z Jürgenem Melzerem. W Madrycie w pierwszej rundzie pokonał go Ernests Gulbis, zaś w Rzymie – Philipp Kohlschreiber. Udział we French Open zakończył po trzecim meczu, przegranym 4:6, 4:6, 3:6 z Jo-Wilfriedem Tsongą.

Na kortach trawiastych w Halle Janowicz przegrał w pierwszej rundzie z Pierre’em-Huguesem Herbertem. Podczas Wimbledonu Polak stoczył trzy pięciosetowe pojedynki, z Somdevem Devvarmanem, Lleytonem Hewittem oraz, przegrany, z Tommym Robredo.

W Båstad w pojedynku z Dušanem Lajoviciem Jerzy Janowicz skreczował przy stanie 3:6, 1:1. W Hamburgu pokonał w pierwszej rundzie Alberta Ramosa-Viñolasa, by następnie ulec Ołeksandrowi Dołhopołowowi. W Toronto ponownie przegrał w pierwszej rundzie, tym razem z Peterem Polansky’m. W Cincinnati tenisista pokonał Tejmuraza Gabaszwilego i rozstawionego Grigora Dimitrowa, a następnie został pokonany przez Juliena Benneteau. W Winston-Salem Polak doszedł do finału, pokonując m.in. rozstawionych João Sousę i Édouarda Rogera-Vasselina. W meczu mistrzowskim przegrał 6:3, 6:7(3), 5:7 z Lukášem Rosolem. Na US Open w drugiej rundzie pokonał go Kevin Anderson.

W Metzu Janowicz awansował do ćwierćfinału, ulegając w nim 3:6, 4:6 Gaëlowi Monfilsowi. W Pekinie w pierwszej rundzie pokonał go Andy Murray. Brytyjczyk zwyciężył także w meczu drugiej rundy w Szanghaju. W Bazylei w pierwszym meczu Denis Istomin pokonał Polaka, oddając mu dwa gemy. Pod koniec sezonu Janowicz uległ jeszcze w pierwszym meczu w Paryżu Samowi Querreyowi.

Sezon 2014 zakończył na 43. miejscu w rankingu ATP.

2015

Jerzy Janowicz sezon 2015 rozpoczął od udziału razem z Agnieszką Radwańską w rozgrywkach Pucharu Hopmana. Reprezentanci Polski wygrali dwa mecze rundy grupowej, a w finale pokonali reprezentantów Stanów Zjednoczonych wynikiem 2-1. W decydującym meczu w mikście Polacy pokonali Serenę Williams i Johna Isnera 7:5, 6:3. W Sydney pokonał Nicka Kyrgiosa, a później został zwyciężony przez Leonarda Mayera. Podczas Australian Open pokonał szczęśliwego przegranego Hiroki Moriyę i Gaëla Monfilsa. W trzeciej rundzie przegrał 6:7(6), 4:6, 6:7(3) z Felicianem Lópezem.

Następnie wziął udział w turnieju Open Sud de France (ATP 250), w którym wygrał mecze z takimi zawodnikami, jak Gilles Simon, Joao Sousa, Dustin Brown i Benoît Paire, ulegając w finale Richardowi Gasquetowi. Janowicz przegrał mecze w pierwszych rundach kolejnych turniejów w Marsylii (z Davidem Goffinem) oraz w Indian Wells (z Diegiem Schwartzmanem).

Sezon na kortach ziemnych Janowicz rozpoczął podczas turnieju w Miami, gdzie doszedł do trzeciej rundy, w której uległ Davidowi Goffinowi. Janowicz przegrał mecze otwarcia kolejnych turniejów w Monako (z Fabio Fogninim), Madrycie (z João Sousą) oraz w Rzymie (z Grigorem Dimitrovem). Wielkoszlemowy turniej Rolanda Garrosa zakończył w drugiej rundzie (przegrał z Leonardo Mayerem).

Na trawie zagrał w Halle (przegrał w ćwierćfinale z Keim Nishikorim) oraz na Wimbledonie, z którego odpadł już w pierwszej rundzie po meczu z Marselem İlhanem.

Janowicz doszedł następnie do II rundy na turniejach w Båstad oraz w Hamburgu. W Montrealu przegrał mecz otwarcia, z kolei w Cincinnati doszedł do III rundy ulegając Ołeksandrowi Dołhopołowowi. W Winston-Salem uległ w III rundzie późniejszemu triumfatorowi, Kevinowi Andersonowi. Rozgrywki na US Open zakończył już w pierwszej rundzie po przegranej z Pablo Carreño-Bustą.

Na jesieni Janowicz doszedł do II rundy na St. Petersburg Open 2015 oraz w Wiedniu. Po wygranych kwalifikacjach do turnieju w Bazylei przegrał w meczu otwarcia. Nie zakwalifikował się do turnieju głównego w Paryżu.

W 2015 roku Janowicz wystartował w turniejach z cyklu ATP Challenger Tour w Irving (porażka w II rundzie) oraz w Orleanie, gdzie w finale przegrał z Janem-Lennardem Struffem.

2016

Sezon 2016 otwiera przegrana Janowicza w meczu pierwszej rundy Australian Open z Johnem Isnerem – 3:6, 6:7(7), 3:6.

W wyniku kontuzji kolana^[15], Janowicz nie brał udziału w rozgrywkach przez większość sezonu, spadając w rankingu ATP na poz. 247 (29 sierpnia 2016).

Jerzy Janowicz powrócił na kort dopiero w lipcu w hiszpańskiej Segovii na turnieju w ramach ATP Challenger Tour, gdzie przegrał w pierwszej rundzie z Lucą Vannim 6:2, 6:7(3), 5:7. Korzystając z instytucji „zamrożonego rankingu” zakwalifikował się do udziału w turnieju tenisowym na Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro, gdzie również w pierwszej rundzie uległ Gillesowi Müllerowi 7:5, 1:6, 6:7(10).

Pierwszy sukces w turnieju w tym sezonie odniósł dopiero w challengerze w Meerbusch, gdzie wygrał dwa mecze i został pokonany w ćwierćfinale przez Clementa Geensa. Na US Open przegrał mecz pierwszej rundy z obrońcą tytułu i liderem rankingu ATP Novakiem Đokoviciem 3:6, 7:5, 2:6, 1:6.

W sierpniu 2016 Janowicz zakończył współpracę z Kimem Tiilikainenem, który był jego trenerem od 2009 r.^[16]

Na początku września wygrał challenger w Genui (125 punktów w rankingu ATP), pokonując w finale Nicolása Almagro 7:6(5), 6:4. Na drodze do finału wygrał mecze z Carlosem Berlocqiem, Gianlucą Magerem, Horacio Zeballosem i Lorenzo Sonegio. Po tym sukcesie awansował o 81 pozycji na 166. miejsce w rankingu ATP. W tym samym miesiącu wziął udział w challengerze w Szczecinie. Turniej ten, rozpoczęty od wygranej w meczu pierwszej rundy z Nikolozem Basilaszwilim 7:5, 7:6(5), Janowicz zakończył w drugiej rundzie przegrywając ze Stefano Napolitano (6:3, 6:7(2), 4:6). W ostatnim tygodniu września Janowicz wziął udział w challengerze w Orleanie, w którym bronił punktów za finał z 2015 r.^[17] Odpadł już w pierwszej rundzie po meczu z Tommym Robredo, który przegrał 6:3, 3:6, 5:7.

W październiku Janowicz brał udział w challengerze w Mons. W meczu pierwszej rundy wygrał z Lukášem Lacko 6:4, 6:4, a turniej zakończył w II rundzie porażką z Ričardasem Berankisem – 5:7, 6:7(4).

2017

W styczniu Janowicz wziął udział w kwalifikacjach do turnieju w Auckland. Po wygranej w pierwszej rundzie z Krisjanisem Stabinsem 6:4, 6:4, przegrał w drugiej rundzie z Michaelem Mmohem 6:7(3), 3:6. Udział w Australian Open zakończył już w pierwszej rundzie po pięciosetowym pojedynku z rozstawionym z nr 7 Marinem Čilićem 6:4, 6:4, 2:6, 2:6, 3:6. W tym samym miesiącu wystartował jeszcze w challengerze w Quimper we Francji. W pierwszej rundzie pokonał Yannika Reutera 6:2, 6:2. Turniej zakończył w drugiej rundzie przegraną z Adrianem Mannarino 4:6, 6:3, 4:6.

W lutym wziął udział w Sofii, gdzie po zwycięstwie w pierwszej rundzie z Dudim Selą 6:4 6:4, przegrał w drugiej rundzie z Grigorem Dimitrowem 6:4, 3:6, 5:7. Następnie wygrał zawody cyklu ATP Challenger Tour w Bergamo. Na drodze do tytułu pokonał Maximiliana Marterera 6:3, 6:4, Mirzę Bašicia 7:6(4), 6:2, Egora Gerasimova 6:7(1), 6:3, 7:5, Filipa Krajinovicia 6:3, 6:3 oraz Quentina Halysa 6:4, 6:4. Następnie wziął udział w turnieju Wrocław Open, w którym w pierwszej rundzie wygrał z Markiem Jalovcem 6:4, 6:2, a w drugiej rundzie przegrał z Jürgenem Melzerem 5:7, 6:7(6). Kolejnymy zawodami, w których wystartował Janowicz był turniej w Guadalajarze, w którym dotarł do półfinału. Wygrał z Samem Grothem 6:3, 6:7(3), 6:1, Federiciem Corią 6:2, 6:1 i z Tennysem Sandgrenem 6:4, 6:2, a turniej zakończył przegraną z Denisem Shapovalovem 6:4, 3:6, 6:7(4).

Po przerwie spowodowanej kontuzją powrócił do rozgrywek na kortach ziemnych. W kwalifikacjach do turnieju w Monachium wygrał z Matthiasem Bachingerem 6:4, 4:6, 6:3, a następnie uległ Cedrikowi-Marcelowi Stebe 6:7(10), 2:6. Wystartował również w kwalifikacjach do turnieju w Madrycie, w których w pierwszej rundzie uległ Pierre'owi-Huguesowi Herbertowi 6:7(6), 2:6. Start w wielkoszlemowym French Open zakończył w pierwszej rundzie, porażką z Taro Danielem 4:6, 4:6, 4:6.

W czerwcu wystartował w turnieju ATP Challenger Tour w Prościejowie. W meczu pierwszej rundy przegrał z Tommym Robredo 6:3, 4:6, 6:7(4).

Sezon na kortach trawiastych rozpoczyna w Stuttgarcie. W meczu I rundy wygrał z Andriejem Kuzniecowem 6:4, 3:6, 6:3. W II rundzie pokonał rozstawionego z numerem 2. Grigora Dimitrowa 7:6(4), 6:3. W ćwierćfinale przegrał z Benoîtem Pairem 1:6, 6:7(4). Następnie zgłosił się do kwalifikacji w Eastbourne, z których odpadł w pierwszej rundzie, po przegranej z Frankiem Škugorem 6:7(3), 6:7(5).

Po raz ostatni skorzystał z opcji chronionego rankingu, gwarantując sobie udział w turnieju głównym Wimbledonu. W pierwszej rundzie wygrał z grającym z dziką kartą Denisem Shapovalovem 6:4, 6:3, 3:6, 7:6(2). W II rundzie pokonał rozstawionego z numerem 14. Lucasa Pouille 7:6(4), 7:6(4), 3:6, 6:1. Udział w mistrzostwach zakończył w III rundzie, przegrywając z Benoîtem Pairem 2:6, 6:7(3), 3:6.

Następnie Janowicz brał udział w zawodach ATP Challenger Tour w Brunszwiku, gdzie dotarł do ćwierćfinału. W pierwszej rundzie wygrał z Uladzimirem Ignatikiem 6:4, 6:4, a w drugiej rundzie pokonał Gastão Eliasa 6:4, 7:6(4). W ćwierćfinale przegrał z Oscarem Otte 6:4, 5:7, 4:6.

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (0–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	4 listopada 2012	Paryż	Twarda (hala)	David Ferrer	4:6, 3:6
Finalista	2.	23 sierpnia 2014	Winston-Salem	Twarda	Lukáš Rosol	6:3, 6:7(3), 5:7
Finalista	3.	8 lutego 2015	Montpellier	Twarda (hala)	Richard Gasquet	0:3 krecz

Gra podwójna (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	17 marca 2013	Indian Wells	Twarda	Treat Huey	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 6:3, 6–10

Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP World Tour Masters 1000

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R, przegrał w IV, III, II, I rundzie

     LQ, odpadł w kwalifikacjach

     RR, odpadł w rundzie grupowej

     A, nie startował

     ^Q, dostał się przez kwalifikacje

Gra pojedyncza

Turniej	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Wielki Szlem
Australian Open	–	–	2Q	–	3R	3R	3R	1R	1R	0 / 5	6–4
French Open	–	–	1Q	3Q	3R	3R	2R	–	1R	0 / 4	5–4
Wimbledon	–	–	3Q	3RQ	SF	3R	1R	–	3R	0 / 4	9–4
US Open	3Q	2Q	1Q	1R	1R	2R	1R	1R		0 / 5	1–4
Wygrane turnieje	0 / 0	0 / 0	0 / 0	0 / 2	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 2	0 / 2	0 / 18	N/A
Bilans spotkań	0–0	0–0	0–0	2–2	9–4	7–4	3–4	0–2	0–2	N/A	21–18
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals	–	–	–	–	–	–	–	–		0 / 0	0–0
Turnieje ATP World Tour Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	–	3R	2R	1R	–	–	0 / 3	1–3
Miami	–	–	–	–	2R	2R	3R	–	–	0 / 3	2–3
Monte Carlo	–	–	–	–	1R	1R	1R	–	–	0 / 3	0–3
Madryt	–	–	–	–	2R	1R	1R	–	1Q	0 / 3	1–3
Rzym	–	–	–	–	QF	1R	1R	–	–	0 / 3	3–3
Kanada	–	–	–	–	3R	1R	1R	–		0 / 3	2–3
Cincinnati	–	–	–	2Q	1R	3R	3R	–		0 / 3	4–3
Szanghaj	–	–	–	–	–	2R	–	–		0 / 1	1–1
Paryż	–	–	–	FQ	3R	1R	2Q	–		0 / 3	6–3
Wygrane turnieje	0 / 0	0 / 0	0 / 0	0 / 1	0 / 8	0 / 9	0 / 7	0 / 0	0 / 0	0 / 25	N/A
Bilans spotkań	0–0	0–0	0–0	5–1	8–8	3–9	4–7	0–0	0–0	N/A	20–25
Ranking na koniec sezonu
	319	161	221	26	21	43	57	280		N/A

Finały wielkoszlemowych turniejów juniorskich

Gra pojedyncza

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	9 września 2007	US Open	Twarda	Ričardas Berankis	3:6, 4:6
Finalista	2.	8 czerwca 2008	French Open	Ceglana	Yang Tsung-hua	3:6, 6:7(5)

Wygrane turnieje rangi Futures i Challengers

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	Naw.	Finalista	Wynik
1.	16/03/2008	Vaduz	Futures	dywan	Andrea Stoppini	7:6(4), 6:4
2.	24/08/2008	Olsztyn	Futures	ziemna	Marcin Gawron	6:4, 6:2
3.	07/09/2008	Wrocław	Futures	ziemna	Marcin Gawron	7:6(3), 6:2
4.	17/05/2009	Most	Futures	ziemna	Michal Tabara	6:4, 2:6, 7:6(3)
5.	27/02/2010	Baku	Futures	dywan	Michaił Ledowskich	6:4, 7:6(3)
6.	06/06/2010	Koszalin	Futures	ziemna	Adrián García	6:7(2), 6:3, 6:3
7.	12/09/2010	Saint-Rémy	Challenger	twarda	Édouard Roger-Vasselin	3:6, 7:6(8), 7:6(6)
8.	12/05/2012	Rzym	Challenger	ziemna	Gilles Müller	7:6(3), 6:3
9.	15/07/2012	Scheveningen	Challenger	ziemna	Matwé Middelkoop	6:2, 6:2
10.	22/07/2012	Poznań	Challenger	ziemna	Jonathan Dasnières de Veigy	6:3, 6:3
11.	11/09/2016	Genua	Challenger	ziemna	Nicolás Almagro	7:6, 6:4
12.	26/02/2017	Bergamo	Challenger	twarda	Quentin Halys	6:4, 6:4

Bilans spotkań przeciwko pierwszej dziesiątce rankingu ATP

Bilans spotkań w turniejach ATP World Tour i rozgrywkach Pucharu Davisa przeciwko zawodnikom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu (stan na 29 czerwca 2015).

Tenisista	Liczba meczów	Wygrane:przegrane	Lista spotkań
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 1. miejscu w rankingu ATP
Rafael Nadal	2	0:2	Lista meczów przeciwko R. Nadalowi: Montreal, 8 sierpnia 2013 – 6:7(6), 4:6 Paryż, 31 października 2013 – 5:7, 4:6
Novak Đoković	1	0:1	Lista meczów przeciwko N. Đokoviciowi: US Open, 29 sierpnia 2016 – 3:6, 7:5, 2:6, 1:6
Lleyton Hewitt	1	1:0	Lista meczów przeciwko L. Hewittowi: Wimbledon, 27 czerwca 2014 – 7:5, 6:4, 6:7(7), 4:6, 6:3
Roger Federer	1	0:1	Lista meczów przeciwko R. Federerowi: Rzym, maj 2013 – 4:6, 6:7(2)
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 2. miejscu w rankingu ATP
Andy Murray	5	1:4	Lista meczów przeciwko A. Murrayowi: Puchar Davisa, wrzesień 2009 – 3:6, 4:6, 3:6 Paryż, listopad 2012 – 5:7, 7:6(4), 6:2 Wimbledon, lipiec 2013 – 7:6(2), 4:6, 4:6, 3:6 Pekin, 30 września 2014 – 7:6(9), 4:6, 2:6 Szanghaj, 8 października 2014 – 5:7, 2:6
Tommy Haas	1	1:0	Lista meczów przeciwko T. Haasowi: Rotterdam, luty 2014 – 6:4, 6:4
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 3. miejscu w rankingu ATP
David Ferrer	2	0:2	Lista meczów przeciwko D. Ferrerowi: Paryż, listopad 2012 – 4:6, 3:6 Walencja, 25 października 2013 – 4:6, 6:4, 0:6
David NalbandianKK	1	1:0	Lista meczów przeciwko D. Nalbandianowi: Indian Wells, marzec 2013 – 7:6(4), 4:6, 6:3
Stanislas Wawrinka	1	0:1	Lista meczów przeciwko S. Wawrince: French Open, czerwiec 2013 – 3:6, 7:6(2), 3:6, 3:6
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 4. miejscu w rankingu ATP
James BlakeKK	1	0:1	Lista meczów przeciwko J. Blake’owi: Cincinnati, 12 sierpnia 2013 – 1:6, 5:7
Kei Nishikori	1	0:1	Lista meczów przeciwko K. Nishikoriemu: Halle, czerwiec 2015 – 4:6, 7:5, 3:6
Tomáš Berdych	3	0:3	Lista meczów przeciwko T. Berdychowi: Marsylia, luty 2013 – 3:6, 7:6(0), 3:6 Madryt, maj 2013 – 7:6(3), 3:6, 2:6 Rotterdam, luty 2014 – 7:6(9), 2:6, 4:6
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 5. miejscu w rankingu ATP
Jo-Wilfried Tsonga	2	1:1	Lista meczów przeciwko J-W. Tsondze: Rzym, maj 2013 – 6:4, 7:6(6) French Open, 30 maja 2014 – 4:6, 4:6, 3:6
Tommy Robredo	1	0:1	Lista meczów przeciwko T. Robredo: Wimbledon, 28 czerwca 2014 – 2:6, 4:6, 7:6(5), 6:4, 3:6
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 6. miejscu w rankingu ATP
Gilles Simon	2	2:0	Lista meczów przeciwko G. Simonowi: Paryż, listopad 2012 – 6:4, 7:5 Montpellier, 6 lutego 2015 – 6:2, 7:5
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 7. miejscu w rankingu ATP
Richard Gasquet	4	1:3	Lista meczów przeciwko R. Gasquetowi: Indian Wells, marzec 2013 – 1:6, 4:6 Rzym, maj 2013 – 3:6, 7:6(2), 6:4 Montpellier, 8 lutego 2014 – 6:7(6), 6:7(4) Montpellier, 8 lutego 2015 – 0:3 krecz
Gaël Monfils	2	1:1	Lista meczów przeciwko G. Monfilsowi: Metz, 19 września 2014 – 3:6, 4:6 Australian Open, styczeń 2015 – 6:4, 1:6, 6:7(3), 6:3, 6:3
Fernando Verdasco	1	0:1	Lista meczów przeciwko F. Verdasco: Hamburg, lipiec 2013 – 5:7, 0:4 krecz
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 8. miejscu w rankingu ATP
Jürgen Melzer	2	1:1	Lista meczów przeciwko J. Melzerowi: Wimbledon, lipiec 2013 – 3:6, 7:6(1), 6:4, 4:6, 6:4 Barcelona, kwiecień 2014 – 4:6, 6:7(1)
Grigor Dimitrow	3	1:2	Lista meczów przeciwko G. Dimitrowowi: Cincinnati, 13 sierpnia 2014 – 6:4, 3:6, 6:3 Rzym, maj 2015 – 3:6, 6:7(4)
Radek Štěpánek	1	1:0	Lista meczów przeciwko R. Štěpánkowi: Wimbledon, czerwiec 2013 – 6:2, 5:3 (krecz)
Janko Tipsarević	1	1:0	Lista meczów przeciwko J. Tipsareviciowi: Paryż, listopad 2012 – 3:6, 6:1, 4:1 (krecz)
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 9. miejscu w rankingu ATP
Nicolás Almagro	2	1:1	Lista meczów przeciwko N. Almagro: Australian Open, styczeń 2013 – 6:7(3), 6:7(4), 1:6 Wimbledon, czerwiec 2013 – 7:6(6), 6:3, 6:4
Marin Čilić	2	1:1	Lista meczów przeciwko M. Čiliciowi: Paryż, październik 2012 – 7:6(6), 6:2 Puchar Davisa, 6 kwietnia 2014 – 6:3, 7:6(5), 4:6, 1:6, 3:6
Tenisiści sklasyfikowani najwyżej na 10. miejscu w rankingu ATP
Ernests Gulbis	4	1:3	Lista meczów przeciwko E. Gulbisowi: Puchar Davisa, 17 września 2010 – 4:6, 4:6, 6:3, 2:6 Wimbledon, czerwiec 2012 – 2:6, 6:4, 3:6, 7:6(2), 9:7 Sztokholm, październik 2013 – 5:7,6:4, 3:6 Madryt, maj 2014 – 6:7(5), 6:3, 2:6

^KK Zawodnik zakończył już karierę.

Nagrody i wyróżnienia

• 9. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 2013

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi – 2013^[18][19]
• Złota odznaka „Za Zasługi dla Sportu” – 2021^[20]

Kampanie reklamowe

• 2014 – telewizyjny spot: Agnieszka Radwańska i Jerzy Janowicz, kampania sieci Play. Tenisiści promują Internet LTE^[21].
• 2014 – kampania reklamowa firmy Atlas^[22]
• 2014 – kampania reklamowa firmy ubezpieczeniowej Uniqua^[23]

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-27]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-27]  (ang.).
• Dariusz Kuczmera: Łodzianin z SMS podbił Nowy Jork. [w:] Tenis [on-line]. Dziennik Łódzki, 2007-09-10. [dostęp 2012-11-03]. (pol.).