Jerzy Jurowicz
| Pełne imię i nazwisko | Jerzy Leszek Jurowicz | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 maja 1920 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci | 19 października 1989 | ||||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
   | |||||||||
Jerzy Leszek Jurowicz (ur. 21 maja 1920 w Krakowie, zm. 19 października 1989 tamże) - polski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza, długoletni zawodnik Wisły Kraków, drukarz.
Życiorys
Całą karierę spędził w Wiśle. Przed wojną zdobywał mistrzostwo Polski juniorów. Po jej zakończeniu dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski seniorów (1949, 1950), w 1951 wygrał ligę[1]. Wielokrotnie był kapitanem drużyny.
W pierwszym zespole "Białej Gwiazdy" Jurowicz zadebiutował 5 września 1937, mając jedynie 17 lat i 107 dni. Podczas derbowego spotkania z Cracovią miała miejsce niecodzienna sytuacja - podstawowy golkiper Wisły, Edward Madejski, doznał kontuzji i opuścił plac gry po ledwie 17 minutach. Zespół nie posiadał rezerwowego bramkarza, toteż Wisła grała w dziesiątkę, a między słupkami stanął napastnik Bolesław Habowski. Działacze udali się na poszukiwanie juniora Jurowicza, który wszedł na boisko w 35 minucie meczu. Wisła przegrała 0:1, ale nikt młodego bramkarza nie winił za porażkę.Do wybuchu II wojny światowej Jurowicz miał na koncie 16 rozegranych spotkań.
Był reprezentantem Krakowa i Polski. W kadrze kraju debiutował 17 września 1947 w meczu z Finlandią, ostatni raz zagrał w 1950. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 8 spotkań.
W 1979 został wybrany sportowcem 35-lecia GTS Wisła Kraków[2].
Zawodowo był związany z branżą drukarską. Kształcił się w Ilustrowanym Kurierze Codziennym, przez wiele lat pracował w Prasowych Zakładach Graficznych, gdzie pełnił stanowisko chemigrafa, odpowiadał za druk „Dziennika Polskiego”
Był żonaty, miał córki. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaka „Zasłużony drukarz”
- Odznaka „Za zasługi dla RSW”
- Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”
- Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”
- Medal Kalos Kagathos (1987)
Przypisy
Bibliografia
- Zmarł Jerzy Jurowicz. „Dziennik Polski”. Nr 245, s. 2, 20 października 1989.
- Jerzy Jurowicz. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 246, s. 9, 21-22 października 1989.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej