Jerzy Kępa

Jerzy Kępa
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1942
Skarżysko Książęce

Senator II kadencji
Okres

od 25 listopada 1991
do 31 maja 1993

Przynależność polityczna

Ruch dla Rzeczypospolitej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Jerzy Edward Kępa (ur. 26 listopada 1942 w Skarżysku Książęcym) – polski prawnik, sędzia, senator II kadencji.

Życiorys

Ukończył w 1969 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Brał udział w wydarzeniach marca 1968. Odbył aplikację sądową, po czym do 1982 orzekał jako sędzia w sądach rejonowych kolejno w Bielsku Podlaskim, Wyszkowie, Przasnyszu i Radomiu.

Zaangażował się w działalność Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, a w 1980 przystąpił do NSZZ „Solidarność”. Był doradcą prawnym struktur regionalnych związku oraz członkiem KSN. W 1982 odwołany z urzędu sędziego w ramach represji politycznych. W latach 80. publikował w pismach niezależnych. W 1983 został tymczasowo aresztowany za prowadzoną działalność opozycyjną, zwolniono go w połowie 1984. Od 1987 praktykował jako radca prawny. W 1990 wrócił do wykonywania zawodu sędziego.

W wyborach w 1991 z ramienia „Solidarności” uzyskał mandat senatora II kadencji z województwa radomskiego. Był członkiem Komisji Inicjatyw i Prac Ustawodawczych oraz Komisji Konstytucyjnej[1]. Przeszedł w trakcie kadencji do Ruchu dla Rzeczypospolitej i z listy tej partii w 1993 bez powodzenia kandydował do parlamentu.

Od 1993 do 2007 orzekał w Sądzie Rejonowym w Radomiu. Później przeszedł w stan spoczynku. W 2009 odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Przypisy

  1. ↑ Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2022-09-11].
  2. ↑ M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 343

Bibliografia