Jerzy Kłosowski

Jerzy Kłosowski

Imię i nazwisko	Jerzy Zbigniew Kłosowski
Data i miejsce urodzenia	16 września 1928 Przemyślany
Data i miejsce śmierci	28 lipca 2007 Gliwice
Narodowość	Polak
Dziedzina sztuki	teatr, malarstwo, happening
Ważne dzieła
Król włóczęgów Bal w operze Trzej muszkieterowie Paganini Tysiąc i jedna noc Sonata Belzebuba Popłoch wśród dziewcząt
Odznaczenia

Jerzy Zbigniew Kłosowski (ur. 16 września 1928 w Przemyślanach, zm. 28 lipca 2007 w Gliwicach) – polski scenograf.

Życiorys

Po wojnie zamieszkał w Bytomiu, następnie w Gliwicach. W latach 1948–1954 studiował na Wydziale Scenografii ASP w Krakowie pod kierunkiem prof. Karola Frycza, realizując wraz z grupą studentów ASP w składzie: Rita Walter, Roman Cieślewicz, Marian Konieczny, spektakl satyry kukiełkowej Jerzego Korta Profesor Utopek pisze książkę (projekty i realizacja dekoracji, kostiumów kukiełek w Teatrze Satyra w Krynicy). W 1952 wygrał konkurs zorganizowany przez Wydział Scenografii ASP na opracowanie scenografii do sztuki Kazimierza Barnasia Apelacja Willona zrealizowane w ramach współpracy ASP z PWSA w Krakowie. Nagrodzony stypendium zagranicznym w latach 1952–1953 studiował w ASP w Budapeszcie u prof. Endre'a Domanovszky'ego realizując dwa projekty:

• scenografia dla Teatru PWSA w Krakowie do sztuki Williama Shakespeare'a Dwaj panowie z Werony w reżyserii Władysława Krzemińskiego (2 czerwca 1952)
• scenografia dla Teatru Narodowego im. Wojska Polskiego w Warszawie do sztuki Jerzego Lutowskiego Kret w reżyserii Józefa Wyszomirskiego – współtwórca jako asystent scenografa (22 grudnia 1953)

W 1954 uzyskał dyplom ukończenia studiów jako artysta scenograf. W kwietniu 1955 wykonał pierwszą scenografię do opery Jerzego Gablenza Zaczarowane koło w reżyserii Jerzego Zegalskiego wystawiane w Operze Śląskiej w Bytomiu. Był członkiem ZPAP w Okręgu Katowickim, uczestniczył w wystawach zbiorowych Oddziału ZPAP w Gliwicach, w wystawie "Scenografii Szkoły Krakowskiej". Zorganizował indywidualną wystawę scenografii operetkowej w Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki w Gliwicach. Oprócz scenografii uprawiał malarstwo sztalugowe, reklamowe i grafikę użytkową. W 1966 na wystawie poplenerowej "Piękno Ziemi Beskidzkiej" w Bielsku zdobył "Wielką Nagrodę Ondraszka" w dziedzinie malarstwa. W 1972 wykonał projekty dekoracji (kostiumy – Wojciech Zieliński) do sztuki George'a Bernarda Shawa Żołnierz i Bohater w reżyserii Mieczysława Daszewskiego dla Teatru Nowego w Zabrzu. W 1976 realizował scenografię do operetki Panna Wodna dla teatru w Ostrawie. W 1981 opracował scenografię i kostiumy dla AM w Katowicach do spektaklu Euredyka zrealizowaną w czasie tournée po Włoszech. Współpracował również z Operetką w Szczecinie^[1].

(c) I, Nemo5576, CC-BY-SA-3.0

Dawna Operetka Śląska w Gliwicach

W latach 1954–1992 związany głównie z Operetką Śląską w Gliwicach, gdzie stworzył scenografie i kostiumy do 53 premier, między innymi takich jak^[2]:

• Król włóczęgów (8 czerwca 1957)
• Bal w operze (22 grudnia 1957)
• Trzej muszkieterowie (3 lipca 1965)
• Paganini (18 grudnia 1972)
• Tysiąc i jedna noc (29 stycznia 1983)
• Sonata Belzebuba (11 maja 1984)
• Popłoch wśród dziewcząt (21 lutego 1987)

Żonaty, troje dzieci, pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach.

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (1973)
• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)
• Zasłużony Działacz Kultury (1976)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Jerzy Kłosowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
• memori.pl - Biografia oraz miejsce pamięci
• Operetka Król włóczęgów