Jerzy Kostrowicki

Grób Jerzego Kostrowickiego na cmentarzu Powązkowskim

Jerzy Samuel Kostrowicki^[1] (ur. 27 stycznia 1918 w Kościeniewie (powiat lidzki), zm. 11 lipca 2002 w Warszawie^[1]) – polski geograf i ekonomista.

Życiorys

W 1936 roku ukończył Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Wilnie^[2]. Studia ekonomiczne odbył przed 1939 (Szkoła Główna Handlowa w Warszawie), a geograficzne po 1945 (Uniwersytet Warszawski). W 1951 doktoryzował się na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował w Biurze Odbudowy Stolicy, następnie w Głównym Urzędzie Planowania Przestrzennego oraz w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. W latach 1949–1954 był adiunktem i zastępcą profesora w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Następnie zatrudniony był w Instytucie Geografii PAN, a w 1978 został tam dyrektorem Zakładu Geografii Rolnictwa. Od 1954 był profesorem Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN^[1]. W 1976 wybrano go na wiceprezydenta Międzynarodowej Unii Geograficznej (piastował to stanowisko do 1980^[1]). Wykładał w USA i Kanadzie. Był członkiem honorowym towarzystw geograficznych: serbskiego, chorwackiego, brytyjskiego, jak również doktorem honoris causa Uniwersytetu w Aix-en-Provence^[3]. Członek krajowy rzeczywisty PAN^[4].

Był (od 1945) mężem Ireny z Czapskich Kostrowickiej. W tym małżeństwie w 1960 urodziła się córka Anna^[5]. Spoczął na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 153-2-1/2)^[6].

Zainteresowania

Do głównych zainteresowań należało:

• planowanie i zagospodarowanie przestrzenne,
• użytkowanie ziemi i typologia rolnictwa,
• kształtowanie środowiska^[3],
• aktywizacja gospodarcza regionów słabo rozwiniętych^[1].

Ważniejsze publikacje

• Środowisko geograficzne Polski (1968),
• Polska. Przyroda – osadnictwo – architektura (1972),
• Polish Agriculture. Characteristics, Types and Regions (1972),
• Zarys geografii rolnictwa (1973),
• Przemiany struktury przestrzennej rolnictwa Polski 1950–1970 (1978)^[1].

Przypisy