Jerzy Krubski
pułkownik dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 13 maja 1900 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1967 |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej |
Stanowiska | dowódca batalionu piechoty |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Jerzy Antoni Krubski (ur. 13 maja 1900[1] w Nowym Mieście[2], zm. 1967 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
Biogram
Jerzy Antoni Krubski urodził się w 13 maja 1900 roku. W 1917 roku ukończył 7 klas szkoły realnej w Warszawie. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. 8 sierpnia 1914 roku w Miechowie, razem z siedmioma innymi ochotnikami – tzw. „patrolem skautów” wstąpił do Pierwszej Kompanii Kadrowej i przyjął pseudonim „Czerwony Brat”[3]. Z dniem 15 listopada 1918 roku przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem stopnia podporucznika[4].
Po zakończeniu wojny z bolszewikami pełnił służbę w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w garnizonie Warszawa[5]. 1 listopada 1924 roku rozpoczął studia na Kursie Normalnym Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 36 pp[6]. Z dniem 11 października 1926 roku, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału I Sztabu Generalnego[7]. W lipcu 1928 roku został przeniesiony do Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych i przydzielony do składu osobowego inspektora armii z siedzibą w Warszawie na stanowisko referenta[8]. W 1934 roku był II oficerem sztabu inspektora armii, generała dywizji Kazimierza Sosnkowskiego. 5 grudnia 1935 roku został przeniesiony do 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie celem odbycia praktyki liniowej na stanowisku dowódcy batalionu[9]. W 1939 roku awansował do stopnia podpułkownika dyplomowanego. Wiosną 1939 roku pełnił służbę w dowództwie 12 Dywizji Piechoty w Tarnopolu na stanowisku szefa sztabu[10].
Kampanię wrześniową 1939 odbył na stanowisku oficera odcinkowego dla Armii „Modlin” w Wydziale Sytuacyjnym Oddziału III Sztabu Naczelnego Wodza[11].
1 czerwca 1940 roku był przewidziany do objęcia stanowiska szefa sztabu Polskiego Korpusu Ekspedycyjnego w Syrii. Od 1940, po ewakuacji do Wielkiej Brytanii, pełnił służbę na stanowisku szefa sztabu I Korpusu. 4 października 1943 został zwolniony z tego stanowiska i przeniesiony do Inspektoratu Wyszkolenia Wojska na stanowisko kierownika Referatu Służby Sztabów[12]. W następnym roku, po lądowaniu aliantów w Normandii i otwarciu frontu zachodniego, został powołany na stanowisko szefa Polskiej Misji Wojskowej przy Kwaterze Głównej 21 Grupy Armii[13].
Zmarł w kwietniu 1967 roku w Londynie[14].
Awanse
- porucznik – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1156. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- kapitan – 3 maja 1926 ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 217. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- major – 12 marca 1933 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 i 15. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- podpułkownik – ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku i 75. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- pułkownik – ?
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (17 marca 1932)[15]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)[16][17]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie, po raz pierwszy w 1921)[18]
- Srebrny Krzyż Zasługi (3 sierpnia 1928)[19]
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (12 maja 1936)
- Odznaka pamiątkowa Pierwszej Kompanii Kadrowej[20]
Przypisy
- ↑ W Dzienniku Personalnym M.S.Wojsk. Nr 8 z 1.06.1935 r. sprostowano datę urodzenia z "13 maja 1898" na "13 maja 1900" oraz imię z "Jerzy" na "Jerzy Antoni".
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-11-27] .
- ↑ 6 Sierpień 1914–1934, s. 14.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 29 z 15 marca 1919 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 s. 230, 432.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 s. 214, 375 i 1365.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 42 z 11.10.1926 r.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 24.07.1928 r., Rocznik Oficerski 1928 s. 138, 218. Rocznik Oficerski 1932 s. 60, 420.
- ↑ Wykaz imienny oficerów, którzy byli przydzieleni do GISZ w czasie od 6 sierpnia 1926 roku do 12 maja 1935 roku, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/106, s. 443.
- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939, Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, ISBN 978-83-7188-899-1, s. 19, 534.
- ↑ Marian Utnik, Sztab Polskiego Naczelnego Wodza..., s. 301.
- ↑ Juliusz S. Tym, 1. Dywizja Pancerna..., s. 261.
- ↑ Stanisław Kopański, Wspomnienia wojenne 1939–1945 s. 380–381.
- ↑ Arkadiusz Tuliński, Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (część 2) Przegląd Historyczno-Wojskowy 2020/2, Wojskowe Biuro Historyczne im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego, s. 187–188 [dostęp 2022-06-06].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 13 z 11.11.1934 r.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2105 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1756)
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 178, poz. 387 „za zasługi na polu organizacji wojska”.
- ↑ 6 Sierpień 1914–1934, s. 18.
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
- Roczniki oficerskie z 1923, 1924, 1928 i 1932.
- 6 Sierpień 1914–1934, Zarząd Główny Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1934.
- Juliusz S. Tym, 1. Dywizja Pancerna. Organizacja i wyszkolenie, Wydawnictwo ZP Grupa Sp. z o.o., ISBN 978-83-61529-27-9.
- Marian Utnik, Sztab Polskiego Naczelnego Wodza w latach II wojny światowej, część II, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 2, Warszawa 1972.
- Stanisław Kopański, Wspomnienia wojenne 1939–1945, Warszawa: Bellona, 1990, ISBN 83-11-07819-X, OCLC 69456650 .
Media użyte na tej stronie
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
Jerzy Krubski w roku 1926 – kpt. piech., absolwent Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie