Jerzy Kuch
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
prof. dr hab. nauk medycznych | |
Specjalność: choroby wewnętrzne, kardiologia | |
Alma Mater | |
Doktorat | 1966 – nauki medyczne |
Habilitacja | 1971 – nauki medyczne |
Profesura | 1983 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | Akademia Medyczna w Warszawie |
Dziekan | |
Wydział | II Lekarski |
Okres spraw. | 1981–1987 |
Odznaczenia | |
Jerzy Kazimierz Kuch (ur. 4 marca 1931 w Pruszkowie, zm. 4 stycznia 2010 w Warszawie[1]) – polski lekarz internista i kardiolog, nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych.
Życiorys
Syn Aleksandra i Zofii[1]. W 1957 ukończył studia medyczne na kierunku lekarskim w Akademii Medycznej w Warszawie. Specjalista w zakresie chorób wewnętrznych (I stopień w 1962 i II stopień w 1965) i kardiologii (1974)[2].
Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1966 w Akademii Medycznej w Warszawie na podstawie napisanej pod kierunkiem prof Zdzisława Askanasa rozprawy pt. Badania immunoelektroforetyczne w zawale serca[3]. W 1971 w tej samej uczelni uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. Ocena odczynów immunologicznych w zawale serca przy użyciu metody immunofluorescencyjne. W 1983 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego i w 1989 tytuł profesora zwyczajnego[4].
W 1957 po ukończeniu studiów został powołany do odbycia okresowej wojskowej służby medycznej. Następnie mieszkał i pracował w Toruniu. W 1962 wrócił do Warszawy i rozpoczął pracę na Akademii Medycznej. Z tą uczelnią był związany do przejścia na emeryturę. W latach 1981–1987 pełnił funkcję dziekana II Wydziału Lekarskiego. W okresie od 1981 do 2001 był kierownikiem Katedry i Kliniki Kardiologii II Wydziału Lekarskiego[4].
Członek towarzystw naukowych, w tym m.in.: Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (wiceprezes Zarządu Głównego) i Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego[4][5].
Autor lub współautor ponad 200 publikacji, w tym prac poglądowych, monografii, książek i rozdziałów książkowych. Promotor 18 prac doktorskich[4]. Pośród osób, które pod jego kierunkiem uzyskały stopień doktora, następujące zostały samodzielnymi pracownikami nauki: Wojciech Łada, Zbigniew Ruciński, Kazimierz Wrześniewski, Artur Mamcarz (według zamieszczonego obok drzewa genealogicznego Askanasowców).
Pochowany na warszawskim cmentarzu w Pyrach.
Rodzina
Jego syn Marek Kuch jest profesorem nauk medycznych.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2000)[7]
Przypisy
- ↑ a b REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania, rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-03-09] .
- ↑ Jerzy Kuch. W: Centralny Rejestr Lekarzy RP – wyszukiwarka informacji podstawowych [on-line]. Naczelna Izba Lekarska. [dostęp 2017-08-29].
- ↑ Krzysztof Jerzy Filipiak: Szkoła kardiologiczna Zdzisława Askanasa. podyplomie.pl, wrzesień 2009. [dostęp 2018-12-18].
- ↑ a b c d Mirosław Dłużniewski , Profesor dr hab. n. med. Jerzy Kuch – wspomnienie, „Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska”, styczeń 2010, s. 123–125 .
- ↑ Składy osobowe Zarządów Głównych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego od jego powstania. ptkardio.pl. [dostęp 2018-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 września 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1177)
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 marca 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 14, poz. 301)
Linki zewnętrzne
- Prof. dr hab. Jerzy Kazimierz Kuch, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2016-05-17] .
Media użyte na tej stronie
Autor: Szymol64, Licencja: CC BY-SA 4.0
Drzewo "genealogiczne przedstawiające Warszawską Akademicką Szkołę Kardiologii, wywodzącą się od prof. Zdzisława Askanasa.