Jerzy Lanzendoerfer

Jerzy Lanzendoerfer
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1922
Łódź

Data śmierci

1993

Profesor nauk technicznych
Specjalność: dynamika pojazdów
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Doktorat

1960

Habilitacja

1968

Profesura

1974

Uczelnia

Politechnika Łódzka

Instytut

Instytutu Pojazdów

Stanowisko

Dyrektor

Okres zatrudn.

1976–1983

Prodziekan
Wydział

Mechaniczny PŁ

Okres spraw.

1969–1971

Dziekan
Wydział

Mechaniczny PŁ

Okres spraw.

1971–1975

Poprzednik

Władysław Gundlach

Następca

Ryszard Przybylski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Armii Krajowej

Jerzy Lanzendoerfer (ur. 1922 w Łodzi, zm. 1993) – polski specjalista w dziedzinie dynamiki pojazdów, profesor Politechniki Łódzkiej.

Po ukończeniu studiów w 1952 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej rozpoczął pracę w Katedrze Budowy Samochodów, która od 1970 roku weszła w skład Instytutu Pojazdów. W 1960 roku uzyskał stopień naukowy doktora, w 1968 roku stopień doktora habilitowanego, w 1974 tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 roku tytuł profesora zwyczajnego. Wypromował 8 doktorów. Pełnił szereg funkcji: w latach 1970–1976 stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Pojazdów, w latach 1976–1983 dyrektora tegoż instytutu, w latach 1969–1971 prodziekana, a następnie do 1975 roku dziekana Wydziału Mechanicznego.

Był autorem i współautorem kilku książek, ponad 30 artykułów naukowych i 50 referatów. Był także autorem wielu oryginalnych rozwiązań konstrukcyjnych m.in. hybrydowego układu napędowego czy urządzenia przeciwblokującego do hamulców samochodów osobowych. Jako uznany autorytet w zakresie teorii, konstrukcji i badań samochodów był powołany do licznych gremiów naukowych, takich jak Komitet Transportu PAN, Rady Naukowe Przemysłowego Instytutu Motoryzacji, Instytutu Transportu Samochodowego i Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej, którym przewodniczył. Był także przez wiele lat członkiem, a następnie wiceprzewodniczącym Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Wyróżniony licznymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Armii Krajowej.

Bibliografia

  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 143.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie