Jerzy Litewski
| ||
| Data urodzenia | 22 kwietnia 1891 | |
| Data i miejsce śmierci | 22 czerwca 1980 Sydney | |
| Kierownik Konsulatu RP w Harbinie | ||
| Okres | od 1938 do 1941 | |
| Poprzednik | Aleksander Kwiatkowski | |
| Konsul Generalny RP w Bombaju | ||
| Okres | od 1944 do 1945 | |
| Poprzednik | Eugeniusz Banasiński | |
| Następca | Jan Zanoziński | |
| Odznaczenia | ||
 | ||
Jerzy Bogumił Litewski (ur. 22 kwietnia 1891, zm. 22 czerwca 1980 w Sydney[1]) – polski funkcjonariusz wywiadu i urzędnik konsularny.
Życiorys
Oficer 1. Pułku Ułanów Krechowieckich w Augustowie w stopniu rotmistrza. 21 kwietnia 1930 został skierowany do II Oddziału Sztabu Głównego[2]. Po zamachu majowym przeszedł z wojska do MSZ[3]. Pełnił szereg funkcji w polskiej służbie zagranicznej, m.in. pracownika konsulatu generalnego RP w Stambule (1933–1936), również kierownika placówki wywiadowczej „Ghazi” tamże, attaché ds. handlowych ambasady w Ankarze (1936–1937), praktykanta w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1937–1938), kierownika konsulatu w Harbinie (1938–1941)[4].
Następnie ewakuowany do Japonii, internowany tamże i wymieniony na dyplomatów japońskich (1942), przybył do Wielkiej Brytanii, gdzie był zatrudniony w Biurze Szyfrów MSZ w Londynie (1943-1944), konsulem generalnym RP w Bombaju (1944—1945), kier. Polskiego Komitetu Opieki nad Uchodźcami w Indiach (1945—1946).[5]
Pochowany na Rookwood Cemetery Lutheran Section pod Sydney.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (17 marca 1930)[6].
Przypisy
- ↑ Mariusz Borysiewicz: Z Dalekiego Wschodu na Bliski Wschód, do Afryki Północnej i Europy Polacy z Mandżurii w szeregach Wojska Polskiego w latach 1939-1945 (II), Studia Polonijne, T. 41. Lublin 2020, s. 23-24
- ↑ Jarosław Szlaszyński: 1. Pułk Ułanów Krechowieckich w Augustowie „Przegląd Historyczno-Wojskowy” nr 12 (63)/4 (237), 2011, s. 65
- ↑ Wojciech Skóra, Czy Ministerstwo Spraw Zagranicznych Drugiej Rzeczypospolitej było zdominowane przez byłych oficerów Wojska Polskiego?, „Pamięć i Sprawiedliwość” (2 (32)), 2018, s. 457–458.
- ↑ Andrzej Giza: A history of the Polish Consulate in Harbin on the 100th anniversary of its establishment, Wydawnictwo AVALON, Kraków 2020, s. 22
- ↑ Polska służba zagraniczna po 1 września 1939 r., Londyn 1954, s. 113
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 144 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
Bibliografia
- Rocznik służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Stowarzyszenie Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, Warszawa 1938
- Mariusz Borysiewicz: Z Dalekiego Wschodu na Bliski Wschód, do Afryki Północnej i Europy Polacy z Mandżurii w szeregach Wojska Polskiego w latach 1939-1945 (II), Studia Polonijne, T. 41. Lublin 2020