Jerzy Lutostański
 podporucznik rezerwy kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | oficer informacyjny |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Jerzy Lutostański herbu Jelita (ur. 11 stycznia 1919 w Nieborzynie, zm. 19 września 1939 pod Laskami) – podporucznik rezerwy kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Jerzy Lutostański urodził się 11 stycznia 1919 roku w Nieborzynie, w ówczesnym powiecie słupeckim guberni kaliskiej, w rodzinie Wacława Władysława (1865-1935) i Marii z Dąmbskich (1880-1964). Był bratem Zofii Lissowskiej (1911-1942), Władysława (1912-1944) i Jana (1919-2005).
W 1936 roku ukończył Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. W latach 1936-1937 odbył praktykę rolniczą[1]. Od 21 września 1937 roku do 15 lipca 1938 roku był słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Szkołę ukończył z 1. lokatą w stopniu tytularnego plutonowego podchorążego[2]. Od 15 sierpnia do 20 września 1938 roku odbył praktykę w 2 szwadronie 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich w Poznaniu. Awansowany do stopnia wachmistrza. W 1938 rozpoczął studia rolnicze w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 15 lipca 1939 roku odbywał ćwiczenia rezerwy w 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich. Awansowany na starszego wachmistrza, a następnie na podporucznika[1].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku walczył jako oficer informacyjny 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich[3][4]. 9 września został oficerem ordynansowym i dowódcą pocztu[5]. Poległ 19 września 1939 roku podczas patrolu pod Laskami w Puszczy Kampinoskiej[6][7][8]. Ze względu na toczące się walki nie został pochowany przez żołnierzy 7 Pułku[1]. Miejsce pochówku nie jest znane. Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Jagiellonia.
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b c Szacherski 1968 ↓, s. 233.
- ↑ Radomyski 1992 ↓, s. 36, 81, 102.
- ↑ Abraham 1990 ↓, s. 288 tu jako podporucznik.
- ↑ Tym 1999 ↓, s. 39 wg autora był podporucznikiem.
- ↑ Szacherski 1968 ↓, s. 311.
- ↑ Szacherski 1968 ↓, s. 228.
- ↑ Abraham 1990 ↓, s. 235, 299 wg autora był nadal podchorążym.
- ↑ Tym 1999 ↓, s. 33.
- ↑ Abraham 1990 ↓, s. 304.
- ↑ Szacherski 1968 ↓, s. 233 wg autora został odznaczony Krzyżem Złotym i Krzyżem Srebrnym VM.
Bibliografia
- Roman Abraham: Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990. ISBN 83-11-07712-6.
- Piotr Bauer, Bogusław Polak, Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1983.
- Lance do boju red. Bogusław Polak, Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986.
- Czesław Knoll, Olgierd Matuszewski, Wielkopolska Brygada Kawalerii, Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988.
- Stanisław Radomyski: Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926-1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1992. ISBN 83-85621-06-7.
- Zbigniew Szacherski: Wierni przysiędze. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1968.
- Juliusz S. Tym: 7 Pułk Strzelców Konnych Wielkopolskich. T. 108. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1999, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej.
- Robert Bielecki, Dwa Powstańcze Bataliony, PIW 1989.
- http://www.sejm-wielki.pl
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
