Jerzy Majka

Jerzy Józef Majka (ur. 17 stycznia 1930 w Wadowicach, zm. 13 lutego 1991[1][2]) – działacz komunistyczny, redaktor naczelny „Świata Młodych” (w latach 1970–1981) oraz „Trybuny Ludu” (1985–1990)[3].

Życiorys

W 1948 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, z którą w tym samym roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był członkiem Związku Młodzieży Polskiej. Ukończył Wyższą Szkołę Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym PZPR (1969) oraz w 1971 Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[3].

Jako dziennikarz debiutował w harcerskim piśmie „Świat Młodych”; w latach 1954–1956 był zastępcą redaktora naczelnego, a w latach 1968–1981 redaktorem naczelnym. Zainicjował nieobozowe akcje letnie dla 700 tys. czytelników. Zwiększył nakład gazety z 280 do 410 tys. egz. i zwiększył częstotliwość ukazywania pisma do 3 razy na tydzień[3]. Zajmował się również tematyką harcerską i zuchową (redagował pismo „Zuchowe Wieści”), a także historyczną[3]. Był ideologiem powstałego w 1973 ruchu Harcerska Służba Polsce Socjalistycznej[4]. W 1977 dodał do hymnu harcerskiego drugą zwrotkę, zaczynającą się od słów „Socjalistycznej, Biało-Czerwonej”, która wzbudziła kontrowersje i została porzucona w 1981[5].

Od 1980 do 1981 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Zakładowego PZPR w RSW „Prasa-Książka-Ruch”[6]. Od 1981 członek Komisji Ideologicznej KC PZPR[3]. W latach 1981–1990 członek komisji ideologicznej Komitetu Centralnego, w 1986 został członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Od 1985 aż do likwidacji był redaktorem naczelnym „Trybuny Ludu”[6]. W 1988 wyróżniony Medalem pamiątkowym „40-lecia PZPR”[7]. W latach 1986–1990 był przewodniczącym Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Mongolskiej[3]. 28 listopada 1988 wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR – PPS – powstania PZPR[8]. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera AII-6-22)[9].

Grób Jerzego Majki na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Publikacje

  • Na pionierskim obozie – 1954
  • Jak zorganizować drużynę zuchów – 1959
  • W językach mówimy stu[3]

Nagrody

Przypisy

  1. ↑ Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3, wyd. Intepress, Warszawa 1993, s. 873.
  2. ↑ Antoni Dudek (opr.), Zmierzch dyktatury, Warszawa 2013, t. I, s. 181.
  3. ↑ a b c d e f g h Elżbieta Ciborska: Leksykon polskiego dziennikarstwa. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000, s. 330. ISBN 83-7151-330-5.
  4. ↑ Leksykon harcerstwa. Olgierd Fietkiewicz (red.). Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-203-1779-7.
  5. ↑ Bogumiła Staniów. „Biblioteka Harcerskiej Służby Polsce Socjalistycznej” jako przykład serii wydawniczej z politycznym przesłaniem. „Nowa Biblioteka. Usługi, Technologie Informacyjne i Media”. 2(25), s. 7, 2017. ISSN 2451-2575. [dostęp 2021-11-28]. (pol.). 
  6. ↑ a b Informacje w BIP IPN. [dostęp 2017-11-14].
  7. ↑ VII Plenum KC PZPR, Książka i Wiedza, Warszawa 1988, s. 8.
  8. ↑ Trybuna Robotnicza, nr 277, 29 listopada 1988, str. 5
  9. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Media użyte na tej stronie

Jerzy Majka grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY 4.0
Grób Jerzego MąkI na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach