Jerzy Orzeł
Data i miejsce urodzenia | 27 marca 1953 |
---|---|
Poseł na Sejm kontraktowy | |
Okres | od 18 czerwca 1989 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Jerzy Marian Orzeł (ur. 27 marca 1953 w Żegocinie) – polski polityk, przedsiębiorca, poseł na Sejm X kadencji, były wojewoda tarnowski.
Życiorys
Urodził się w Żegocinie jako syn Mariana i Walerii[1]. Wychował się w miejscowości Rozdziele. Ukończył Policealne Studium Zawodowe oraz studia z zakresu zarządzania finansami w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Pracował jako elektronik utrzymania ruchu, był zatrudniony w Zakładzie Przetwórstwa Hutniczego w Bochni.
W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, został przewodniczącym komisji zakładowej związku. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował strajk w zakładzie pracy, został za to skazany na karę 3,5 roku pozbawienia wolności[2].
W 1989 został wybrany na posła na Sejm X kadencji z okręgu tarnowskiego z poparciem Komitetu Obywatelskiego. W Sejmie należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, w którym pełnił funkcję sekretarza, był również zastępcą przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących spółdzielczości. W 1991 nie ubiegał się o reelekcję, w tym samym roku wystąpił z Porozumienia Centrum, którego był współzałożycielem. Od 1991 do 1994 zajmował stanowisko wojewody tarnowskiego.
W 1996 otrzymał koncesję na zorganizowanie lokalnej rozgłośni radiowej w Bochni. Zajmuje się własną działalnością gospodarczą, prowadził firmę z zakresu doradztwa. Był dyrektorem zarządu spółki prawa handlowego, w 2009 został dyrektorem zakładu opieki zdrowotnej w Dąbrowie Tarnowskiej.
17 sierpnia 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. 22 września 2010 odznaczony został Medalem „Niezłomnym w słowie”[4]. W 2015 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[5].
Przypisy
- ↑ Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-01-16].
- ↑ Kalendarium stanu wojennego – grudzień 1981. rp.pl. [dostęp 2012-03-31].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 107, poz. 1080
- ↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2012-03-31].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 980
Bibliografia
- Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2012-03-31].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2012-03-31].
Media użyte na tej stronie
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.