Jerzy Osiatyński
Jerzy Osiatyński (2016) | |
Data i miejsce urodzenia | 2 listopada 1941 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 4 lutego 2022 |
Minister finansów | |
Okres | od 11 lipca 1992 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania | |
Okres | od 12 września 1989 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Jerzy Osiatyński, właśc. Epaminondas Jerzy Osiatyński[1] (ur. 2 listopada 1941 w Rydze, zm. 4 lutego 2022 w Warszawie[2]) – polski ekonomista i polityk, profesor nauk ekonomicznych.
Poseł na Sejm kontraktowy (X kadencji) oraz na Sejm I, II i III kadencji, minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania (1989–1991) i minister finansów (1992–1993), członek Rady Polityki Pieniężnej (2013–2019).
Życiorys
Był synem ekonomisty Leonidasa Osiatyńskiego i poetki Zinaidy Osiatyńskiej[3][4], a także bratem prawnika i publicysty Wiktora Osiatyńskiego[5].
Absolwent VII Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Warszawie[6]. W 1964 ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Doktoryzował się, a następnie uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. W 1990 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych. Był profesorem w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN i pracownikiem naukowym Instytutu Historii Nauki PAN[7].
Od 1963 do 1967 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[8]. W połowie lat 70. zaczął wydawać dzieła zebrane Michała Kaleckiego. W 1980 związał się z „Solidarnością”. W latach 1989–1991 był ministrem-kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego[8]. W okresie 1992–1993 zajmował urząd ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej[8]. W latach 1989–2001 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego (przystąpił do powstałego w 1990 Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna[9]), I i II kadencji z listy Unii Demokratycznej i III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 nie ubiegał się o reelekcję, od 2005 przez kilka lat zasiadał we władzach Partii Demokratycznej – demokraci.pl.
W latach 90. powoływany na eksperta ONZ oraz doradcę prezydentów lub premierów Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Ukrainy, Mołdawii, Macedonii i Rumunii[10]. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Socjologicznego oraz rady naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, a także przewodniczącym rady naukowej INE PAN[11].
W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[12]. W październiku tego samego roku został doradcą społecznym prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. ekonomicznych[13]. Złożył dymisję z tej funkcji w związku z powołaniem go przez prezydenta w skład Rady Polityki Pieniężnej[1], w której zastąpił Zytę Gilowską. Funkcję w RPP objął 20 grudnia 2013 na okres pełnej sześcioletniej kadencji.
Został pochowany 16 lutego 2022 na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[14].
Odznaczenia i wyróżnienia
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2015)[15]. W 1997 otrzymał Odznakę „Zasłużony dla Sanoka”[16][17].
W 1993 uznany został przez pismo „Central European” za najlepszego ministra finansów w Europie Środkowej i Wschodniej[8].
Przypisy
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 grudnia 2013 r. nr 1131-27-2013 o powołaniu w skład Rady Polityki Pieniężnej (M.P. z 2014 r. poz. 38).
- ↑ Tomasz Jakubowski: Nie żyje prof. Jerzy Osiatyński. Miał 81 lat. wyborcza.pl, 4 lutego 2022. [dostęp 2022-02-04].
- ↑ Marek Jerzy Minakowski: Jerzy Epaminondas Osiatyński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2022-02-05].
- ↑ Wiktor Osiatyński: Zinaida Osiatyńska 15 XI 1919 – 21 III 2006. wyborcza.pl, 29 marca 2006. [dostęp 2022-02-05].
- ↑ Aleksander Sulejewicz. Jerzy Osiatyński (1941−2022). „Ekonomista”. Nr 2, s. 141, 2022. [dostęp 2022-08-31].
- ↑ Absolwenci. liceum7.edu.pl. [dostęp 2018-01-16].
- ↑ Prof. dr hab. Epaminondas Jerzy Osiatyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2022-12-04] .
- ↑ a b c d Osiatyński (Epaminondas) Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-04] .
- ↑ Grażyna Latos: ROAD i polityka czasu przełomu. femka.net. [dostęp 2013-10-27].
- ↑ Wybory ’97. Jerzy Osiatyński. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (306), s. 8, 19 września 1997. [dostęp 2022-12-18].
- ↑ Rada Naukowa. inepan.waw.pl. [dostęp 2013-10-27].
- ↑ Członkowie Narodowej Rady Rozwoju. prezydent.pl. [dostęp 2022-02-04].
- ↑ Aleksander Sulejewicz. Jerzy Osiatyński (1941−2022). „Ekonomista”. Nr 2, s. 145, 2022. [dostęp 2022-08-31].
- ↑ Żegnamy profesora Jerzego Osiatyńskiego. um.warszawa.pl, 16 lutego 2022. [dostęp 2022-02-16].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 964).
- ↑ Kiedy obwodnica południowa?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 37 (305), s. 3, 12 września 1997.
- ↑ Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 564, 2014. Sanok: Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
Bibliografia
- Jerzy Osiatyński w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2013-10-26].
- Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2013-10-26].
- Prof. dr hab. Epaminondas Jerzy Osiatyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2022-12-04] .
Media użyte na tej stronie
Logo Ministerstwa Finansów (od 2022)
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” przyznana Aleksandrowi Rybickiemu (1978). Źródło: Archiwum Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. "Odznaczenia Aleksandra Rybickiego z okresu międzywojennego i PRL i legitymacje" (zespół 11, sygn. 83).
Hanna Suchocka, Premier Polski 1992-1993
Autor: Narodowy Bank Polski, Licencja: CC BY-SA 2.0
Jerzy Osiatyński, polityk i ekonomista.