Jerzy Pękała

Jerzy Pękała
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1958
Wieczfnia Kościelna

Poseł IV kadencji Sejmu
Okres

od 19 października 2001
do 18 października 2005

Przynależność polityczna

Stronnictwo Gospodarcze

Jerzy Pękała (ur. 22 listopada 1958 w miejscowości Wieczfnia Kościelna) – polski polityk, rolnik, poseł na Sejm IV kadencji.

Życiorys

Uzyskał wykształcenie średnie[1]. Ukończył Technikum Rolnicze. Od 1986 prowadzi indywidualne gospodarstwo rolne. W kadencji 1998–2001 zasiadał w radzie gminy Wieczfnia Kościelna. W 1992 wstąpił do ZZR „Samoobrona” oraz partii Przymierze Samoobrona (od 2000 działającej pod nazwą Samoobrona RP)[2]. Objął w niej funkcję przewodniczącego władz powiatowych oraz członka rady krajowej.

W wyborach parlamentarnych w 2001, otrzymawszy 8212 głosów, został posłem na Sejm IV kadencji z listy tego ugrupowania, wybranym w okręgu płockim. Wchodził w skład w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

W trakcie kadencji Sejmu był uczestnikiem kilku incydentów. 13 marca 2003, będąc pod wpływem alkoholu, pobił się przed Nowym Domem Poselskim z innym posłem Samoobrony RP Mieczysławem Aszkiełowiczem, za co został ukarany upomnieniem przez Komisję Etyki Poselskiej[3]. Podczas tego zdarzenia Jerzy Pękała wobec dziennikarki „Życia Warszawy” zaczął udawać Niemca, następnie wręczył jej swój dowód osobisty, sądząc, że to wizytówka[4].

14 marca tego samego roku został dyscyplinarnie wykluczony z Samoobrony RP i jej klubu parlamentarnego[5]. Następnie zasiadał w m.in. Federacyjnym Klubie Parlamentarnym oraz kołach Polskiej Racji Stanu, Partii Ludowo-Demokratycznej i Stronnictwa Gospodarczego.

Przed wyborami do Senatu w 2005 bez powodzenia usiłował utworzyć swój komitet wyborczy. W wyborach samorządowych rok później bez powodzenia kandydował do sejmiku mazowieckiego z listy Krajowej Partii Emerytów i Rencistów oraz na wójta gminy Dzierzgowo (zdobył 3,6% głosów i zajął ostatnie miejsce spośród trzech kandydatów). Zasiadał we władzach wojewódzkich KPEiR.

W 2010 przeszedł do Polski Patriotycznej, z ramienia której w wyborach samorządowych w tym samym roku bez powodzenia kandydował do sejmiku mazowieckiego[6] oraz na wójta gminy Wieczfnia Kościelna (otrzymał 14,06% głosów)[7].

W wyborach parlamentarnych w 2011 bez powodzenia kandydował do Senatu jako bezpartyjny kandydat z ramienia Polskiej Partii Pracy – Sierpień 80. Otrzymał 2343 głosy, zajmując ostatnie miejsce spośród siedmiu kandydatów[8]. 18 czerwca 2016 został wybrany na przewodniczącego mazowieckich struktur ZZR „Samoobrona”, a 26 listopada tego samego roku na analogiczną funkcję w partii Samoobrona. W 2018 ponownie ubiegał się o stanowisko wójta swojej rodzinnej gminy[9]. W 2019 przeszedł do Akcji Zawiedzionych Emerytów Rencistów, stając na czele jej struktur mazowieckich[10].

Życie prywatne

Jest żonaty, ma jedno dziecko.

Przypisy

Bibliografia