Jerzy Płażewski

Jerzy Płażewski
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1924
Siedlce

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 2015
Warszawa

Zawód

krytyk filmowy

Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Jerzy Płażewski (ur. 27 sierpnia 1924 w Siedlcach, zm. 5 sierpnia 2015 w Warszawie[1]) – polski krytyk filmowy i historyk filmu, autor licznych książek i artykułów prasowych. Nazywany nestorem polskiej krytyki filmowej, gdyż był aktywny w zawodzie przez niemal 70 lat.

Życiorys

Był synem fotografa Ignacego Płażewskiego. W czasie II wojny światowej był redaktorem naczelnym pisma Młody Nurt (1942-1944), wydawanego przez młodzieżówkę organizacji Miecz i Pług. Ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (1950).

Już w czasie studiów publikował recenzje filmowe, m.in. w Odrodzeniu, a od 1949 pracował w tygodniku Film i publikował recenzje w Życiu Literackim. Od 1952 do 1956 był kierownikiem działu filmowego w Przeglądzie Kulturalnym, a w latach 1956–1957 kierował miesięcznikiem Film na świecie. W 1960 założył w Warszawie Kino Dobrych Filmów „Wiedza” znajdujące się w Pałacu Kultury i Nauki i kierował nim do 1985. W 1965 obronił pracę doktorską z filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1968 był kierownikiem działu zagranicznego miesięcznika Kino, a członkiem redakcji tego pisma pozostał aż do swojej śmierci.

Napisał wiele książek poświęconych kinu światowemu, wielokrotnie zasiadał w jury festiwali filmowych, m.in. w Cannes, Berlinie, San Sebastián, Moskwie, Acapulco, Locarno, Karlowych Warach, Mannheim, Mar del Plata, Gdyni i Krakowie.

Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Filmowców Polskich oraz FIPRESCI. Otrzymał dwukrotnie Nagrodę im. Karola Irzykowskiego (1958, 1971). W 2008 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2].

Obejrzał ponad 13,5 tys. filmów. W pracy posługiwał się długopisem z latarką, którym sporządzał notatki w trakcie seansów[3].

Zmarł w Warszawie 5 sierpnia 2015 roku[4].

Twórczość książkowa

  • Druga wojna światowa: chronologiczne zestawienie zdarzeń od Monachium do Poczdamu: 28. XI. 1938 - 2. VIII. 1945 (1947)
  • Fotografowanie nie jest trudne (1947) - łącznie 10 wydań do 1988
  • Szabla i pióro: rzecz o jenerale Hauke-Bosaku (1952)
  • Szkice filmowe (1952)
  • Filmy, które pamiętamy (1956)
  • Filmowcy radzieccy i ich dorobek (1918-1957) (1957)
  • Mała historia filmu w ilustracjach (1957)
  • Język filmu (1961) - łącznie 3 wydania do 2008
  • Historia filmu dla każdego (1968) - łącznie 7 wydań do 2010 (ostatnie jako Historia filmu 1895-2005)
  • 200 filmów tworzy historię najnowszą kina (1973)
  • Historia filmu francuskiego: 1895-1989 (1980) - II wydanie Historia filmu francuskiego 1895-2003 (2005)

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Płażewski nie żyje. Nestor polskiej krytyki filmowej, łącznik Polski z kinem światowym - miał 90 lat. gazeta.pl, 2015-08-05. [dostęp 2015-08-06].
  2. ↑ Filmowcy otrzymali medale Gloria Artis. wp.pl, 2008-10-29. [dostęp 2012-12-05].
  3. ↑ Łukasz Maciejewski. Długopis z latarką. Jerzy Płażewski (1924–2015). „Kwartalnik Filmowy”. 91, s. 227-231, 2015 (pol.). 
  4. ↑ Zmarł Jerzy Płażewski, nestor polskiej krytyki filmowej. tvn24.pl, 2015-08-05. [dostęp 2015-08-05].

Bibliografia

  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3, wyd. Interpress, Warszawa 1993.