Jerzy Panek

Jerzy Panek
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1918
Tarnów

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 2001
Kraków

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Kraków ul. Szeroka 27.
Tablica pamiątkowa na kamienicy w której mieszkał.
Cmentarz Rakowicki.
Grób Jerzego Panka.

Jerzy Panek (ur. 11 grudnia 1918 w Tarnowie, zm. 5 stycznia 2001 w Krakowie) – polski grafik i malarz.[1]

Życiorys

Studia odbywał na Wydziale Grafiki Państwowego Instytutu Sztuk Pięknych w Krakowie, który w czasie wojny został przemianowany na Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau. Po wojnie studiował w krakowskim Instytucie Sztuk Pięknych, a następnie na ASP pod kierunkiem Eibischa i Pronaszki. Zajmował się malarstwem i grafiką[2], a od 1952 roku głównie drzeworytem. Na początku wykorzystywał pomocniczo szkic i fotografię, potem na jego twórczość graficzną wpłynęła podróż do Chin w roku 1956 – zaczął rytować bezpośrednio na deskach. Na przełomie lat 1967/1968 był wykładowcą ASP w Krakowie, wiele lat później został jej honorowym profesorem.

Był członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON i Związku Polskich Artystów Plastyków.
Jego twórczość została wyróżniona nagrodami: złotym medalem na Triennale Współczesnej Sztuki Światowej w Nowym Delhi (1971, za drzeworyt Autoportret w białym kapeluszu), Nagrodą II Stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1963), Nagrodą im. Jana Cybisa (1986)[3], Nagrody Prasy IV Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (1972). Za całokształt pracy twórczej otrzymał w roku 1998 Nagrodę Miasta Krakowa i Nagrodę Wojewody Krakowskiego.

Tuż przed śmiercią powstał o nim film dokumentalny Jerzy Panek. To, co najważniejsze, który zrealizowała Elżbieta Dzikowska[4].

Rajmund Kalicki, tłumacz współczesnych klasyków języka, charakteryzuje postać Jerzego Panka, niekiedy posługując się wyłącznie dialogiem[5].

Został pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim w Alei Zasłużonych (kwatera LXIX pas B-2-17)[6]. Na tablicy nagrobnej oraz na tablicy pamiątkowej znajdują się kopie jego deski do drzeworytu „Chorągiew 1” z 1962 roku.

Przypisy

  1. ↑ Marek Sołtysik, Jerzy Panek. Autoportret w odprysku losu,https://instytutksiazki.pl/czasopisma,9,tworczosc,8,tworczosc-3-2019,212.html
  2. ↑ Sylwia Jankiewicz, MISTRZOWIE GRAFIKI POLSKIEJ - Jerzy Panek, „Krakowski Przegląd Notarialny”, Rok 5 (nr 1), marzec 2020, s. 101.
  3. ↑ Nagroda im. Jana Cybisa. culture.pl
  4. ↑ Jerzy Panek. To, co najważniejsze w bazie filmpolski.pl
  5. ↑ Marek Sołtysik, „Sztuka porusza prawdę”, Miesięcznik Twórczość, maj 2008.
  6. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Jerzy Panek. rakowice.eu. [dostęp 2021-05-27].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jerzu Panek commemorative plaque, 27 Szeroka street, Kraków, Poland.jpg
Autor: Zygmunt Put, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tablica pamiątkowa Jerzego Panka, ul. Szeroka 27, Kazimierz, Kraków
Rakowice Cemetery, tomb of Jerzy Panek (Polish painter), 26 Rakowicka street, Kraków, Poland.jpg
Autor: Zygmunt Put, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cmentarz Rakowicki, grób Jerzego Panka, ul. Rakowicka 26, Kraków