Jerzy Radziwiłł (1721–1754)

Jerzy Radziwiłł
Ilustracja

Trąby
Rodzina

Radziwiłłowie herbu Trąby

Data urodzenia

4 lutego 1721

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1754
Jawór

Ojciec

Mikołaj Faustyn Radziwiłł

Matka

Barbara Franciszka Zawisza-Kieżgajłło

Żona

Salomea Anna Sapieha

Odznaczenia
Order Orła Białego

Jerzy Radziwiłł herbu Trąby (ur. 4 lutego 1721, zm. 13 grudnia 1754 w Jaworze) – książę Świętego Cesartswa Rzymskiego, wojewoda nowogródzki w latach 1746-1754, starosta nowogródzki i luboszański przed 1744 rokiem, pułkownik chorągwi husarskiej wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego[1], marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1744 roku[2].

Syn Mikołaja Faustyna, brat Albrechta, Stanisława oraz Udalryka Krzysztofa.

Poseł na sejm 1746 roku z powiatu nowogródzkiego[3].

Za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego 3 sierpnia 1750 w Warszawie. Przez małżeństwo z Salomeą Anną Sapiehą, córką Jerzego Stanisława Sapiehy był spowinowacony z rodziną Sapiehów.

Przypisy

  1. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Warszawa 2008, s. 180.
  2. ↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 134.
  3. ↑ Dyaryusze sejmowe z wieku XVIII.T.II. Dyaryusz sejmu z r.1746. Diaria comitiorum Poloniae saeculi XVIII wydał Władysław Konopczyński, Warszawa 1912, s. 239.

Media użyte na tej stronie