Jerzy S. Sito

Jerzy Sito
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1934
Pińsk

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2011
Warszawa

Ambasador RP w Danii
Okres

od 20 kwietnia 1991
do 4 lutego 1997

Poprzednik

Janusz Roszkowski

Następca

Jan Górecki

Jerzy Stanisław Sito (ur. 8 listopada 1934 w Pińsku, zm. 4 stycznia 2011 w Warszawie[1]) – polski poeta, tłumacz, głównie sztuk Szekspira, dyplomata.

Życiorys

Urodził się w Pińsku na Polesiu. Jego ojciec, Paweł Sito, został zamordowany w Katyniu, a rodzina zesłana w głąb Rosji. Do 1942 przebywał wraz z rodziną w Kazachstanie. Kolejnymi miejscami pobytu były Indie oraz Wielka Brytania. W Londynie uzyskał wykształcenie średnie, ukończył też studia inżynierii konstrukcyjnej na uniwersytecie w Hammersmith. Później rozpoczął pracę w biurze projektowym jako młodszy inżynier.

W 1954 nawiązał współpracę z polonijnym miesięcznikiem „Życie Akademickie”, gdzie opublikował swój debiutancki utwór Odloty. Należał do londyńskiej grupy poetyckiej Kontynenty. W 1959 powrócił do Polski i osiedlił się w stolicy. W latach 1961–63 był stałym współpracownikiem tygodnika „Polityka” jako recenzent teatralny.

W latach 1963–1989 pracował jako kierownik literacki teatrów: im. S. Żeromskiego w Kielcach, Klasycznego, Powszechnego, Narodowego i Ateneum w Warszawie. W 1967 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1968 za przekłady z języka angielskiego otrzymał Nagrodę im. Mariana Kistera, przyznawaną przez „Rój”. Pełnił liczne funkcje w Związku Literatów Polskich. Członek rady programowej warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej.

Grób Jerzego S. Sito na Starych Powązkach w Warszawie

Od 1974 był wiceprezesem Klubu Dramatopisarzy Polskich. W 1977 otrzymał Nagrodę Młodych im. Włodzimierza Pietrzaka, a rok później nagrodę Polskiego PEN Clubu za przekłady poezji angielskiej.

W 1976 podpisał Memoriał 101 wyrażający protest przeciw projektowanym zmianom w konstytucji PRL. W latach 80. działał w opozycji demokratycznej. Był członkiem Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI), w latach 1979–1981 był wiceprezesem, a w 1981–1985 prezesem Międzynarodowego Komitetu Dramatopisarzy ITI.

Od 1990 przez rok był prezesem Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. W 1991 został mianowany ambasadorem Polski w Danii. Funkcję tę pełnił przez 6 lat. W latach 1997–1999 był wiceprezesem Polskiego PEN Clubu.

Zmarł w wieku 77 lat w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 168-2-14)[2].

Jego syn Paweł jest dziennikarzem związanym obecnie z radiem Tok FM, syn Jakub – historykiem sztuki.

Przekłady

Przypisy

  1. Edyta Borkowska, Zmarł Jerzy S. Sito, rp.pl, 4 stycznia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2016-08-19].
  2. Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZKA SITO, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-04-07].

Bibliografia

  • Zmarł Jerzy S. Sito - poeta, krytyk, dramatopisarz, Money.pl, 4 stycznia 2011 [dostęp 2022-05-20].
  • Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw Zagranicznych w latach 1990–1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 235–236. ISBN 83-86244-09-7.

Media użyte na tej stronie

2008.03.31. Jerzy Stanislaw Sito Fot. Mariusz Kubik.JPG
Autor: Mariusz Kubik, Licencja: CC BY 3.0
Jerzy Stanisław Sito (b. 1934), Polish writer and translator
Jerzy S. Sito grób.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób literata Jerzego S. Sito na Starych Powązkach w Warszawie