Jerzy Schroeder (inżynier)
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk chemicznych | |
Specjalność: technologia nieorganiczna | |
Alma Mater | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Rektor PWr (1982) | |
Odznaczenia | |
Jerzy Schroeder (ur. 1912 we Lwowie, zm. 2000 we Wrocławiu) – polski inżynier chemik. Absolwent z 1937 Politechniki Lwowskiej. W 1944 jako żołnierz batalionu "Skała" Krakowskiej Komendy Dywersji AK pod pseudonimem "Pokorny" odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim[1] Od docent 1955; prof. nadzwyczajny w 1964 na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej i dziekan tego wydziału (1956-1958 i 1962-1964). W 1971 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Rektor Politechniki Wrocławskiej (1982)[2]. W latach 1966–1991 członek Komitetu Nauk Chemicznych PAN. Autor 130 publikacji, 40 patentów w tym 11 zagranicznych. Odznaczenia: Krzyż Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Grunwaldzka, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal „Za Wybitne Zasługi dla Rozwoju Politechniki Wrocławskiej”, Złota Odznaka „Za zasługi dla przemysłu chemicznego”[3]
Przypisy
- ↑ Jerzy Schroeder
- ↑ Jerzy Burak , Piotr Pregiel , Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 87, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-05-22] (pol.).
- ↑ "Nauki Chemiczne. Początki chemii w powojennym Wrocławiu. Chemia na Uniwersytecie Wrocławskim" s.381
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Partyzancki
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .