Jerzy Semkow

Jerzy Semkow (ur. 12 października 1928 w Radomsku, zm. 23 grudnia 2014 w Lozannie^[1]) – polski dyrygent.

Studiował dyrygenturę u Artura Malawskiego w Krakowie (1946–1951) i Jewgienija Mrawinskiego w Leningradzie (1951–1953).

Pracował w następujących instytucjach:

Filharmonia Leningradzka (asystent dyrygenta, 1956)
Teatr Bolszoj w Moskwie (dyrygent, 1956–1958)
Opera Narodowa w Warszawie (dyrektor artystyczny, 1958–1959; dyrygent, 1958–1961)
Królewska Opera w Kopenhadze (dyrektor artystyczny i pierwszy dyrygent, 1965–1970)
Cleveland Symphony Orchestra (dyrygent, 1970–1971)
Saint Louis Symphony (dyrektor artystyczny i pierwszy dyrygent, 1975–1979)
Orkiestra Włoskiego Radia i Telewizji RAI w Rzymie (dyrektor artystyczny, 1979–1982)
Rochester Philharmonic (dyrektor artystyczny i pierwszy dyrygent, 1985–1993)

Specjalizował się w symfonice klasycznej i romantycznej. Wykładał na Uniwersytecie Kolorado w Boulder, Uniwersytecie Yale’a oraz w Manhattan School of Music.

Od wielu lat mieszkał w Paryżu; miał obywatelstwo francuskie. W ostatnich latach życia występował jedynie gościnnie (na przykład raz w roku w warszawskiej Filharmonii Narodowej). Był doradcą artystycznym Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach.

Został odznaczony francuskim orderem Arts et Lettres (2000). Otrzymał doktorat honoris causa Akademii Muzycznej w Warszawie (2005) oraz Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi (2013). W roku jego śmierci ukazała się biografia Semkowa autorstwa Małgorzaty Komorowskiej pt. Jerzy Semkow. Magia batuty.

Pochowany w Pully, w Szwajcarii^[2].

Dyskografia