Jerzy Siewierski

Jerzy Siewierski
George Quiryn
Imię i nazwisko

Jerzy Kwiryn Siewierski

Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1932
Warszawa

Data i miejsce śmierci

20 listopada 2000
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

powieść kryminalna, fantastyka naukowa

Jerzy Kwiryn Siewierski, herbu Ogończyk, Siewierscy, (ur. 3 czerwca 1932 w Warszawie, zm. 20 listopada 2000 tamże[1]) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, wolnomularz.

W 1956 ukończył studia historyczne na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W tymże roku wraz z Leszkiem Szymańskim, Romanem Śliwonikiem i grupą młodych, aspirujących literatów, założył pismo Współczesność, będąc autorem jego tytułu.

Wieloletni redaktor i krytyk literacki dwutygodnika Nowe Książki. Znany przede wszystkim jako autor powieści kryminalnych (również pod pseudonimem George Quiryn) z dziedziny SF i horroru (powieści grozy) oraz popularnonaukowych opracowań dotyczących wolnomularstwa i polskiej tradycji ezoterycznej. Pierwszy w Polsce opracował monograficznie temat powieści kryminalnej jako gatunku literackiego i przystępnie podjął tematykę wolnomularstwa. Współautor scenariuszy filmowych (Brylanty pani Zuzy, Powrót wilczycy). Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 218-6-22/23)[2].

Ojciec Wojciecha Kwiryna Siewierskiego (Voytek Siewierski), venture kapitalisty w Dolinie Krzemowej w Kalifornii i jednego z najwybitniejszych światowych ekspertów w dziedzinie telekomunikacji komórkowej.

Twórczość

  • Spadkobiercy pani Zuzy (1971) – powieść
  • Nie zabija się świętego Mikołaja (1972) – powieść
  • Zaproszenie do podróży (1972) – opowiadanie (w serii "Ewa wzywa 07...")
  • Dziewczyna, z którą nikt nie tańczy (1974) – opowiadania
  • Pięć razy morderstwo (1976) – opowiadania
  • Zaufajcie Drakuli (1979) – powieść [jako George Quiryn]
  • Powieść kryminalna (1979) – monografia
  • Nalewka na wilczych jagodach (1980) – powieść
  • Tam gdzie diabeł ma młode (1981) – powieść
  • Jestem niewinny (1981) – powieść
  • Opowieść o duchach i gorejącym sercu (1983) – opowiadanie (w serii "Ewa wzywa 07...")
  • Barliet i nieżywa służąca, czyli morderstwo po francusku (1984) – opowiadanie
  • Kabała panny Barlove, czyli morderstwo po angielsku (1984) – opowiadanie
  • Sprowadź mi męża, Barlow, czyli morderstwo po amerykańsku (1985) – opowiadanie
  • Umarli nie składają zeznań, czyli morderstwo po polsku (1985) – opowiadanie
  • Zbrodnia w «Słonecznym Klubie», czyli morderstwo po szwedzku (1985) – opowiadanie
  • Sześć barw grozy (1985) – opowiadania
  • Panią naszą upiory udusiły (1987) – powieść
  • Przeraźliwy chłód – powieść niesamowita (1990)
  • Choć nas potępiają umysły zacięte... Opowieść o masonach, obyczajach i pięknej Kasieńce (1990) – powieść
  • Dzieci wdowy, czyli opowieści masońskie (1992) – praca popularnohistoryczna
  • Maska szatana (1992) – powieść
  • Wolnomularstwo a Konstytucja Trzeciego Maja (1997) – szkic popularnohistoryczny
  • Legenda o Hiramie z Tyru, synu wdowy – uczniu egipskich mędrców, budowniczym świątyni (1999) – opowieść
  • Łysa Góra (1999) – poemat
  • Upadły Anioł z Podola – opowieść o Tadeuszu Grabiance (2001) – powieść historyczna
  • Ilustrowana historia masonerii (2002).

Krytyka

Stanisław Barańczak, recenzując Zaufajcie Drakuli, zauważył m.in.: „Talent [literacki] jest akurat tą zaletą, której – tak się jakoś złożyło – George Quiryn nie posiada zupełnie”[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 224
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: SIEWIERSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-19].
  3. ↑ Książki najgorsze, ISBN 83-900036-0-0, str. 117.