Jerzy Stolarow

Jerzy Stolarow
Ilustracja
1929 r.
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1898
Moskwa

Data i miejsce śmierci

26 września 1970
Łódź

Akt nadania polskiego obywatelstwa Jerzemu Stolarowowi
Pismo Międzynarodowego Czerwonego Krzyża z 1976 roku potwierdzające pobyt Jerzego Stolarowa w obozie koncentracyjnym Stutthof

Jerzy Stolarow, właściwie Gieorgij Stolarow[1] (ur. 24 kwietnia 1898 w Moskwie[2], zm. 26 września 1970 w Łodzi[3]) – rosyjski i od 1929 roku polski tenisista okresu międzywojennego, reprezentant i dwunastokrotny mistrz Polski[4][5]; przedsiębiorca[4].

Życiorys

Jerzy Stolarow urodził się 24 kwietnia 1898 roku w Moskwie[2]. Rosyjska rodzina Stolarow, mieszkająca na stałe w Moskwie, była od 1888 roku właścicielem i współwłaścicielem fabryki przy ulicy Rzgowskiej 26/28 w Łodzi[4][6]. Po I wojnie światowej rodzina przeprowadziła się do Łodzi. W roku 1925, w cerkwi Świętego Aleksandra Newskiego przy ulicy Kilińskiego w Łodzi, Jerzy Stolarow poślubił Walentynę Łappę[1][2], a w 1929 roku otrzymał polskie obywatelstwo[2].

W roku 1924, tuż przed przyjazdem do Polski, Jerzy Stolarow wygrał pierwsze mistrzostwa ZSRR w tenisie ziemnym. W Polsce bracia Jerzy i Maksymilian Stolarow byli członkami Łódzkiego Klubu Lawn-Tennisowego[1]. Pierwsze zwycięstwo Jerzego Stolarowa w Polsce to zdobycie w 1925 roku, wraz z Karolem Steinertem, tytułu mistrza Polski w deblu[7]. W 1927 roku Jerzy Stolarow zdobył mistrzostwo Polski w tenisie w grze pojedynczej[1][8][4]. Od 1926 roku, przez sześć lat z rzędu, bracia Stolarowowie zdobywali tytuł mistrzów Polski w grze podwójnej: w 1926 we Lwowie[9], 1927 w Krakowie[8], 1928 w Katowicach[10], 1929 w Poznaniu[11], 1930 w Warszawie[12] i 1931 we Lwowie[13]. Mistrzostwo Polski w deblu zdobył również w 1933 i 1934 roku wraz z Ignacym Tłoczyńskim[14][15], a ponadto dwukrotnie w mikście[5]: w 1926 we Lwowie z Wierą Richterówną[9] i 1929 roku w Poznaniu z Jadwigą Jędrzejowską[11]. Łącznie Jerzy Stolarow zdobył dwanaście tytułów mistrza Polski[5].

Stolarow był również międzynarodowym mistrzem Polski w deblu: w 1931 roku zdobył mistrzostwo wraz z bratem[16], a w 1932 z Pierre’em Grandguillotem[17]. Ponadto w latach 1927–1932, jako członek Łódzkiego Klubu Lawn-Tennisowego, sześć razy zdobył tytuł drużynowego mistrza Polski[18][19][20][21][22][23]. W latach 1927–1932 roku był reprezentantem Polski w rozgrywkach o Puchar Davisa[24].

W czasie II wojny światowej przebywał w Łodzi. W roku 1943 został aresztowany pod zarzutem nieprawidłowości w zarządzaniu fabryką i od 1 kwietnia 1944 do stycznia 1945 był więźniem politycznym niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Stutthof[25]. Po wojnie powrócił do Łodzi i zamieszkał w kamienicy naprzeciwko dawnej swojej fabryki[3]. Po jej upaństwowieniu pracował w Spółdzielni Pracy „Motor”[1]. Zmarł w Łodzi 26 września 1970 roku[3] i został pochowany na prawosławnej części Starego Cmentarza przy ulicy Ogrodowej[1].

Przypisy

  1. a b c d e f Bartosz Klimas, Biali na korcie, Rzeczpospolita, 31 maja 2016 [dostęp 2021-02-02].
  2. a b c d Glica i Jaskulski 2017 ↓, s. 107.
  3. a b c Glica i Jaskulski 2017 ↓, s. 159.
  4. a b c d Glica i Jaskulski 2017 ↓, s. 108.
  5. a b c Mistrzowie Polski 1921-2020, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  6. Fabryka Stolarowa – ul. Rzgowska 26/30. Towarzystwo Przyjaciół Łodzi. [dostęp 2021-02-02].
  7. Narodowe Mistrzostwa Polski 1925, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  8. a b Narodowe Mistrzostwa Polski 1927, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  9. a b Narodowe Mistrzostwa Polski 1926, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  10. Narodowe Mistrzostwa Polski 1928, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  11. a b Narodowe Mistrzostwa Polski 1929, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  12. Narodowe Mistrzostwa Polski 1930, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  13. Narodowe Mistrzostwa Polski 1931, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  14. Narodowe Mistrzostwa Polski 1933, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  15. Narodowe Mistrzostwa Polski 1934, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  16. Międzynarodowe Mistrzostwa Polski 1931, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  17. Międzynarodowe Mistrzostwa Polski 1932, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  18. Drużynowe Mistrzostwa Polski 1927, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  19. Drużynowe Mistrzostwa Polski 1928, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  20. Drużynowe Mistrzostwa Polski 1929, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  21. Drużynowe Mistrzostwa Polski 1930, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  22. Drużynowe Mistrzostwa Polski 1931, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  23. Drużynowe Mistrzostwa Polski 1932, Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
  24. Jerzy Stolarow, Davis Cup [dostęp 2021-02-02] (ang.).
  25. Glica i Jaskulski 2017 ↓, s. 158.

Bibliografia

  • Sebastian Glica, Mirosław Jaskulski: Ocalić od zapomnienia. Muzeum Miasta Łodzi, 2017. ISBN 978-83-65026-29-3.

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Stolarow (1).jpg
Pismo Międzynarodowego Czerwonego Krzyża z 1976 roku potwierdzające pobyt Jerzego Stolarowa w obozie koncentracyjnym Stutthof.
Akt nadania obywatelstwa dla Jerzego Stolarowa.jpg
Akt nadania obywatelstwa Państwa Polskiego dla Jerzego Stolarowa z 24 stycznia 1929 roku
Jerzy Stolarow.jpg
Autor: NN, Licencja: CC0
Jerzy Stolarow - polski tenisista