Jerzy Sylwester Muszyński
![]() | |
Data urodzenia | 31 grudnia 1887 |
---|---|
Data śmierci | 2 października 1957 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | ![]() ![]() |
Formacja | ![]() |
Jednostki | 5 Pułk Piechoty, Dep. Int. MSWoj. |
Stanowiska | kierownik rerefatu |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Data urodzenia | 31 grudnia 1887 |
---|---|
Starosta powiatu zbaraskiego | |
Okres | od kwietnia 1931 do lat 30. |
Poprzednik | Jan Kaczkowski |
Starosta powiatu czortkowskiego | |
Okres | od 1934 do lutego 1937 |
Starosta powiatu stanisławowskiego | |
Okres | od lutego 1937 do ? |
Jerzy Sylwester Muszyński (ur. 31 grudnia 1887, zm. 2 października 1957) – podpułkownik dyplomowany intendent Wojska Polskiego, starosta w II Rzeczypospolitej.
Życiorys
Urodził się 31 grudnia 1887[1] jako syn Piotr i Eleonory.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Od 6 sierpnia 1914 do 20 kwietnia 1915 służył w V batalionie I Brygady, następnie w szeregach 5 pułku piechoty w składzie III Brygady do rozwiązania legionów. Po kryzysie przysięgowym był oficerem Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora intendentury ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3]. W latach 20. był oficerem w Departamencie (VII) Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych, w tym w 1923 kierownikiem referatu[4][5][6]. Został awansowany do stopnia podpułkownika intendentury ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[7][8]. W międzyczasie od 1 listopada 1924[9] do 1926 kształcił się na francuskiej uczelni wojskowej École Supérieure de Ľintendance w Paryżu. Został polskim absolwentem tej uczelni uzyskując tytuł oficera dyplomowanego. Później został przeniesiony w stan spoczynku. W 1934 jako podpułkownik przeniesiony w stan spoczynku pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Tarnopol[10].
Wstąpił do służby państwowej II Rzeczypospolitej. Od kwietnia 1931 na czas do odwołania został mianowany starostą powiatu zbaraskiego[11]. Przynajmniej 14 listopada 1933[12] był starostą powiatu czortkowskiego[13][14]. Z tego stanowiska został przeniesiony na urząd starosty powiatu stanisławowskiego[15].
Zmarł 2 października 1957[16]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera N-1-18/19)[16].
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-06-17].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1272.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1196.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 22.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 23.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 770.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1156.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 783.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 122 z 18.11.1924 r.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 369.
- ↑ 105. Ruch służbowy na obszarze Wojew. Tarnopolskiego. „Tarnopolski Dziennik Wojewódzki”, s. 76, nr 5 z 1 kwietnia 1931.
- ↑ „[https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/84717/edition/78215/content?ref=desc&format_id=2 Tarnopolski Dziennik Wojewódzki”. 14, 1 grudnia 1933, s. 172–173.
- ↑ 71. Ogłoszenie. „Tarnopolski Dziennik Wojewódzki”, s. 56, nr 6 z 15 maja 1934.
- ↑ Uroczystość poświęcenia Domu Ludowego Towarzystwa Szkoły Ludowej w Kosowie. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-11-03].
- ↑ Nowy starosta w Stanisławowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 36 z 16 lutego 1937.
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: JAN GAJEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2017-03-08] .
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Jerzy Muszyński. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-08)].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).