Jerzy Szcześniak

Jerzy Szcześniak
płk. Jerzy Szcześniak
pułkownik dyplomowany
Data i miejsce urodzenia	1958 Bobowicko
Przebieg służby
Lata służby	1979 – 2011
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	WSOWI 23 Pułk Czołgów 13 Pułk Zmechanizowany Akademia Obrony Narodowej 4 Brygada Saperów 12 Dywizja Zmechanizowana 2 Pułk Komunikacyjny PKW Liban 5 Pułk Inżynieryjny
Stanowiska	podchorąży WSOWI d-ca plutonu i kp saperów szef saperów dowódca batalionu saperów starszy oficer wydziału operacyjno – rozpoznawczego szef wydziału operacyjno – rozpoznawczego szef sekcji wojsk inżynier. z-ca d-cy pułku komunikacyjnego słuchacz akademii wojskowej dowódca pułku inżynieryjnego
Odznaczenia

Jerzy Szcześniak (ur. 1958 w Bobowicku) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.

Życiorys

Jerzy Szcześniak urodził się w Bobowicku k. Międzyrzecza. Do wojska wstąpił w 1979 r. jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. Rozpoczął służbę zawodową w 1983 r. na stanowisku dowódcy plutonu saperów w 23 pułku czołgów. Następnie w 13 pułku zmechanizowanym na stanowisku dowódcy kompanii saperów i szefa saperów w latach 1984-1988. Podczas inspekcji jako dowódca kompanii saperów w 13 pułku zmechanizowanym uzyskał najwyższą oceną wśród pododdziałów inżynieryjnych 5 Dywizji Pancernej^[1]. W 1988 został skierowany do Akademii Obrony Narodowej. W 1991 został dowódcą batalionu saperów w 4 Brygadzie Saperów. Następnie w tej samej 4 Brygadzie Saperów objął stanowisko starszego oficera wydziału operacyjno - rozpoznawczego i wreszcie stanowisko szefa tego wydziału w latach 1992-1999. W 12 Dywizji Zmechanizowanej pełnił obowiązki szefa sekcji wojsk inżynieryjnych w latach 1999-2003. Zastępcą dowódcy 2 pułku komunikacyjnego został w 2003 r. Następnie w 2004 r. pełnił obowiązki dowódcy XXI i XXII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Libanie. W podyplomowym Studium Operacyjno-Strategicznym Akademii Obrony Narodowej uczestniczył w latach 2005-2006. W lipcu 2006 r. został dowódcą 5 Pułku Inżynieryjnego. W 2008 r. uczestniczył w X zmianie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku. We wrześniu 2011 r. przeszedł na emeryturę. Zainteresowania: wędkarstwo, uprawia czynnie sport^[1].

Awanse

• podporucznik – 1983
• porucznik – 1986
• kapitan – 1990
• major – 1993
• podpułkownik – 1996
• pułkownik – 2006

Ordery i odznaczenia

• Gwiazda Iraku
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
• Medal ONZ w "Służbie Pokoju" UNIFIL
• medal „Zasłużony Saper”

Przypisy

Bibliografia

• Ryszard Żuchowski: Sylwetki saperów. Następne pokolenie. Koszalin: Stowarzyszenie Saperów Polskich, 2009. ISBN 978-83-929870-0-0.