Jerzy Szypowski

Jerzy Szypowski

Bolek

porucznik
Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1919 Rzuców
Data i miejsce śmierci	po 20 września 1944 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1940–1944
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	Zgrupowanie „Leśnik”
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Jerzy Szypowski ps. Bolek (ur. 2 sierpnia 1919 w Rzucowie^[1], zm. po 20 września 1944 w Warszawie) – porucznik, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Syn Antoniego i Kazimiery. Absolwent warszawskiego gimnazjum im. ks. Józefa Poniatowskiego. Ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy przy 20 Dywizji Piechoty w Słonimiu. Od 1938 studiował w Szkole Głównej Handlowej. W konspiracji od 1940 - w Szefostwie Służby Uzbrojenia KG ZWZ-AK^[2]. Podczas powstania warszawskiego służył jako dowódca I kompanii Zgrupowania „Leśnik”. Uczestniczył m.in. w zdobyciu i obronie gmachu Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych przy ul. Sanguszki 1, utrzymywanego przez powstańców przez 27 dni. Był jednym z dowódców obrony tego budynku. Jego oddział wycofał się z niego 27 sierpnia 1944. Walczył wraz ze swoim oddziałem w rejonie Woli, Muranowa, Starego Miasta, Śródmieścia i Czerniakowa (tu walczył na przyczółku w oddziale osłonowym Zgrupowania „Radosław”)^[3].

Jerzy Szypowski zginął po 20 września 1944, podczas przeprawy przez Wisłę na Saską Kępę. Odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 klasy w dniu 30 sierpnia 1944, na mocy rozkazu dowódcy AK Grupy „Północ”^[3].

Zobacz też

• Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej

Linki zewnętrzne

• Jan Szypowski na Wirtualnym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego

Przypisy

Bibliografia

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.