Jerzy Trojanowski (wojskowy)
 pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1893 |
|---|---|
| Data śmierci | ? |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 2 Pułk Piechoty |
| Stanowiska | dowódca |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     | |
Jerzy Roman Trojanowski (ur. 25 lutego 1893 w Krakowie, zm. ?) – pułkownik piechoty doktor Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
Życiorys
Urodził się 25 lutego 1893 w Krakowie jako syn Józefa[1].
Podczas I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 2 pułku piechoty. W czasie walk na froncie dostał się do rosyjskiej niewoli.
W czasie wojny z bolszewikami dowodził 2 pułkiem piechoty Legionów (1 lutego – 18 lipca 1919) i 36 pułkiem piechoty Legii Akademickiej (23 marca[2] – 13 czerwca 1920). Po zakończeniu działań wojennych pełnił służbę w 19 pułku piechoty we Lwowie. 10 lipca 1922 roku przeniesiony został do 51 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Brzeżanach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W latach 1923–1926 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy 40 pułku piechoty we Lwowie. 8 września 1926 roku objął dowództwo 37 pułku piechoty w Kutnie. W styczniu 1931 roku przeniesiony został do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 2 Brygady Ochrony Pogranicza w Baranowiczach[3]. W 1937 roku został dowódcą Obrony Przeciwlotniczej Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu.
Awanse
- porucznik – 12 października 1914 roku
- kapitan – 15 maja 1915 roku
- podpułkownik – zatwierdzony 11 czerwca 1920 roku z dniem 1 kwietnia 1920 roku, zweryfikowany 3 maja 1922 roku ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 126. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- pułkownik – 16 marca 1927 roku ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5916
- Krzyż Niepodległości (20 stycznia 1931)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[5]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-08-17].
- ↑ Księga chwały piechoty s. 465–567. Natomiast Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej 36-go Pułku..., s. 34 podał, że dowództwo pułku objął w kwietniu 1920 r.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych
- Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.
- Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej 36-go Pułku Piechoty Legii Akademickiej, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona", Warszawa 1930.
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).