Jerzy Trojanowski (wojskowy)
 pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1893 |
|---|---|
| Data śmierci | ? |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 2 Pułk Piechoty |
| Stanowiska | dowódca |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     | |
Jerzy Roman Trojanowski (ur. 25 lutego 1893 w Krakowie, zm. ?) – pułkownik piechoty doktor Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
Życiorys
Urodził się 25 lutego 1893 w Krakowie jako syn Józefa[1].
Podczas I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 2 pułku piechoty. W czasie walk na froncie dostał się do rosyjskiej niewoli.
W czasie wojny z bolszewikami dowodził 2 pułkiem piechoty Legionów (1 lutego – 18 lipca 1919) i 36 pułkiem piechoty Legii Akademickiej (23 marca[2] – 13 czerwca 1920). Po zakończeniu działań wojennych pełnił służbę w 19 pułku piechoty we Lwowie. 10 lipca 1922 roku przeniesiony został do 51 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Brzeżanach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W latach 1923–1926 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy 40 pułku piechoty we Lwowie. 8 września 1926 roku objął dowództwo 37 pułku piechoty w Kutnie. W styczniu 1931 roku przeniesiony został do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 2 Brygady Ochrony Pogranicza w Baranowiczach[3]. W 1937 roku został dowódcą Obrony Przeciwlotniczej Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu.
Awanse
- porucznik – 12 października 1914 roku
- kapitan – 15 maja 1915 roku
- podpułkownik – zatwierdzony 11 czerwca 1920 roku z dniem 1 kwietnia 1920 roku, zweryfikowany 3 maja 1922 roku ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 126. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- pułkownik – 16 marca 1927 roku ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5916
- Krzyż Niepodległości (20 stycznia 1931)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[5]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-08-17].
- ↑ Księga chwały piechoty s. 465–567. Natomiast Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej 36-go Pułku..., s. 34 podał, że dowództwo pułku objął w kwietniu 1920 r.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych
- Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.
- Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej 36-go Pułku Piechoty Legii Akademickiej, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona", Warszawa 1930.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy