Jerzy Tuszowski

Jerzy Bogdan Tuszowski
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1885
Łomża

Data i miejsce śmierci

13 marca 1964
Poznań

Narodowość

polska

Praca
Styl

modernizm

Jerzy Bogdan Tuszowski (ur. 27 lipca 1885 w Łomży, zm. 13 marca 1964 w Poznaniu) – architekt i urbanista okresu międzywojennego w Poznaniu.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Franciszka i Zofii z Tuszewskich. W 1904 ukończył gimnazjum klasyczne w Łomży, następnie studia na Politechnice Lwowskiej. Podczas studiów był członkiem zarządu Bratniej Pomocy i stowarzyszenia „Życie” we Lwowie. W czasie I wojny światowej pracował przy odbudowie dróg i mostów, następnie w Centrali Krajowej dla Gospodarczej Odbudowy Galicji, oddział Lubaczów i Jarosław[1]. W latach 19201924 pełnił funkcję architekta miejskiego w Gorlicach. W 1924 przeniósł się do Poznania i do 1939 pracował w Wydziale Budownictwa Naziemnego Zarządu Miejskiego w Poznaniu. W latach 19221929 członek Koła Architektów w Poznaniu, a od 1934 członek SARP. Od 1936 był wiceprezesem YMCA w Poznaniu. W październiku 1936 prezentował prace na wystawie Sztuka, kwiaty, wnętrze. Podczas okupacji hitlerowskiej zamieszkał w Łodzi. Po II wojnie światowej wrócił do Poznania i podjął ponownie pracę w Zarządzie Miejskim (19451952). Był członkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.

Od 1952 pracował jako projektant Biura Studiów i Projektowania Komunalnego, a od 1955 do 1959 w Pracowni Urbanistycznej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu. Potem przeszedł na emeryturę.

Od 20 maja 1920 był mężem Elżbiety Krystyny Hendel[1].

Charakterystyka postaci i twórczości

Architekt w początkowej fazie działalności stosował formy tradycyjne, klasyczne z użyciem skromnych dekoracji i łamanych dachów. Dopiero w 2. połowie lat 30. XX w. nawiązywać zaczął do idei modernistycznych. Tworzył głównie budynki i osiedla komunalne oraz miejskie, rzadziej wille. Większość spuścizny zachowała się do dzisiaj i znajduje się w dobrym stanie.

Prywatnie Jerzy Tuszowski był osobą bardzo kontaktową i wesołą, o czym często wspomina Władysław Czarnecki (architekt). Szybko zjednywał sobie sympatię współpracowników i rozmówców, co wpływało na atmosferę w pracy.

Realizacje

Prawie pełna lista realizacji architektonicznych Jerzego Tuszowskiego:

Poznań

Poza Poznaniem

Przypisy

  1. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 323. [dostęp 2021-11-24].

Bibliografia

  • Jerzy Tuszowski na stronie In memoriam Pamięci Architektów Polskich.
  • Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  • Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, ISBN 83-89525-07-0
  • Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilust.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402.
  • Kazimierz Sobkowicz, Architekci wielkopolscy – biogramy – dzieła – stowarzyszenia, cz.I, lata 1886–1939, wyd. Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, Poznań, 1988, ISBN 83-00-02480-8
  • Władysław Czarnecki, To był też mój Poznań, Janusz Dembski, Józef Skoracki (ilust.), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1987, ISBN 83-210-0665-5, OCLC 830205227.
  • Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.

Media użyte na tej stronie

Zawady001.JPG
Autor: Patnac, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Zawady (Poznań) - blok numer 6/8
111 Szpital Wojskowy RB1.JPG
Autor: Radomil talk, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Poznań ul. Grunwaldzka 16/18 - dawny Hotel "Polonia" (obecnie szpital wojskowy)
Poznan Bonin-part Elementary School.jpg
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szkoła na Boninie w Poznaniu (zbud. na PWK).
Poznan Health Center 1937.JPG
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Poznań, ośrodek zdrowia z 1937, pl. Kolegiacki. Proj. J.Tuszowski.
Social District in Zagorze Poznan.JPG
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Osiedle socjalne na Zagórzu w Poznaniu.