Jerzy V (katolikos Ormian)

Jerzy
Գևորգ
Surenianc Tpchiseci
Katolikos Wszystkich Ormian
Ilustracja
Kraj działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1847
Tyflis

Data i miejsce śmierci

8 maja 1930
Wagharszapat

Miejsce pochówku?↗
Katolikos Wszystkich Ormian
Okres sprawowania

1912-1930

Wyznanie

przedchalcedońskie

Kościół

Apostolski Kościół Ormiański

Śluby zakonne

1871

Diakonat

1871

Prezbiterat

1871

Sakra biskupia

9 maja 1882

Wybór patriarchy

1912

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 maja 1882

Konsekrator

Jerzy IV

Jerzy V, imię świeckie Surenianc Tpchiseci (ur. 28 sierpnia 1847 w Tyflisie, zm. 8 maja 1930 w Wagharszapacie) – biskup Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, w latach 1912-1930 katolikos Wszystkich Ormian.

Życiorys

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Wykształcenie uzyskał w Tyflisie na pensji D. Arzamiana, a następnie w miejscowym gimnazjum. W 1871 złożył wieczyste śluby mnisze, a następnie został wyświęcony na kapłana. Rok później otrzymał godność archimandryty. W latach 1874-1875 wykładał w seminarium duchownym w Eczmiadzynie[1]. W 1875 został wikariuszem diecezji arcachskiej oraz inspektorem seminarium duchownego w Szuszi. Dwa lata później został przełożonym monasteru św. Tomasza w Agulisie, zaś w 1878 - wikariuszem diecezji aleksandropolskiej. W latach 1881-1882 był wikariuszem diecezji erywańskiej. 9 maja 1882 przyjął święcenia biskupie z rąk katolikosa Ormian Jerzego IV[1].

W latach 1886-1894 był biskupem astrachańskim, zaś od 1894 do 1904 - biskupem tyfliskim i egzarchą Gruzji, od 1895 z godnością arcybiskupią. W Tyflisie wzniósł kilka nowych świątyń i szkół ormiańskich, utworzył bractwo kapłanów ormiańskich[1]. Wprowadził do użytku liturgicznego czterogłosową liturgię autorstwa M. Jegmaliana[1]. Od 1906 zasiadał w Świętym Synodzie Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego. W latach 1907-1912 był wikariuszem generalnym katolikosa wszystkich Ormian. Pod jego kierunkiem odbyła się renowacja katedry w Eczmiadzynie[1].

W 1911 został wybrany na katolikosa wszystkich Ormian i w roku następnym intronizowany[1].

Wielokrotnie zabiegał o interwencję Rosji w sprawie prześladowanych Ormian w Imperium Osmańskim[1]. W maju 1918 organizował opór Ormian przeciwko interwencji tureckiej w Demokratycznej Republice Armenii. Po radzieckim podboju Armenii wezwał społeczeństwo do wspierania nowych władz przy budowaniu ormiańskiego państwa. W 1924 wprowadził do Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego kalendarz gregoriański[1].

W okresie sprawowania przez niego urzędu władze radzieckie, mimo oficjalnych deklaracji o gwarancjach wolności wyznania, rozpoczęły prześladowania Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego. W 1921 zamknięte zostało seminarium duchowne w Eczmiadzynie, niższe szkoły duchowne i parafialne oraz kościelna drukarnia i muzeum przy katedrze eczmiadzyńskiej. Ze wsparciem państwa część ormiańskich duchownych otworzyła w 1923 alternatywny Wolny Kościół, jednak nie zyskał on szerszej popularności i zakończył działalność po pięciu latach[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h W. Dewrikian, Gieworg V
  2. ↑ Vrej Nerses Nersissian, Armenian Christianity [w:] red. Parry K.: The Blackwell Companion to Eastern Christianity. Victoria: Blackwell Publishing, 2007, s. 42.
Katolikos Wszystkich Ormian
Era Apostolska
  • Juda Tadeusz Apostoł (43–66)
  • Bartłomiej Apostoł (60–68)
  • Św. Zachariasz (68–72)
  • Św. Zementus (72–76)
  • Św. Atrnerseh (77–92)
  • Św. Mushe (93–123)
  • Św. Shahen (124–150)
  • Św. Shavarsh (151–171)
  • Św. Leontius (172–190)
Era Sophene
Pierwsza era
Eczmiadzyn
Arcasydzi
Dynastia Syryjska
  • Daniel I (347)
Asziszattowie
  • Pharen I (348–352)
Arcasydzi
Albaniosidzi
  • Izaak I (373–377)
  • Zawen (377–381)
  • Aspuraces I (381–386)
Arcasydzi
Dynastia Syryjska
  • Brkisho (428–432)
  • Samuel (432–437)
Bezdynastyczny
  • Św. Howsep I (437–452)
Era Dwin
  • Melitus (452–456)
  • Mojżesz I (456–461)
  • Św. Kyud (461–478)
  • Św. Jan I (478–490)
  • Papken I (490–516)
  • Samuel I (516–526)
  • Mushe I (526–534)
  • Sahak II (534–539)
  • Krzysztof I (539–545)
  • Ghevond (545–548)
  • Nerses II (548–557)
  • Jan II (557–574)
  • Mojżesz II (574–604)
  • wakat 604–607, Verthanes Qerthol jako administrator
  • Abraham I (607–615)
  • Gomidas (615–628)
  • Krzysztof II (628–630)
  • Ezra (630–641)
  • Nerses III (641–661)
  • Anastasius (661–667)
  • Israel (667–677)
  • Sahak III (677–703)
  • Eliasz (703–717)
  • Św. Jan III Filozof (717–728)
  • Dawid I (728–741)
  • Dertad I (741–764)
  • Dertad II (764–767)
  • Sion (767–775)
  • Izajasz (775–788)
  • Stefan I (788–790)
  • Joab (790–791)
  • Solomon (791–792)
  • Jerzy I (792–795)
  • Józef I (795–806)
  • Dawid II (806–833)
  • Jan IV (833–855)
  • Zachariasz I (855–876)
  • Jerzy II (877–897)
  • Św. Mashdotz (897–898)
Era Aghtamar
  • Jan V Historyk (898–929)
  • Stefan II (929–930)
  • Teodor I (930–941)
  • Yeghishe (941–946)
Era Arghina
  • Ananiasz (949–968)
  • Vahan (968–969)
  • Stefan III (969–972)
  • Khachig I (973–992)
Era Ani
Druga era
Eczmiadzyn
  • Giragos (1441–1443)
  • Jerzy X (1443–1465)
  • Aristaces II (1465–1469) koadiutor
  • Sarkis II (1469–1474)
  • Jan VII (1474–1484)
  • Sarkis III (1484–1515)
  • Zachariasz II (1515–1520)
  • Sarkis IV (1520–1536)
  • Grzegorz XI (1536–1545)
  • Stefan V (1545–1567)
  • Michał (1567–1576)
  • Grzegorz XII (1576–1590)
  • Dawid IV (1590–1629)
  • Mojżesz III (1629–1632)
  • Filip (1633–1655)
  • Jakub IV (1655–1680)
  • Eliazar (1681–1691)
  • Nahabed (1691–1705)
  • Aleksander I (1706–1714)
  • Asdvadzadur (1715–1725)
  • Garabed II (1725–1729)
  • Abraham II (1730–1734)
  • Abraham III (1734–1737)
  • Lazar (1737–1751)
  • Minas (1751–1753)
  • Aleksander II (1753–1755)
  • Sahak V (niewyświęcony, 1755)
  • wakat (1755–1759)
  • Jakub V (1759–1763)
  • Symeon (1763–1780)
  • Łukasz (1780–1799)
  • Józef II(niewyświęcony, 1800)
  • Dawid V (1801–1807)
  • Daniel II (1802–1808, rywal)
  • Yeprem (1809–1830)
  • Jan VIII (1831–1842)
  • Nerses V (1843–1857)
  • Madteos I (1858–1865)
  • Jerzy IV (1866–1882)
  • wakat (1882–1885)
  • Magar (1885–1891)
  • Mkrticz Chrimian (1892–1907)
  • Madteos II (1908–1910)
  • Jerzy V (1911–1930)
  • wakat (1930–1932)
  • Choren (1932–1938)
  • wakat (1938–1945)
  • Jerzy VI (1945–1954)
  • Wasken I (1955–1994)
  • Karekin I (1995–1999)
  • Karekin II (od 1999)

Media użyte na tej stronie

KevorkVofArmenia.jpg
George V of Armenia (in Armenian Գևորգ Ե. Սուրենյանց (Տփղիսեցի) (born in Tbilisi on 28 August 1847 - died Etchmiadzin, Armenian Soviet Socialist Republic on 8 May 1930) was the Catholicos of All Armenians of the Armenian Apostolic Church in the Mother See of Holy Etchmiadzin from 1911–1930 following Catholicos Matthew II (in Armenian Մատթեոս Բ Կոստանդնուպոլսեց) who had died on 11 December 1910 after less than three years as Catholicos.