Jerzy Wiktor Madeyski

Jerzy Wiktor Madeyski
Ilustracja
Jerzy Madeyski (przed 1912)
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1872
Liszki, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1939
Kraków, Polska

Poseł RP w Niemczech
Okres

od 3 września 1921 (1 - 3 września 1921 jako chargé d’affaires)
do 1 maja 1923

Poprzednik

Alfred Wysocki (chargé d’affaires)

Następca

Tadeusz Jackowski (chargé d’affaires)

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii

Jerzy Wiktor Madeyski herbu Poraj (ur. 15 marca 1872 w Liszkach, zm. 24 stycznia 1939 w Krakowie) – polski prawnik (doktor praw), urzędnik administracji Austro-Węgier, szef Krajowego Komisariatu Cywilnego przy Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim (1916–1918), minister oświaty Przedlitawii (1918), pierwszy poseł II Rzeczypospolitej w Republice Weimarskiej (Niemcy) (1921–1923).

Życiorys

Studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim i Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1895 uzyskując doktorat na UJ. W 1896 podjął pracę w Ministerstwie Wyznań i Oświaty w Wiedniu. Jesienią 1912 w randze radcy dworu został tam szefem sekcji[1]. W 1913 otrzymał rangę radcy ministerialnego.

W czasie I wojny światowej awansował na szefa sekcji do spraw administracji szkół powszechnych i średnich. W połowie 1916 mianowany szefem Cywilnego Komisariatu Krajowego przy Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim (okupowana przez armię Austro-Węgier część Kongresówki). Po traktacie brzeskim podał się do dymisji, przyjętej 19 lutego 1918. 25 lipca 1918 powołany na stanowisko ministra oświaty w rządzie Maxa Hussarka, przedostatniego premiera Przedlitawii. Z funkcji ustąpił 25 października 1918.

Podczas wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego. 3 września 1921 mianowany pierwszym posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym RP w Niemczech (Republika Weimarska).

Odwołany z Berlina 1 maja 1923, odszedł z Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Pracował w komisji oszczędnościowej przy Prezydium Rady Ministrów, 1 lipca 1925 przeszedł na wcześniejszą emeryturę. Zamieszkał w Krakowie, gdzie zmarł.

Jego ojcem był Stanisław Madeyski, minister oświaty i wyznań Przedlitawii i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Na ważnem stanowisku. „Nowości Illustrowane”. Nr 44, s. 7, 2 listopada 1912. 
  2. Dorota Malec. O życiu i karierze politycznej, naukowej i zawodowej Stanisława Madeyskiego (1841–1919). „Państwo i Społeczeństwo”. IV (4), s. 69–70, 2004. (pol.). 
  3. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 193.
  4. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 90, 1931. 

Bibliografia, literatura

  • Madeyski Jerzy w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 104;

Media użyte na tej stronie

Ord.Franz.Joseph-CAV.png
Autor: LuigiXIV, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere dell'Ordine Imperiale di Francesco Giuseppe (Austria)
Jerzy Poray Madeyski (-1912).jpg
Jerzy Poray Madeyski (-1912)