Jerzy Wocial
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 29 czerwca 1946 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 31 maja 2009 Warszawa | |
| Zawód, zajęcie | filozof, tłumacz, działacz społeczny, publicysta | |
| Odznaczenia | ||
  | ||
Jerzy Piotr Wocial (ur. 29 czerwca 1946 w Warszawie, zm. 31 maja 2009 tamże) – polski filozof, tłumacz, działacz społeczny i publicysta katolicki.
Życiorys
Jerzy Wocial ukończył w 1969 Wydział Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa), zaś w 1975 Wydział Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W latach 1969–1971 był asystentem w Instytucie Koniunktur i Cen przy Ministerstwie Handlu Zagranicznego[1]. W 1979 uzyskał doktorat[1]. W latach 1977–1980 współpracował z wydawnictwem NOWa (m.in. jako introligator, zecer, organizator prac)[1][2]. Współpracował także z Biuletynem Informacyjnym KSS „KOR”[2].
Od września 1980 był działaczem „Solidarności” (członek Komitetu Założycielskiego, członek Komisji Zakładowej „Solidarności” UW, rzecznik prasowy komisji zakładowej, uczestnik prac Komisji Interwencyjnej NSZZ „Solidarność" UW)[1][2]. W 1981 publikował w niezależnym piśmie „Krytyka” pod pseudonimem Piotr Niewiarowski[1]. 13 grudnia 1981 został internowany w ośrodku odosobnienia na Białołęce w Warszawie, następnie przetrzymywany był w ośrodkach w Jaworzu i Darłówku, zwolniony zaś został 23 lipca 1982[1].
W latach 1982–1989 działał w podziemnych strukturach „Solidarności” na Uniwersytecie Warszawskim[1]. W latach 1982–1983 był współzałożycielem, autorem, redaktorem i organizatorem podziemnego pisma „Spojrzenie na…” Kombinatu Przemysłu Narzędziowego VIS[1]. Od 1985 do 1989 był członkiem Społecznego Komitetu Nauki, odpowiedzialnym za kontakty ze studentami[1]. W roku 1984 i 1987 został zatrzymany i ukarany grzywną za organizację demonstracji[2]. W drugiej połowie lat 80. współdziałał z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów na UW[2]. W latach 80. współpracował jako zecer, łącznik, kolporter, redaktor, tłumacz i autor z wieloma wydawnictwami podziemnymi, jak „Almanach Humanistyczny”, „Tygodnik Mazowsze”, „Wiadomości”, „Głos”, „Bez Dyktatu”, „CDN – Głos Wolnego Robotnika”, a także miesięcznikiem „Więź”[2].
Od 1994 był członkiem zwyczajnym, następnie członkiem Zarządu KIK w Warszawie[1]. W latach 1992–1997 był członkiem redakcji, a następnie członkiem Rady Redakcyjnej miesięcznika „Więź”[2]. Pod koniec życia współpracował z „Rzeczpospolitą” jako publicysta[2].
Był tłumaczem i autorem wstępów do książek filozoficznych i teologicznych (m.in. autorów, takich jak Florian Znaniecki, Werner Jaeger, Dietrich von Hildebrand, Basil Hume)[2][3].
Zmarł w wyniku choroby nowotworowej[2].
Odznaczenia:
- Zasłużony Działacz Kultury (2001)
- Srebrny Krzyż Zasługi (2003)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008)[1]