Jerzy Wojnowski
podporucznik | |
Data i miejsce urodzenia | 17 września 1915 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 stycznia 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jerzy Wojnowski, pseud. „Motor” (ur. 17 września 1915 w Skarżysku-Kamiennej, zm. 28 stycznia 1944 przy Przełęczy Witosławskiej) – podporucznik Wojska Polskiego, agent wywiadu niemieckiego. Odznaczony Krzyżem Walecznych.
Życiorys
Był synem Bronisława Wojnowskiego i Marii Kowalskiej. Edukację zakończył jako absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Centrum Wyszkolenia Saperów w Twierdzy Modlin, uzyskując stopień kaprala podchorążego rezerwy. Następnie wraz z żoną zamieszkał w Brześciu nad Bugiem. Pracował jako szofer w nadleśnictwie Brześć. Przed wybuchem wojny na ochotnika wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i podczas wojny obronnej w 1939 roku uczestniczył w walkach w okolicy Brześcia i Żabinki.
W czasie okupacji niemieckiej związał się z konspiracyjną organizacją o charakterze narodowym Zbigniewa Słonczyńskiego. W 1942 organizacja została podporządkowana kapitanowi Alfredowi Paczkowskiemu. W 1943 uczestniczył w akcji na więzienie w Pińsku dowodzonej przez por. Jana Piwnika. Po której to akcji odznaczony został Krzyżem Walecznych. Kiedy odkryto, że Wojnowski jest agentem gestapo ps. Garibaldi, został aresztowany przez por. Eugeniusza Kaszyńskiego na kwaterze w Milejowicach[1]. Po przesłuchaniu rozstrzelano go przy drodze prowadzącej na Przełęcz Witosławską[2].
Przypisy
- ↑ Pola i miejsca 2014 ↓, s. 314.
- ↑ Likwidacja agenta gestapo w szeregach AK ppor. Jerzego Franciszka Wojnowskiego "Motora", wokol-ponurego.blogspot.com [dostęp 2020-07-09] .
Bibliografia
- Praca zbiorowa: Pola i miejsca bitewne w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2014. ISBN 978-83-11-13145-3.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).