Jerzy Zabłocki

Zawartość tej strony może naruszać prawa autorskie. Tekst źródłowy prawdopodobnie pochodzi z: https://zbrojowniasztuki.pl/alma-mater/nestorzy/jerzy-zablocki,976 Nie usuwaj tego szablonu. Zostanie on usunięty, jeżeli prawa autorskie tego artykułu zostaną wyjaśnione. Jeżeli potrafisz, napisz artykuł tak, aby nie naruszał praw autorskich. Jeżeli masz prawa autorskie do tej treści lub masz zgodę na publikację zgodną z naszą licencją, prosimy, napisz o tym na stronie dyskusji tego artykułu i na stronie Wikipedia:Lista NPA oraz zastosuj procedurę zamieszczania haseł wcześniej opublikowanych. Artykuł zostanie usunięty, jeżeli status praw autorskich do zawartych w nim treści nie zostanie wyjaśniony. Powielanie materiałów chronionych prawami autorskimi – bez zezwolenia właściciela tych praw – jest pogwałceniem obowiązującego prawa, jest też sprzeczne z ustaleniami Wikipedii. Osobom, które regularnie wstawiają takie materiały, może zostać odebrane uprawnienie edytowania Wikipedii.

Jerzy Zabłocki

Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1927 Łódź
Data i miejsce śmierci	20 stycznia 1993 Turcja
Dziedzina sztuki	malarstwo, grafika
Odznaczenia
Strona internetowa

Jerzy Piotr Zabłocki (ur. 9 czerwca 1927 w Łodzi, zm. 20 stycznia 1993 w Turcji) – polski malarz, grafik, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku), rektor od roku 1987 do 1990.

Życiorys

Urodził się 6 czerwca 1927 roku w Łodzi. W czasie II wojny światowej pracował jako robotnik przymusowy w Tuszynie i Andrzejowie pod Łodzią. W 1948 roku zdał maturę w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi. W latach 1948–1954 studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Dyplom obronił w pracowni prof. Juliusza Studnickiego. Był współtwórcą legendarnej szkoły sopockiej – należał do artystów jej drugiego pokolenia. Brał udział w pracach przy rekonstrukcji gdańskich kamienic.

W 1953 roku rozpoczął pracę w macierzystej uczelni, na Wydziale Malarstwa, jako asystent u prof. Stanisława Borysowskiego. Potem w 1956 roku został starszym asystentem, w 1958 roku adiunktem, od 1962 roku prowadził samodzielnie Pracownię Rysunku Wieczornego, a w 1966 roku został zatrudniony na stanowisku wykładowcy. Na początku lat 60. odbył podróż do Włoch, która zaowocowała cyklem Pejzaże włoskie. W 1970 roku uzyskał tytuł docenta i pracował na Wydziale Projektowania Plastycznego. W 1967 roku był współorganizatorem utworzenia na uczelni studiów grafiki użytkowej. W 1970 roku Zabłocki został kierownikiem Katedry Projektowania Graficznego na Wydziale Architektury Wnętrz, a od 1971 roku na Wydziale Projektowania Plastycznego. W latach 70. był kierownikiem artystycznym w Wydawnictwie Artystyczno-Graficznym w Gdańsku. W latach 1971–1974 był prodziekanem Wydziału Projektowania Plastycznego. Od 1974 do 1981 r. był prorektorem do spraw nauczania i spraw studenckich. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1979 roku. Był kierownikiem Katedry Malarstwa (1978–1984) oraz dziekanem Wydziału Malarstwa i Grafiki (1984–1987).

W latach 1985–1986 przebywał w Hawanie na Kubie, gdzie pracował w charakterze wykładowcy i konsultanta w Centro Nacional de Superación de la Enseñanza Artistica. Funkcję rektora PWSSP pełnił od 1987 przez trzy lata. Profesorem zwyczajnym został w 1990 roku. W latach 1991–1993 wykładał na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Bilkent w Ankarze. Z jego pracowni w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku wywodzą się m.in. malarze: Robert Florczak, Aleksandra Radziszewska, Grzegorz Radecki, Andrzej Umiastowski.

Należał do Federacji Polskich Organizacji Studenckich, Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej, Związku Młodzieży Polskiej, Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był członkiem i przewodniczącym Komitetu Festiwalu Sztuki w Sopocie, członkiem Komisji Kultury i Sztuki Wojewódzkiej Rady Narodowej. Był członkiem Polskiego Komitetu Współpracy z Alliance Française. Należał do Związku Polskich Artystów Plastyków, Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki i Towarzystwa Przyjaciół Sopotu.

Odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi^[1].

Debiut artystyczny Zabłockiego przypadł w okresie socrealizmu i prężnej działalności artystów związanych ze szkołą sopocką. Przełom w malarstwie artysty nastąpił w 1955 roku. Udział w warszawskiej wystawie młodego malarstwa „Arsenał” oraz spotkanie na drodze artystycznej Piotra Potworowskiego bez wątpienia miały wpływ na powstające dzieła. Twórczość Jerzego Zabłockiego ewoluowała w kierunku abstrakcji geometrycznej z elementami symbolicznymi. W tym czasie komponował m.in. Pejzaże z wyobraźni. Następnie na początku latach 80. pojawiły się ekspresyjne przedstawienia ptaków: cykle Ptaki i Ptakodemony. Efektem licznych podróży artysty były cykle tematyczne: Pejzaże włoskie, Pejzaże z Kuby, Pejzaże z Meksyku, Świątynie, Ludzie Ankary. Tworzył obrazy olejne i gwasze. Projektował scenografie, gobeliny, plakaty, wystawy, opracowania graficzne katalogów, wizualizacje plastyczno-urbanistyczne miast.

Obrazy Jerzego Zabłockiego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Biblioteki Polskiej w Paryżu, Urzędu Miasta Sopotu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie i w kolekcjach prywatnych w Polsce i innych krajach Europy oraz Turcji i Japonii.

Jerzy Zabłocki zmarł 20 stycznia 1993 roku w Ankarze w Turcji. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kwatera N4-22-3)^[2].

Grób prof. Jerzego Zabłockiego na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie

Wystawy

Miał około 40 wystaw indywidualnych, m.in.:

• 1958 – CBWA, Sopot
• 1959 – Galeria "Krzywe Koło", Warszawa,
  • Frankfurt, RFN
• 1963 – BWA, Gdynia
• 1964 – BWA Poznań
• 1966 – Klub Plastyków Czechosłowackich, Praga, Czechosłowacja
• 1967 – Galerie Lambert, Paryż, Francja
• 1971, 1974 – Pałacyk TPSP Warszawa
• 1975 – Polish Institute of Culture, Sztokholm, Szwecja
• 1976 – Galeria Zachęta, Warszawa
• 1977 – Galeria Sztuki Współczesnej ART, Gdańsk
• 1979 – Galeria Dragonskolan Art Club, Umeå, Szwecja
• 1980 – Galerie Gruppe Grün, Brema, RFN
• 1981 – Bremer Gallery, Bremerhaven, RFN
• 1982 – Striped House Museum of Art, Tokyo, Japonia
• 1984 – BWA Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
• 1985 – Municipal Gallery, Alesund, Norwegia
• 1987 – Galeria'85, Gdańsk
• 1988 – Helsinki
• 1989 – Polonisches Informatoins und Kulturzentrum, Lipsk, RFN
  • Galeria Zachęta, Warszawa
  • BWA, Kraków
• 1990 – Fritzen Gallery, Herford
• 1993 – Ankara Art Gallery, Ankara, Turcja
• 2008 – Muzeum Narodowe w Gdańsku – Pałac Opatów, Gdańsk (pośmiertna)

Uczestniczył w ponad 100 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.

Linki zewnętrzne

• Biogram - PGS Sopot. pgs.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-08)].
• WOJEWÓDZKA I MIEJSKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego w Gdańsku · Jerzy Zabłocki
• http://www.jerzyzablocki.pl
• https://zbrojowniasztuki.pl/alma-mater/poczet-rektorow/jerzy-zablocki-1987-1990,555

Przypisy