Jerzy Zdanowski

Jerzy Zdanowski
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

10 września 1949
Opole Lubelskie

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: antropologia społeczna, historia nowożytna krajów arabskich, nauki polityczne
Alma Mater

Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych

Doktorat

1978

Habilitacja

1994 – historia
Instytut Historii PAN

Profesura

2 czerwca 2003

Nauczyciel akademicki
Instytucja naukowa

Polska Akademia Nauk

Uczelnia

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Jerzy Zdanowski (ur. 10 września 1949 w Opolu Lubelskim[1]) – polski historyk i arabista, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki.

Życiorys

Studiował ekonomię polityczną na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych. Prowadził badania w licznych jednostkach zagranicznych m.in. w School of Oriental and African Studies Uniwersytetu Londyńskiego, archiwach brytyjskich i Princeton University (jako stypendysta Programu Fulbrighta), a także we Francji, Kuwejcie, Jordanii i Egipcie. Uzyskał stopień naukowy doktora w 1978, następnie w 1994 habilitował się w zakresie nauk historycznych rozprawą zatytułowaną Emiraty wahhabickie. Z dziejów Arabii w latach 1745–1932 w Instytucie Historii PAN. Tytuł naukowy profesora otrzymał postanowieniem prezydenta RP z 2 czerwca 2003[2].

Zawodowo związany od 1978 z Polską Akademią Nauk. W latach 1993–2010 był dyrektorem Zakładu Krajów Pozaeuropejskich PAN, a w latach 2010–2011 p.o. dyrektora Instytutu Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN. W pracy badawczej zajął się historią nowożytną krajów arabskich, antropologią społeczną i naukami politycznymi. Został profesorem zwyczajnym w Instytucie Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych Polskiej Akademii Nauk, a także wykładowcą m.in. Instytutu Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ oraz Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Członek Komitetu Nauk Orientalistycznych PAN, od 1995 redaktor naczelny rocznika „Hemispheres. Studies on Cultures and Societies”. Prowadził wykłady na zaproszenie licznych uczelni zagranicznych i krajowych. Wykładał także w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego[3].

Otrzymał nagrodę naukową Wydziału I Nauk Społecznych PAN z zakresu orientalistyki za pracę Historia Arabii Wschodniej od czasów najdawniejszych do końca XIII w. (2003).

Wybrane publikacje

  • Bracia muzułmanie i inni, Glob, Szczecin, 1986
  • Emiraty wahhabickie. Z dziejów Arabii 1743–1932, Semper, Warszawa 1992.
  • Arabia w opisach europejskich podróżników i badaczy XVIII–XX w., Semper, Warszawa 1993
  • Arabia Saudyjska, ASKON, Warszawa 2004
  • Historia Arabii Wschodniej, Ossolineum, Wrocław 2004 i 2008.
  • Slavery in the Persian Gulf in the First Half of the 20th Century, ASKON, Warszawa, 2008.
  • Współczesna muzułmańska myśl społeczno-polityczna. Nurt Braci Muzułmanów, ASKON, Warszawa 2009.
  • Historia Bliskiego Wschodu w XX w., Ossolineum, Wrocław 2010
  • Bliski Wschód 2011: bunt czy rewolucja, Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, Kraków 2011.
  • Stosunki międzynarodowe na Bliskim Wschodzie w XX w., Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, Kraków 2011.
  • Slavery and Manumission. The British policy in the Read Sea and the Persian Gulf in the first half of the 20th c., Ithaca, Reading 2012.
  • Historia społeczeństw muzułmańskiego Bliskiego Wschodu w XX wieku, ASKON, Warszawa, 2013.
  • Speaking With Their Own Voices: The Stories of Slaves in the Persian Gulf in the 20th Century, Cambridge Scholars Publishing, Newcastle upon Tyne 2014.
  • Middle Eastern Societies in the 20th Century, Cambridge Scholars Publishing, Newcastle upon Tyne 2014.
  • Państwo na muzułmańskim Bliskim Wschodzie. Procesy genezy i czynniki trwania, Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, Kraków 2015.
  • Historia Najnowsza Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, Wydawnictwo Akademickie „Dialog”, Warszawa 2020.

Przypisy

  1. ↑ Janusz Kapuścik (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom V: suplement A–Ż, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2006.
  2. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 czerwca 2003 r. nr 115-5-03 o nadaniu tytułu naukowego profesora (M.P. z 2003 r. nr 36, poz. 495).
  3. ↑ Pracownicy Instytutu Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, Instytut Stosunków Międzynarodowych [zarchiwizowane 2012-11-25].

Bibliografia