Jesse Marunde

Jesse Marunde

Data i miejsce urodzenia	14 września 1979 Glennallan
Data i miejsce śmierci	25 lipca 2007 Sequim
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Strona internetowa

Jesse Marunde (ur. 14 września 1979 w Glennallan, Alaska, zm. 25 lipca 2007 w Sequim, Waszyngton) – amerykański sztangista i strongman^[1][2].

Był jednym z najlepszych amerykańskich siłaczy. Wicemistrz Świata Strongman 2005.

Życiorys

Jako 9-latek zajmował się komercyjnym połowem ryb w morzu Beringa. W wieku trzynastu lat rozpoczął treningi siłowe. Karierę sportową rozpoczął na dobre już w szkole, uczestnicząc między innymi w mistrzostwach szkół wyższych stanu Waszyngton, w trójboju siłowym, gdzie uplasował się na drugim miejscu uzyskując wyniki: przysiad 500 funtów, wyciskanie 295 oraz martwy ciąg 540, w klasie 220 funtów. Otrzymał stypendium futbolowe na Uniwersytecie Stanowym w Montanie, gdzie rozpoczął trenowanie olimpijskiego podnoszenia ciężarów. Trenował również zapasy oraz lekkoatletykę.

Jako 19-latek Marunde zajął trzecie miejsce na krajowych zawodach sztangistów-juniorów, w klasie ciężkiej uzyskując wynik 242 funty w rwaniu i 308 funtów w podrzucie. W 2001 r. zdobył mistrzostwo stanu Waszyngton^[3].

Jesse Marunde zadebiutował jako siłacz w 2001 r. Ważył wówczas 116 kg.^[4] Jako cel życia postawił sobie, aby stać się najsilniejszym człowiekiem świata. Śmierć przerwała jego bardzo dobrze rozwijającą się karierę strongmana.

Uchodził za jednego z najbardziej sympatycznych i najpopularniejszych zawodników w środowisku strongman.

Zmarł na zawał serca, podczas codziennego treningu w swej domowej siłowni, w miasteczku Sequim. Miał genetyczną wadę serca (kardiomiopatia przerostowa)^[5][6]. W wieku 27 lat osierocił półtoramiesięczną córkę, Jessicę Joy z żoną Callie Marunde, z którą zawarł związek małżeński w marcu 2004 r.^[7] oraz dziewięcioletniego syna, Dawson Blue Marunde (ur. 1998), z pierwszego małżeństwa.

Wymiary:^[8][9]

• wzrost 195 cm
• waga 135 – 145 kg
• biceps 54 cm

Mistrzostwa Świata Strongman

Wziął udział łącznie cztery razy w indywidualnych Mistrzostwach Świata Strongman, w latach 2002, 2003, 2005 i 2006.

W swym debiucie na Mistrzostwach Świata Strongman 2002 zakwalifikował się do nich jako najmłodszy Amerykanin, w całej historii tych mistrzostw, jednak nie dostał się do finału. W rundach kwalifikacyjnych został pokonany przez Norwega, Svenda Karlsena i Jarosława Dymka.

W rundach kwalifikacyjnych Mistrzostw Świata Strongman 2003 doznał kontuzji i również nie zakwalifikował się do finału.

Wreszcie w swych trzecich Mistrzostwach Świata Strongman 2005 wygrał rundy kwalifikacyjne (w których pokonał między innymi Tarmo Mitta i Terry'ego Hollandsa) i zakwalifikował się do finału. Przegrał w nim tylko z Mariuszem Pudzianowskim i zdobył tytuł Wicemistrza Świata Strongman. Był pierwszym Amerykaninem po piętnastoletniej przerwie, od czasu Mistrzostw Świata Strongman 1990, który stanął na podium tych zawodów.

W swym ostatnim w życiu występie na Mistrzostwach Świata Strongman 2006 minimalnie przegrał rundy kwalifikacyjne i ponownie nie dostał się do finału.

Osiągnięcia strongman

• 2002
  • 5. miejsce - Mistrzostwa USA Strongman 2002
• 2004
  • 7. miejsce - Mistrzostwa USA Strongman 2004
• 2005
  • 3. miejsce - FitExpo 2005
  • 3. miejsce - Puchar Świata Siłaczy 2005: Yorkshire
  • 2. miejsce - Super Seria 2005: Venice Beach
  • 3. miejsce - Super Seria 2005: Malbork
  • 3. miejsce - Super Seria 2005: Varberg
  • 2. miejsce - Mistrzostwa Świata Strongman, Chengdu, Chiny
  • 2. miejsce - Czwarte zawody Polska kontra Reszta Świata
  • 2. miejsce - Puchar Świata Siłaczy 2005: Chanty-Mansyjsk
• 2006
  • 2. miejsce - FitExpo Strongman 2006
  • 2. miejsce - Ironman Strongman 2006
  • 2. miejsce - Super Seria 2006: Mohegan Sun
  • 5. miejsce - Puchar Świata Siłaczy 2006: Mińsk
• 2007
  • 3. miejsce - Super Seria 2007: Venice Beach

Przypisy