Jewgienij Iwanowicz Gorianski, ros. Евгений Иванович Горянский (ur. 28 lutego 1929 w Moskwie; zm. 13 lipca 1999 tamże) – rosyjski piłkarz grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
W 1945 rozpoczął karierę piłkarską w juniorskiej drużynie Dinamo Moskwa. Potem przez 3 lata służył w wojskowym klubie OBO Lwów. Po demobilizacji powrócił do Moskwy, gdzie został piłkarzem Lokomotiwu Moskwa. W 1956 w wyniku ciężkiej kontuzji był zmuszony wcześniej zakończyć karierę piłkarską[1].
Kariera trenerska
W 1960 ukończył Instytut Pedagogiczny w Ługańsku. Od 1958 trenował ukraińskie kluby Zirka Kirowohrad, Sudnobudiwelnyk Mikołajów i Desna Czernihów. W 1963 pracował najpierw na stanowisku dyrektora klubu Karpaty Lwów, a potem pomagał trenować Dynamo Kijów. W latach 1966-1967 prowadził klub Zoria Ługańsk, po czym objął stanowisko dyrektora Lokomotiwu Moskwa. Od września 1968 do maja 1969 pracował w sztabie szkoleniowym reprezentacji ZSRR, a potem awansował na stanowisko zastępcy dyrektora Wydziału Piłki Nożnej Komitetu Sportowego ZSRR, gdzie pracował do czerwca 1970. Po prowadzeniu Zenitu Leningrad w 1973 został selekcjonerem narodowej reprezentacji ZSRR. Następnie prowadził dynamowskie zespoły z Mińska, Machaczkały i Moskwy. W latach 1980-1983 ponownie trenował Desnę Czernihów, a w latach 1986-1988 pracował jako trener w Szkole Sportowej Lokomotiwu Moskwa. Ostatnią drużyną która prowadził była Oka Kołomna. 13 lipca 1999 roku zmarł w Moskwie.
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy trenerskie
- mistrz Drugiej Grupy ZSRR, finał: 1966 (z Zorią)
- mistrz Pierwszej Ligi ZSRR: 1975 (z Dynamem Mińsk)
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia