Jewgienij Gulakowski

Jewgienij Gulakowski
Imię i nazwisko

Jewgienij Jakowlewicz Gulakowski

Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1934
Kazań, ZSRR

Narodowość

radziecka / rosyjska

Dziedzina sztuki

literatura, scenariusz

Epoka

fantastyka naukowa

Jewgienij Jakowlewicz Gulakowski (ros. Евгений Яковлевич Гуляковский; ur. 20 sierpnia 1934 w Kazaniu w ZSRR) – rosyjski i radziecki pisarz sci-fi. Członek Związku Pisarzy Rosji i laureat nagrody „Aelita” w 1998 roku za wkład w rosyjską fantastykę i nagrody „Łunnaja Raduga” w 2004[1]. Ma na swoim koncie również kilka scenariuszy filmowych.

Życiorys

Ukończył Kazański Uniwersytet Państwowy i Państwowy Uniwersytet Mołdawski. Po zakończeniu nauki pracował jako naukowiec-geolog. Pierwszymi utworami Gulakowskiego były opowiadania przygodowe o geologach.

W 1968 Gulakowski ukończył Wyższe kursy pisania scenariuszy i zaczął pisać profesjonalnie. W roku 1979 w czasopiśmie „Uralskij sledopyt” («Уральский следопыт») została wydana jego pierwsza i zarazem najgłośniejsza powieść „Pora mgieł” («Сезон туманов»). Kontynuacją opowieści o inspektorze Rotanowie zaczętej w Porze mgieł stał się „Długi wschód na Ennie” («Долгий восход на Энне») wydany w 1984. Obie powieści należą do gatunku fantastyki naukowej umiejscowionej w przyszłości.

Pisarz napisał szereg prac z gatunku science-fiction, a jego styl przez długi czas był unikalnym i niepowtarzalnym zjawiskiem w świecie radzieckiej i rosyjskiej literatury fantastycznej. Pora mgieł stała się pierwszym z radzieckich i rosyjskich utworów z gatunku kosmicznego thrillera z elementami okultyzmu, które wkrótce opublikowane zostały w oddzielnej publikacji w „Młodej gwardii” («Молодой гвардии»).

Wśród dzieł autora najbardziej znane są: „Długi wschód na Ennie” («Долгий восход на Энне»; 1985), „Cień Ziemi” («Тень Земли»; 1989), „Obcy Kosmos” («Чужие пространства»; 1994), „Strategia przechwytywania” («Стратегия захвата»; 1995), „Gry szóstego kręgu” («Игры шестого круга»; 1997), „Zagubieni wśród gwiazd” («Затерянные среди звезд»; 1998), „Przesunięcie ku czerwieni” («Красное смещение»; 1999), „Gwiezdny most” («Звездный мост»; 2001), „Ostatni Miraż” («Последний мираж»; 2002), „Obca planeta” («Чужая планета»; 2003). Historie te obejmują kilka cykli historii dziejących się w tym samym fikcyjnym uniwersum.

Bibliografia[2]

Labirynt światów

  • Zwiozdnyj most, 2001 (powieść)
  • Łabirynt mirow, 2002 (powieść)

Prometeusz

  • Zona wozdiejstwija, inny tytuł: Miecz Promietieja, 2005 (powieść)
  • Ogoń Promietieja, 2007 (powieść)
  • Wizit k Promietieju, inny tytuł: Gniew Promietieja, 2008 (powieść)
  • Siła Promietieja, 2009 (powieść)

Pora mgieł

  • Chroniki inspiektora Rotanowa, 2006 (powieść)
  • Siezon tumanow, 1979 (powieść), Kwazar 01 (09) 1982 (fragm.)
    • Biełoje kołokoła Rieany, 1979 (mikropowieść)
  • Dołgij woschod na Ennie, 1984 (powieść)

Obca planeta

  • Czużyje prostranstwa, 1994 (powieść)
  • Czużaja płanieta, 2003 (powieść)

Powieści

  • Krasnoje smieszczenije, 1996
  • Igry szestogo kruga, 1997
  • Zatierannyje sriedi zwiezd, 1998
  • Czasowyje Wsielennoj, 1999
  • Obratnaja storona wriemieni, 2004
  • Powielitielnica snow, 2004
  • Zona Zachwata, 2006
  • Posoł w zaprietnuju zonu, 2010

Mikropowieści

  • Ukradiennyj załog, 1962
  • Wysokij klucz, 1964
  • Piesok, 1964
  • Słomannyj most, 1964
  • Płanieta dla kontakta, 1976, pl. „Planeta 412 bis
  • Tień Ziemli, 1977
  • Zaprietnaja zona, 1978
  • Wiesta, inny tytuł: Szoroch priboja, 1982
  • Czużyje prostranstwa, 1990
  • Trietij dubl, 1993
  • Stratiegija zachwata, 1995

Opowiadania

  • Wysze lesa, 1964
  • Gołubyje szakały, 1964
  • Obrietionnoje imia, 1964
  • Oszybka, 1964
  • Rożdienije zwiezdy, 1964
  • Szest' stołbow, 1964
  • Liegienda o sieriebrianom czełowiekie, 1973
  • Atłanty dierżat niebo, 1979, pl. „Atlanci władają niebemKwazar 02 (18) 1984, Kwazar 04 (20) 1984
  • Gołubyje krylja, 1980
  • Posliednij miraż, 2002
  • Urawnienije s odnim nieizwiestnym, 2004

Scenariusze

  • Gornaja stancija
  • Nad pustyniej niebo

Zbiory

  • Wysokij kliucz, 1964
  • Tien' Ziemli, 1989
  • Stratiegija zachwata, 1995
  • Posliednij miraż, 2002
  • Czasowyje Wsieliennoj. Igry szestogo kruga, 2003
  • Pałnieta dlia kontakta, 2004

Antologie

  • Sowriemiennaja sowietskaja fantastika, 1990
  • Bibliotieka fantastiki w 24 tomach. Tom 8/1. Sowietskaja fantastika 80-ch godow.

Nagrody

  • Aelita 1998
  • Literacka nagroda im. I.A. Jefriemowa 2004, za szczególny wkład w rozwój rodzimej literatury fantastycznej
  • Łunnaja raduga 2004 (Obratnaja storona wriemieni)

Linki zewnętrzne

Po polsku:

Po rosyjsku:

Przypisy

  1. «Евгений Гуляковский — писатель и космонавт?». esli.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-01)]. czasopismo «Если»
  2. Jewgienij Gulakowski, [w:] encyklopediafantastyki.pl [online] [dostęp 2020-05-04].