Jewgienij Iljin

Jewgienij Iljin
Евгений Александрович Ильин
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1937
Kuźnieck, obwód penzeński ZSRR

Narodowość

ZSRR, Rosja

Funkcja

pułkownik służby medycznej, były członek radzieckiego korpusu kosmonautów.

Jewgienij Aleksandrowicz Iljin ros. Евгений Александрович Ильин, (ur. 17 sierpnia 1937 w Kuźniecku, w obwodzie penzeńskim ZSRR) – pułkownik służby medycznej, był członkiem radzieckiego korpusu kosmonautów.

Wykształcenie

W 1955 w Moskwie ukończył szkołę średnią, a później został słuchaczem Wojskowej Akademii Medycznej im. S. M. Kirowa w Leningradzie. W 1961 został absolwentem wydziału szkolącego lekarzy lotniczych.

Kariera zawodowa

Po studiach został młodszym pracownikiem naukowym w jednym z laboratoriów Instytutu Medycyny Lotniczej i Kosmicznej Lotnictwa Wojskowego. W latach 1961–1964 zajmował się tematem fizjologicznych podstaw różnych wariantów atmosfery dla statków kosmicznych. W styczniu 1964 Iljin został oddelegowany do Ministerstwa Zdrowia ZSRR (do Instytutu Problemów Medyczno-Biologicznych). Pozostał jednak w czynnej służbie wojskowej. Od 1965 brał udział w przygotowywaniu eksperymentów biologicznych przeprowadzanych zarówno na bezzałogowych jak i załogowych statkach kosmicznych m.in. takich jak: Kosmos 110, Zond-9, Salut 1, Sojuz 12, Sojuz 13 i innych.

W lecie 1965 wśród lekarzy Instytutu Problemów Medyczno-Biologicznych ogłoszono nabór celowy do zaplanowanego na 1967 rok lotu statku serii Woschod. Miała to być 5-dniowa wyprawa, której program, praktycznie w całości, był poświęcony badaniom i eksperymentom medycznym. Iljin pomyślnie przeszedł badania w Centralnym Wojskowym Naukowo-Badawczym Szpitalu Lotnictwa (ЦВНИАГ) i otrzymał zgodę na rozpoczęcie przygotowań do lotu. Razem z nim wybrano jeszcze dwóch innych lekarzy – Aleksandra Kisielowa oraz Jurija Sienkiewicza. Ta trójka kandydatów rozpoczęła trening na makiecie statku Woschod jaką zainstalowano w IPMB. Równolegle kandydaci na kosmonautów brali udział w przygotowywaniu naukowego programu lotu. W 1966, w związku z decyzją o wcześniejszym zakończeniu realizacji programu Woschod przerwano szkolenie lekarzy w Instytucie Problemów Medyczno-Biologicznych, a grupę kandydatów do lotu rozformowano.

W 1967 został starszym pracownikiem naukowym IPMB. Prowadził m.in. badania nad wpływem na organizm człowieka podczas długotrwałego przebywania w warunkach podwyższonego stężenia dwutlenku węgla. Od października 1967 do marca 1969 był lekarzem-fizjologiem 13 radzieckiej wyprawy antarktycznej. W kwietniu 1970 w IPMB został jednym z kierowników programu biomedycznych badań na zwierzętach realizowanych podczas bezzałogowych lotów na statkach serii „Bion”. Miał duży wkład w przygotowanie programów naukowych i metodyk badawczych, które były wykorzystane na biosatelitach serii „Kosmos”. W kręgu zainteresowań Iljina była również mikrograwitacja i jej wpływ na organizm.

W latach 1978–1980 był współprzewodniczącym komitetu bioastronautyki Międzynarodowej Federacji Astronautycznej. Od 1980 kierował jednym z wydziałów Instytutu Problemów Medyczno-Biologicznych, a od kwietnia 1988 został Zastępcą Dyrektora Instytutu ds. naukowych. 6 kwietnia 1990 rozkazem Ministra Obrony ZSRR w stopniu pułkownika został przeniesiony do rezerwy.

Działalność w organizacjach naukowych

Członek Rosyjskiego Towarzystwa Fizjologicznego im. I. P. Pawłowa. Należy do komitetu ds. kosmosu Rosyjskiej Akademii Nauk. Jest autorem lub współautorem ponad 120 prac naukowych.

Nagrody i odznaczenia

W 1977 został laureatem Nagrody Państwowej w dziedzinie nauki i techniki.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne