Jewgienij Ryłow
Jewgienij Michajłowicz Ryłow (ros. Евгений Михайлович Рылов; ur. 23 września 1996 w Nowotroicku) – rosyjski pływak specjalizujący się w stylu grzbietowym, dwukrotny mistrz olimpijski, dwukrotny mistrz świata i czterokrotny mistrz Europy, rekordzista Europy.
Kariera pływacka
2014
Ryłow swoje pierwsze międzynarodowe sukcesy odniósł na igrzyskach olimpijskich młodzieży w 2014 roku. Na tych zawodach zdobył cztery medale. Na dystansie 100 m stylem grzbietowym zdobył złoto, uzyskując w finale czas 54,24[2]. Kolejne złote medale zdobył w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym i w konkurencji 50 m stylem grzbietowym, w której z czasem 25,09 ustanowił nowy rekord świata juniorów[3]. Ostatniego dnia igrzysk zajął drugie miejsce na dystansie 200 m stylem grzbietowym, gdzie uzyskał czas 1:57,08[4].
2015
Podczas mistrzostw świata w rosyjskim Kazaniu zdobył brązowy medal po przepłynięciu 200 m stylem grzbietowym w czasie 1:54,60[5]. W konkurencji 100 m grzbietem zajął siódme miejsce z czasem 53,23[6]. Płynął także w finale wyścigu sztafet 4 × 100 m stylem zmiennym, gdzie zajął piąte miejsce[7].
2016
Na mistrzostwach Rosji w kwietniu na dystansie 200 m stylem grzbietowym poprawił, należący wcześniej do Radosława Kawęckiego, rekord Europy, uzyskując czas 1:54,21[8].
Ryłow na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro zdobył brązowy medal i w finale, z czasem 1:53,97, ustanowił na dystansie 200 m stylem grzbietowym nowy rekord Europy[9]. Był także finalistą na 100 m stylem grzbietowym i uzyskawszy czas 52,74, ostatecznie zajął szóste miejsce[10]. Płynął także w finale konkurencji sztafet 4 × 100 m stylem zmiennym, gdzie Rosjanie uplasowali się na czwartym miejscu[11].
2017
W kwietniu podczas mistrzostw Rosji poprawił rekord Europy w konkurencji 200 m stylem grzbietowym, uzyskawszy czas 1:53,81[12]. Trzy miesiące później, podczas mistrzostw w Budapeszcie na tym samym dystansie został mistrzem świata i ustanowił nowy rekord Europy (1:53,61)[13]. W sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym zdobył brązowy medal[14].
2018
W sierpniu na mistrzostwach Europy w Glasgow zdobył cztery medale. Ryłow zwyciężył na dystansie 200 m stylem grzbietowym i czasem 1:53,36 poprawił własny rekord Europy[15]. Złoto wywalczył także w sztafecie 4 × 100 m stylem dowolnym[16]. W konkurencji 100 m stylem grzbietowym był drugi z czasem 52,74[17]. Brał także udział w wyścigu eliminacyjnym sztafet 4 × 100 m stylem zmiennym i otrzymał srebrny medal, kiedy Rosjanie zajęli w finale drugie miejsce[18].
2021
W lipcu, reprezentując Rosyjski Komitet Olimpijski podczas igrzysk olimpijskich w Tokio zwyciężył w konkurencji 100 m stylem grzbietowym i czasem 51,98 pobił rekord Europy[19]. Złoty medal zdobył także na dystansie dwukrotnie dłuższym, gdzie ustanowił nowy rekord olimpijski (1:53,27)[20]. W sztafecie 4 × 200 m stylem dowolnym wywalczył srebro[21].
Przypisy
- ↑ a b Jewgienij Ryłow – profil Rio 2016. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
- ↑ Youth Olympic Games: Liliana Szilagyi Vaults to 3rd in World in 200 Fly. Swimming World Magazine. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
- ↑ Youth Olympic Games: World Junior Records Bonanza on Night Four. Swimming World Magazine. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
- ↑ Youth Olympic Games: World Junior Record Bonanza on Final Night. Swimming World Magazine. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Świata w Pływaniu 2015 - 200 m stylem grzbietowym mężczyzn (finał) - wyniki. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Świata w Pływaniu 2015 - 100 m stylem grzbietowym mężczyzn (finał) - wyniki. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Świata w Pływaniu 2015 - 4 x 100 m stylem zmiennym mężczyzn (finał) - wyniki. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-23)]. (ang.).
- ↑ Rylow Confines Kawecki's Euro 200 Back Standard To History In 1:54.2. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-04)]. (ang.).
- ↑ Rio 2016 - 200 m stylem grzbietowym mężczyzn (finał) - wyniki. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
- ↑ Rio 2016 - 100 m stylem grzbietowym mężczyzn (finał) - wyniki. [dostęp 2016-08-21]. (ang.).
- ↑ IO 2016 – 4 × 100 m stylem zmiennym mężczyzn (finał) – wyniki. [dostęp 2016-08-14]. (ang.).
- ↑ Szymon Gagatek: Rosja: Rekordowy dublet Ryłowa. Megatiming, 2017-04-13. [dostęp 2017-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-04)].
- ↑ Mistrzostwa Świata w Pływaniu 2017 – 200 m stylem grzbietowym mężczyzn – wyniki finału. Omega Timing. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-31)]. (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Świata w Pływaniu 2017 – 4 × 100 m stylem zmiennym mężczyzn – wyniki finału. Omega Timing. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-30)]. (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Europy w Pływaniu 2018 – 200 m stylem grzbietowym mężczyzn – wyniki finału. Microplus Timing. [dostęp 2018-08-27]. (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Europy w Pływaniu 2018 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. Microplus Timing. [dostęp 2018-08-27]. (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Europy w Pływaniu 2018 – 100 m stylem grzbietowym mężczyzn – wyniki finału. Microplus Timing. [dostęp 2018-08-27]. (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Europy w Pływaniu 2018 – 4 × 100 m stylem zmiennym mężczyzn – wyniki. Microplus Timing. [dostęp 2018-08-27]. (ang.).
- ↑ Tokio 2020 – 100 m stylem grzbietowym mężczyzn – wyniki finału. Omega Timing, 2021-07-27. [dostęp 2021-07-30]. (ang.).
- ↑ Tokio 2020 – 200 m stylem grzbietowym mężczyzn – wyniki finału. Omega Timing, 2021-07-30. [dostęp 2021-07-30]. (ang.).
- ↑ Tokio 2020 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki finału. Omega Timing, 2021-07-28. [dostęp 2021-07-30]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Swimming. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Autor: Unknown (RIA Novosti), Licencja: CC BY 4.0
На церемонии вручения государственных наград победителям Игр XXXII Олимпиады в Токио. Орденом Дружбы награждён Евгений Рылов, двукратный чемпион Игр XXXII Олимпиады по плаванию 100 и 200 метров на спине, серебряный призер в эстафете 4х200 метров вольный стиль.