Jewhen Piestow

Jewhen Piestow

Pełne imię i nazwisko	Jewhen Wołodymyrowycz Piestow
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1925 Rodniki
Data i miejsce śmierci	7 lutego 1987 Woroszyłowgrad
Wzrost	? cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1946 Łokomotyw Charków 2 (-2) 1947–1949 Dynamo Woroszyłowgrad 42 (-82) 1949–1952 Szachtar Stalino 74 (-138) 1953 Dinamo Leningrad 12 (-16) 1954–1955 Trudowyje Riezierwy Leningrad 12 (-13)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1957 Metałurh Zaporoże (asystent) 1962–1963 Metałurh Komunarsk 1964–1965 Trudowi Rezerwy Ługańsk (asystent) 1965–1966 Chimik Siewierodonieck 1967 Zoria Ługańsk (asystent) 1968 Chimik Siewierodonieck 1968–1970 Metałurh Komunarsk 1971–1972 Horyń Równe 1973 Karpaty Lwów (dyrektor) 1974 Metałurh Zaporoże (asystent) 1974 Zoria Woroszyłowgrad 1976 Zoria Woroszyłowgrad 1979 Torpedo Łuck 1980–1981 Metałurh Dnieprodzierżyńsk 1982–1983 Sudnobudiwelnyk Mikołajów Enerhija Berdiańsk Azoweć Berdiańsk

Jewhen Wołodymyrowycz Piestow, ukr. Євген Володимирович Пєстов, ros. Евгений Владимирович Пестов, Jewgienij Władimirowicz Piestow (ur. 22 marca 1925 w Rodniki, w obwodzie iwanowskim, Rosyjska FSRR, zm. 7 lutego 1987 w Woroszyłowgradzie) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Przed wojną grał w piłkę nożną w drużynach dziecięcych i juniorskich. Był uczestnikiem II wojny światowej. W 1942 jako ochotnik zgłosił się do Armii Czerwonej, a rok później, po ukończeniu Szkoły Artyleryjskiej w Leningradzie, został skierowany na front. Był dowódcą plutonu wywiadu, a następnie dowódcą baterii. Otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień.

Podczas służby brał udział w rozgrywkach piłkarskich. Broniąc barw piłkarskiej drużyny Korpusu i Armii wiosną 1945 występował w meczach m.in. z drużynami reprezentującymi brytyjskie wojska okupacyjne. Po demobilizacji występował w zespołach Charkowa i Woroszyłowgradu. W połowie 1949 przeniósł się do Szachtara Stalino, który grał wtedy w Wyższej Lidze ZSRR. Dwa lata później zdobył brązowy medal mistrzostw ZSRR. Występy na najwyższym poziomie rozgrywkowym kontynuował jako obrońca w zespołach Dinamo Leningrad i Trudowyje Riezierwy Leningrad. W 1956 zakończył karierę piłkarską.

Kariera trenerska

W 1956 rozpoczął karierę trenerską - najpierw szkolił dzieci i juniorów w Leningradzie i Berdiańsku, a następnie od 1962 trenował zespoły seniorskie. Pracował jako starszy trener w klubach Metałurh Komunarsk, Chimik Siewierodonieck i Horyń Równe. Pomagał trenować Metałurh Zaporoże i Trudowi Rezerwy Ługańsk. W 1973 pracował na stanowisku dyrektora klubu Karpaty Lwów. W kolejnych latach pracował jako szkoleniowiec zespołów Zoria Woroszyłowgrad, Torpedo Łuck, Metałurh Dnieprodzierżyńsk, Sudnobudiwelnyk Mikołajów, Enerhija Berdiańsk i Azoweć Berdiańsk^[1]. 7 lutego 1987 zmarł w Woroszyłowgradzie.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

• brązowy medalista Wyższej Ligi ZSRR: 1951
• brązowy medalista Drugiej Grupy ZSRR, strefy południowej: 1946

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1972
• Order Aleksandra Newskiego

Przypisy

Bibliografia

• Jewhen Piestow w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
• Jewhen Piestow w bazie Football Facts (ros.)
• Jewhen Piestow w bazie RusTeam (ros.)