Jezioro Lusowskie

Jezioro Lusowskie
	; Pomosty wędkarskie w Lusówku
	Położenie
Państwo	Polska
Miejscowości nadbrzeżne	Lusowo, Lusówko
Region	Pojezierze Poznańskie
Wysokość lustra	79,6 m n.p.m.
	Morfometria
Powierzchnia	117,5-121,9 ha
Wymiary; • max długość; • max szerokość	; 3,7 km; 0,5 km
Głębokość; • średnia; • maksymalna	; 8,6 m ; 19,5 m
Długość linii brzegowej	8830m
Objętość	10479,0 tys. m³
	Hydrologia
Klasa czystości wody	III (w roku 2000)
Rzeki zasilające	Sama
Rzeki wypływające	Sama
Rodzaj jeziora	rynnowe
	Położenie na mapie Polski Jezioro Lusowskie
	52°25′50″N 16°40′20″E/52,430556 16,672222

Jezioro Lusowskie – jezioro w woj. wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne, leżące na terenie Pojezierza Poznańskiego.

Jezioro leży około 5 km na zachód od granic Poznania. Linia brzegowa jest słabo rozwinięta, brzegi niemal bezleśne. Przez jezioro przepływa lub, według innych autorów, rozpoczyna się w nim rzeka Sama. Na północno-wschodnim krańcu jeziora znajduje się wieś Lusowo, zaś na południowo-zachodnim Lusówko.

Dane morfometryczne

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 117,5 ha^[1] do 121,9 ha^[2]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 79,6 m n.p.m.^[2] Średnia głębokość jeziora wynosi 8,6 m^[2], natomiast głębokość maksymalna 19,5 m^[2].

W oparciu o badania przeprowadzone w 2000 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości^[1].

Przyroda

Na północnym brzegu akwenu stwierdzono w 1997 występowanie chrząszcza Anogcodes melanurus z rodziny zalęszczycowatych, co było nowym stanowiskiem na terytorium Polski^[3].

Galeria

Plaża w Lusowie
Łodzie wędkarskie
Szlak rowerowy

Legenda

Według lokalnej legendy w akwenie zamieszkiwać miał jeziornik, którego miejscowi oskarżali o wszelkie tragedie i unikali brzegów jeziora oraz plaż. Wyjątek od tej reguły stanowiła niezbyt rozgarnięta, ale urocza Małgośka, która pewnej nocy wyciągnęła jeziornikowi haczyk rybacki z nogi i serdecznie się z nim zaprzyjaźniła. Gdy pewnego dnia zaginęło rodzeństwo z Lusowa, wieś oskarżyła jeziornika. Dzieci odnalazły się nad jeziorem, ale nie dlatego, że jeziornik je porwał, tylko uratował, gdy szły w stronę bagien. Od linczu uratowała go wiejska staruszka, rozpoznając w nim niejakiego Grzecha, dawniej wsiowego łobuza, który poszedł na bagna, zaginął i od tego czasu pokutował w jeziorze. Po wypowiedzeniu jego imienia chłopak zniknął i pokuta uległa wypełnieniu. Nad jeziorem przestało straszyć^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 544. ISBN 83-232-1732-7.
↑ ^a ^b ^c ^d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 544. ISBN 83-232-1732-7.
↑ PawełP. Jałoszyński PawełP. i inni, Nowe stanowiska Oedemeridae (Coleoptera: Tenebrionoidea) w Polsce, „Wiadomości Entomologiczne”, Poznań 2013 .
↑ Tomasz Sikorski, O pewnym jeziorniku, co pokutował w Jeziorze Lusowskim, w: Prasowa Powiatowa 17., nr 29/39/2018, s.3, ISSN 2544-3925

Linki zewnętrzne

360-stopniowy widok na jezioro Lusowskie

[Choinski2006-1] Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 544. ISBN 83-232-1732-7.

[IRS-2] według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 544. ISBN 83-232-1732-7.

[3] PawełP. Jałoszyński PawełP. i inni, Nowe stanowiska Oedemeridae (Coleoptera: Tenebrionoidea) w Polsce, „Wiadomości Entomologiczne”, Poznań 2013 .

[4] Tomasz Sikorski, O pewnym jeziorniku, co pokutował w Jeziorze Lusowskim, w: Prasowa Powiatowa 17., nr 29/39/2018, s.3, ISSN 2544-3925

[1]

[2]

[3]

[4]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne