Jezioro Mieruńskie Wielkie
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Region | |
Wysokość lustra | 192,6-192,9 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia | 189,4-192,0 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna | |
Objętość | 12717,9 tys. m³ |
Hydrologia | |
Klasa jakości wody | II[2] (w roku 2005) |
Rzeki wypływające | Jaworówka |
Rodzaj jeziora | |
54°10′47″N 22°32′33″E/54,179722 22,542500 |
Jezioro Mieruńskie Wielkie – jezioro w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Filipów, leżące na terenie Pojezierza Suwalskiego, położone 5 km od Filipowa, przy szosie do Kowali Oleckich.
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Mieruńskie Wielkie[3]. W różnych publikacjach pojawia się także oboczna nazwa tego jeziora - Garbaścica[2]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 192,0 ha[2] do 189,4 ha[1]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 192,6 m n.p.m.[2] lub 192,9 m n.p.m.[1] Średnia głębokość jeziora wynosi 6,7 m[1], natomiast głębokość maksymalna 25,5 m[1].
W oparciu o badania przeprowadzone w 2005 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości[2].
Pod względem turystycznym niezbyt atrakcyjne. Leży w krajobrazie otwartym i równinnym, w otoczeniu pól uprawnych, pozbawionym zalesienia. Silnie eutroficzne. Ławicę przybrzeżną gęsto porastają szuwary i oczerety. Litoral wypełnia bogato także roślinność zanurzona. Stwarza to bardzo dobre warunki pokarmowe dla ryb, toteż akwen uchodzi za zasobny w ryby. Jest chętnie odwiedzany przez wędkarzy. Jezioro należało do Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Garbasiu.
Jezioro na charakter rynnowy, o brzegach dość niskich z kilkoma niewielkimi zatokami. Wzdłuż wschodniego brzegu jeziora biegnie droga do Bitkowa i osady Żelazki.
Z południowo-zachodniego krańca jeziora wypływa krótka struga, kierująca się do pobliskiego jeziora Mieruńskiego Małego.
Atrakcje turystyczne:
- W Mieruniszkach, przy szosie przelotowej znajdują się ruiny kościoła gotycko-renesansowego z XVII w., a w pobliżu grodzisko jaćwieskie.
- We wsi Garbaś znajdowała się końcowa stacja kolejki wąskotorowej zbudowanej w 1911 roku.
Przypisy
- ↑ a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 351. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 351. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 2: Wody stojące. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006, s. 212. ISBN 83-239-9607-5. [dostęp 2009-04-22].
Bibliografia
- Stefan Maciejewski, Po ziemi suwalskiej - Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo Hańcza, Suwałki 1994.
Media użyte na tej stronie
Autor: Tzugaj, Licencja: CC0
znak graficzny do map, ukazujący przykładowe jezioro