Jezioro Tarczyńskie

Jezioro Tarczyńskie

Położenie
Państwo	Polska
Lokalizacja	warmińsko-mazurskie
Miejscowości nadbrzeżne	Wery
Region	Pojezierze Chełmińsko-Dobrzyńskie
Wysokość lustra	143 m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia	163,8 ha
Wymiary • max długość • max szerokość	2,7 km 0,8 km
Głębokość • średnia • maksymalna	3,8 m 9,2 m
Hydrologia
Klasa czystości wody	III
Rzeki zasilające	Wel
Rzeki wypływające	Wel
Rodzaj jeziora	przepływowe
Położenie na mapie gminy Rybno Jezioro Tarczyńskie
Położenie na mapie Polski Jezioro Tarczyńskie
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Jezioro Tarczyńskie
Położenie na mapie powiatu działdowskiego Jezioro Tarczyńskie
53°20′42,1″N 19°53′16,6″E/53,345028 19,887944

Jezioro Tarczyńskie (także: Jezioro Werskie^[1]) – jezioro przepływowe znajdujące się w obrębie Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego w gminie Rybno (powiat działdowski, województwo warmińsko-mazurskie), na terenie Welskiego Parku Krajobrazowego.

Charakterystyka

Akwen ma powierzchnię 163,8 hektara (inne źródła podają: 157,5 i 148 ha^[2]) i maksymalną głębokość 9,2 metra (przy średniej głębokości 3,8^[2]-4 metry)^[3]. Jest położony na wysokości 143 m n.p.m. Długość zbiornika to 2,7 km a szerokość – ponad 0,8 km. Kształt zbiornika jest wydłużony na osi z północnego zachodu na południowy wschód. Stronę północno-zachodnią rozdziela na dwie zatoki głęboko wcięty półwysep, na którego osi znajduje się wyspa o powierzchni 28 arów^[2][4].

Przepływa przez niego rzeka Wel, łącząca go z sąsiadującym jeziorem Grądy. Nad akwenem obowiązuje strefa ciszy, nie ma tu ośrodków wczasowych. Brzeg zachodni porośnięty jest borem sosnowym (częściowo rezerwat przyrody Ostrów Tarczyński). Pozostałe brzegi to pola i łąki. W północno-wschodniej części, do jeziora przylegają zabudowania wsi Wery, gdzie funkcjonują gospodarstwa agroturystyczne i można wypożyczać łodzie. Gospodarzem akwenu jest ciechanowski Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego^[3].

Przyroda

Jest to zbiornik eutroficzny, bogaty w biogeny. Często występują tu zakwity glonów. W 1992 wody zakwalifikowano do III klasy czystości. Do jeziora uchodzi kilkanaście cieków mających charakter rowów melioracyjnych odprowadzających wodę z okolicznych łąk i pól. Dno jest piaszczysto-muliste i muliste, miejscami także kamieniste. Płytkie partie dna oraz okolicę wpływu Wli porastają nymfeidy. Dominują tu rdestnice, grążele i grzybienie. Bezpośrednio nad brzegiem dominują olsze z niewielkim udziałem brzóz. Pas roślinności szuwarowej jest obfity i miejscowo osiąga szerokość około 60 metrów. Tworzą go przede wszystkim trzcina, pałka, oczeret, jeżogłówka, tatarak, mozga i inne^[2].

Jezioro ma charakter leszczowo-sandaczowy. Występują tu także: szczupak, okoń, płoć, lin, boleń, wzdręga, sum i karp (tym ostatnim gatunkiem jezioro jest regularnie zarybiane)^[3]. Dla wędkarzy zbudowane są liczne pomosty^[2].

Turystyka

Przez jezioro przebiega szlak kajakowy rzeki Wel^[2].

Zobacz też

• rezerwat przyrody Czapliniec Werski – zlikwidowany rezerwat w pobliżu jeziora^[4]

Przypisy