Jigal Allon

Jigal Allon
‏יגאל אלון‎
Ilustracja
Jigal Allon, 1949
generał major (alluf) generał major (alluf)
Data i miejsce urodzenia

10 października 1918
Kefar Tawor

Data i miejsce śmierci

29 lutego 1980
Afula

Przebieg służby
Lata służby

1937–1950

Siły zbrojne

Haganah Symbol.svg Hagana
Badge of the Israel Defense Forces.svg Siły Obronne Izraela

Jednostki

Palmach

Stanowiska

dowódca Palmach (1945–1948)
szef Dowództwa Południowego (1948–1949)

Główne wojny i bitwy

Wojna domowa w Palestynie
wojna o niepodległość

Odznaczenia
Wojna o niepodległość

Jigal Allon (ur. 10 października 1918 w Kefar Tawor, zm. 29 lutego 1980 w Afuli) – izraelski wojskowy i polityk, generał major (alluf) Sił Obronnych Izraela, poseł do Knesetu, minister, wicepremier. W 1969 tymczasowo premier Izraela.

Życiorys

Młodość

Urodził się w osadzie Kefar Tawor w Mandacie Palestyny. W 1935 uczestniczył w bójce z arabskimi pasterzami, za co został zawieszony w szkole[1]. W 1937 ukończył szkołę rolniczą we wsi młodzieżowej Kadoorie, a następnie przyłączył się do kibucu Ginnosar.

Kariera wojskowa

Jigal Allon (pośrodku) w Irak Suwajdan, 1948

W 1937 wstąpił do żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana i pełnił funkcję dowódcy obrony kibucu Ginnosar. Przeszedł szkolenie wojskowe i wziął udział w kilku operacjach Specjalnych Jednostek Nocnych (SNS) dowodzonych przez Orde Wingatea. W 1941 był jednym z założycieli kompanii szturmowych Palmach. W czerwcu 1941 uczestniczył w brytyjskiej operacji Exporter (inwazja na Wielki Liban). W 1943 został zastępcą dowódcy Palmach, a w 1945 objął stanowisko dowódcy.

Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w dniu 18 grudnia 1947 dowodził operacją zajęcia arabskiej wioski Al-Khisas. Podczas tej operacji wysadzono część domów. Zginęło dziesięcioro Arabów, w tym pięcioro dzieci[2][3].

Podczas wojny o niepodległość w dniu 11 czerwca 1948, na rozkaz Dawida Ben Guriona zebrał duże siły wojskowe na plaży Tel Awiwu i otworzył ogień z karabinu maszynowego do statku „Altalena”, który przewoził nielegalną broń dla Irgunu. Statek zapalił się. Allon twierdził później, że wystrzelono tylko pięć lub sześć pocisków jako strzały ostrzegawcze, a statek został trafiony przypadkowo[4]. Następnie Allon dowodził w kilku głównych operacjach wojskowych: operacji Danny (9–18 lipca 1948), operacji Jo’aw (15-22 października 1948) i operacji Horew (22 grudnia 1948 – 7 stycznia 1949).

Po wojnie został szefem Dowództwa Południowego. W dniu 4 czerwca 1949 wydał rozkaz, że strefa o szerokości 8 kilometrów wzdłuż granicy z Egiptem i Transjordanią będzie zamkniętą strefą wojskową, w której „wszyscy obcy zostaną rozstrzelani bez przesłuchania”[5]. 25 października, podczas swojej nieobecności w kraju, został zastąpiony na stanowisku przez Moszego Dajana. W proteście większość jego oficerów zrezygnowało ze służby. Allon odszedł z armii w 1950.

Kariera polityczna

Konwencja założycielska Koalicji Pracy, od lewej: Mosze Karmel, Jigal Allon, Re’uwen Barkat, Lewi Eszkol, Jisra’el Galili i Aharon Becker (1965)

Po zakończeniu kariery wojskowej, Allon rozpoczął karierę polityczną w lewicowej partii syjonistycznej Achdut ha-Awoda. W 1955 po raz pierwszy wziął udział w wyborach parlamentarnych i został wybrany do III Knesetu. Pracę posła kontynuował aż do swojej śmierci. Był członkiem Komisji Spraw Gospodarczych, Komisji Konstytucji, Prawa i Sprawiedliwości, Komisji Edukacji i Kultury i innych.

W latach 1961–1967 był ministrem pracy. Następnie w latach 1967–1969 pełnił obowiązki wicepremiera i ministra absorpcji imigrantów. W 1967 wszedł do grupy sztabowej opracowującej plan wojny sześciodniowej. Po śmierci premiera Lewiego Eszkola w dniu 26 lutego 1969 objął obowiązki tymczasowego premiera. Urząd piastował do 17 marca 1969, kiedy nowym premierem została Golda Meir. W jej rządzie pełnił obowiązki wicepremiera oraz ministra edukacji i kultury, a następnie w latach 1974–1977 był ministrem spraw zagranicznych.

Zmarł nagle w 1980 w mieście Afula.

W filmie Atak na Entebbe w reżyserii Irvina Kershnera w rolę Allona wcielił się Robert Loggia[6].

Przypisy

  1. W zakresie szkolnej piłki. [w:] Historical Jewish Press [on-line]. [dostęp 2011-04-27]. (hebr.).
  2. Welcome To al-Khisas. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-04-27]. (ang.).
  3. Khalidi Walid: All That Remains. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 465. ISBN 0-88728-224-5.
  4. Meir Zamir: A burning ship on Jerusalem Beach. [w:] Ha-Arec [on-line]. 2009-06-22. [dostęp 2011-04-27]. (ang.).
  5. Morris Benny: Israel's Border Wars, 1949–1956. Arab Infiltration, Israeli Retaliation, and the Countdown to the Suez War. Oxford: Oxford University Press, 1993, s. 126. ISBN 0-19-827850-0.
  6. Atak na Entebbe w bazie IMDb (ang.)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

19 - Formation-of-Maarach-political-union.jpg
From right to left: Mordechai Ish-Shalom, Yigal Alon, Reuven Barkat, Levi Eschol, Yisrael Galili and Aharon Becker
Haganah Symbol.svg
Autor: Meronim, Licencja: CC BY-SA 3.0
Haganah Symbol
Allon at Iraq Suwaydan.jpg
Yigal Allon at Iraq Suwaydan
Yigal Allon.jpg
Yigal Allon when Lt-Gen in Tsahal
IDF aluf rotated.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
The IDF rank Aluf