Jill Craybas

Jill Craybas
Ilustracja
Państwo Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia4 lipca 1974
Providence
Wzrost160 cm
Masa ciała56 kg
Grapraworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalnyczerwiec 1996
Zakończenie karierywrzesień 2013
TrenerRaj Chaudhuri
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje1 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu39 (17 kwietnia 2006)
Australian Open3R (2004)
Roland Garros2R (2001, 2007, 2011)
Wimbledon4R (2005)
US Open2R (2004–2006, 2009)
Gra podwójna
Wygrane turnieje5 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu41 (23 czerwca 2008)
Australian Open2R (2006, 2007, 2012, 2013)
Roland GarrosQF (2004)
Wimbledon3R (2007)
US Open2R (2004–2006, 2012, 2013)

Jill Craybas (ur. 4 lipca 1974 w Providence) – amerykańska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Pekinu (2008).

Kariera tenisowa

Od 2004 roku reprezentowała Stany Zjednoczone w rozgrywkach Fed Cup. Łącznie w pięciu konfrontacjach rozegrała osiem meczów, z czego trzy zakończyły się jej zwycięstwem. W 2008 roku zagrała w konkurencji gry pojedynczej igrzysk olimpijskich w Pekinie przegrywając w pierwszym meczu z Patty Schnyder[1].

Status profesjonalny otrzymała w czerwcu 1996 roku.

Wygrała jeden turniej singlowy – w Tokio w 2002 roku pokonała w finale Silviję Talaję 2:6, 6:4, 6:4. W 2008 roku osiągnęła finał zawodów w Pattai, ulegając w nim Agnieszce Radwańskiej 2:6, 6:1, 6:7(4). Triumfowała też w czterech turniejach singlowych rangi ITF.

W przeciągu kariery zwyciężała pięciokrotnie w zawodach rangi WTA Tour w grze podwójnej (Madryt, Cincinnati, Stambuł, Tokio i Bad Gastein). Dziewięciokrotnie dochodziła do finału zawodów, przegrywając w decydującym o triumfie meczu. Dodatkowo, Craybas to mistrzyni dwóch turniejów deblowych rangi ITF.

Najlepszy singlowy wynik w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła na Wimbledonie 2005, gdy to dotarła do czwartej rundy, wygrywając m.in. z Sereną Williams i Marion Bartoli. W Australian Open 2004 była w trzeciej rundzie. Większość jej występów w Wielkim Szlemie zakończył się na pierwszej bądź drugiej rundzie. W grze podwójnej jej najlepszym osiągnięciem był ćwierćfinał Wimbledonu w 2004 roku.

W kwietniu 2006 roku została sklasyfikowana na najwyższym, 39. miejscu, w rankingu singlowym, natomiast w 2008 roku była 41. deblistką świata.

Zakończyła karierę zawodniczą po turnieju US Open 2013[2].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej199619971998199920002001200220032004200520062007200820092010201120122013TytułyZ–P
Australian OpenAAA1RQ11R2R1R3R1R1R1R2R1R1R2RQ2Q10 / 124 – 12
French OpenAAAQ1A2R1R1R1R1R1R2R1R2R2R2RQ2A0 / 115 – 11
WimbledonAAAQ1Q11R1R1R1R4R1R1R1R2R1R1RQ1A0 / 116 – 11
US Open1RA1R1R1R1R1R1R2R2R2R1R1R2R1R1RQ1A0 / 154 – 15
Ranking na koniec roku151175150935798594773816677981471880 / 4919 – 49

Występy w grze podwójnej

Turniej199619971998199920002001200220032004200520062007200820092010201120122013TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAA1R1R2R2R1R1R1R2R2R2R0 / 105 – 10
French OpenAAAAAAAAQF1R1R1R1R2R1R1RA1R0 / 94 – 9
WimbledonAAAAAAA2R1R1R1R3R1R1R1R1R1RQ20 / 103 – 10
US OpenAA1RAAAA1R2R2R2R1R1R1R1RA2R2R0 / 115 – 11
Ranking na koniec roku21368284571156774459167127830 / 4017 – 40

Występy w grze mieszanej

Turniej199619971998199920002001200220032004200520062007200820092010201120122013TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
French OpenAAAAAAAAAAAAAAAAAA0 / 00 – 0
WimbledonAAAAAAAAAA2RA2R1RAAAA0 / 32 – 3
US OpenAAAAAAAAA1R1R1RSF2R1RAAA0 / 64 – 6
0 / 96 – 9

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (1–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.6 października 2002TokioTwardaChorwacja Silvija Talaja2:6, 6:4, 6:4
Finalistka1.10 lutego 2008PattayaTwardaPolska Agnieszka Radwańska2:6, 6:1, 6:7(4)

Gra podwójna 14 (5–9)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.24 maja 2003MadrytCeglanaPołudniowa Afryka Liezel HuberWłochy Rita Grande
Indonezja Angelique Widjaja
6:4, 7:6(6)
Zwyciężczyni2.16 sierpnia 2004CincinnatiTwardaNiemcy Marlene WeingärtnerSzwajcaria Emmanuelle Gagliardi
Niemcy Anna-Lena Grönefeld
7:5, 7:6(2)
Finalistka1.31 października 2004LuksemburgTwarda (hala)Niemcy Marlene WeingärtnerHiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
1:6, 7:6(1), 3:6
Finalistka2.26 września 2005SeulTwardaPołudniowa Afryka Natalie Grandin Chan Yung-jan
Chuang Chia-jung
2:6, 4:6
Finalistka3.9 stycznia 2006HobartTwardaChorwacja Jelena KostanićFrancja Émilie Loit
Australia Nicole Pratt
2:6, 1:6
Finalistka4.18 czerwca 2006BirminghamTrawiastaPołudniowa Afryka Liezel HuberSerbia Jelena Janković
Li Na
2:6, 4:6
Finalistka5.30 października 2006QuébecTwarda (hala)Rosja Alina ŻydkowaStany Zjednoczone Laura Granville
Stany Zjednoczone Carly Gullickson
3:6, 4:6
Finalistka6.10 września 2007BaliTwardaPołudniowa Afryka Natalie Grandin Ji Chunmei
Sun Shengnan
3:6, 2:6
Finalistka7.28 kwietnia 2008PragaCeglanaHolandia Michaëlla KrajicekCzechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
6:1, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni3.24 maja 2008StambułCeglanaBiałoruś Wolha HawarcowaNowa Zelandia Marina Erakovic
Słowenia Polona Hercog
6:1, 6:2
Zwyciężczyni4.4 października 2008TokioTwardaNowa Zelandia Marina ErakovicJaponia Ayumi Morita
Japonia Aiko Nakamura
4:6, 7:5, 10–6
Finalistka8.2 listopada 2008QuébecTwarda (hala)Tajlandia Tamarine TanasugarnNiemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Vania King
6:7(3), 4:6
Finalistka9.17 lipca 2010PalermoCeglanaNiemcy Julia GörgesWłochy Alberta Brianti
Włochy Sara Errani
4:6, 1:6
Zwyciężczyni5.17 czerwca 2012Bad GasteinCeglanaNiemcy Julia GörgesNiemcy Anna-Lena Grönefeld
Chorwacja Petra Martić
6:7(4), 6:4, 11–9

Gra mieszana 1 (0–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalistka1.26 września 2004PekinTwardaStany Zjednoczone Justin GimelstobSzwajcaria Emmanuelle Gagliardi
Stany Zjednoczone Tripp Phillips
1:6, 2:6

Przypisy

  1. Jill Craybas Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-15] (ang.).
  2. n, Jill Craybas Calls Time On Career, „WTA Tennis”, 19 września 2013 [dostęp 2017-12-20] (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Indonesia.svg
bendera Indonesia
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Craybas WMQ13-010.jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Jill Craybas, 2013 Wimbledon Qualifying Tournament