Jim Grabb
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 kwietnia 1964 |
Wzrost | 193 cm |
Gra | praworęczny |
Status profesjonalny | 1986 |
Zakończenie kariery | 2000 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 2 |
Najwyżej w rankingu | 24 (12 lutego 1990) |
Australian Open | 3R (1988) |
Roland Garros | 2R (1992) |
Wimbledon | 3R (1988, 1990) |
US Open | 4R (1989) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 23 |
Najwyżej w rankingu | 1 (12 czerwca 1989) |
Australian Open | QF (1989, 1993, 1996) |
Roland Garros | W (1989) |
Wimbledon | F (1992) |
US Open | W (1992) |
Jim Grabb, właśc. James Franklin Grabb (ur. 14 kwietnia 1964 w Tucson) – amerykański tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, zwycięzca French Open 1989 i US Open 1992 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa
W latach 1986–2000 występował jako tenisista zawodowy.
W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour, najpierw w Seulu (1987), pokonując w finale Andre Agassiego oraz w Tajpej (1992), zwyciężając w pojedynku finałowym Jamiego Morgana. Jest również finalistą z Waszyngtonu (1990), ale przegrał w meczu o tytuł z Agassim.
W grze podwójnej Grabb wygrał 23 turnieje rangi ATP World Tour, w tym wielkoszlemowe French Open 1989, kiedy to razem z Patrickiem McEnroe zwyciężył w pojedynku finałowym z parą Mansur Bahrami–Éric Winogradsky 6:4, 2:6, 6:4, 7:6, oraz US Open 1992, pokonując w finale razem z Richeyem Renebergiem debel Kelly Jones–Rick Leach 3:6, 7:6, 6:3, 6:3. W 1989 roku odniósł triumf (z McEnroe) w kończącym sezon turnieju Masters Grand Prix, pokonując w decydującym meczu o mistrzowski tytuł duet John Fitzgerald–Anders Järryd 7:5, 7:6, 5:7, 6:3. Amerykanin jest również finalistą 27 innych deblowych turniejów, w których ostatecznie został pokonany, w tym wielkoszlemowego Wimbledonu (1992), przegrywając decydujący o tytule mecz (w parze z Renebergiem) z Johnem McEnroe i Michaelem Stichem 7:5, 6:7, 6:3, 6:7, 17:19.
W 1993 roku Grabb wystąpił w pojedynku 1 rundy Pucharu Davisa przeciwko reprezentacji Australii. Rozegrał mecz deblowy (w parze z Renebergiem) przegrany z Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em 6:7(5) 2:6 6:3 7:6(3) 4:6. Ostatecznie Australijczycy pokonali w tej fazie rozgrywek Amerykanów 4:1. Tegoż samego roku zdobył z drużyną rozgrywany w Düsseldorfie Drużynowy Puchar Świata.
Najwyżej w rankingu singlistów był w lutym 1990 roku na 24. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 1989 roku został sklasyfikowany na pozycji lidera. Na szczycie listy deblowej utrzymywał się łącznie przez 13 tygodni.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 26 kwietnia 1987 | Seul | Twarda | Andre Agassi | 1:6, 6:4, 6:2 |
Finalista | 1. | 22 lipca 1990 | Waszyngton | Twarda | Andre Agassi | 1:6, 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 25 października 1992 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Jamie Morgan | 6:3, 6:3 |
Gra podwójna (23–27)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 26 kwietnia 1987 | Seul | Twarda | Ken Flach | Eric Korita Mike Leach | 7:6, 1:6, 5:7 |
Zwycięzca | 1. | 4 października 1987 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Patrick McEnroe | Glenn Layendecker Todd Witsken | 6:2, 0:6, 6:4 |
Finalista | 2. | 26 października 1987 | Tokio | Dywanowa (hala) | Sammy Giammalva Jr. | Broderick Dyke Tom Nijssen | 3:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 8 listopada 1987 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jim Pugh | Stefan Edberg Anders Järryd | 3:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 10 stycznia 1988 | Auckland | Twarda | Sammy Giammalva Jr. | Marty Davis Tim Pawsat | 3:6, 6:3, 4:6 |
Finalista | 5. | 24 kwietnia 1988 | Seul | Twarda | Gary Donnelly | Andrew Castle Roberto Saad | 7:6, 4:6, 6:7 |
Finalista | 6. | 21 sierpnia 1988 | Cincinnati | Twarda | Patrick McEnroe | Rick Leach Jim Pugh | 2:6, 4:6 |
Finalista | 7. | 25 września 1988 | Los Angeles | Twarda | Peter Doohan | John McEnroe Mark Woodforde | 4:6, 4:6 |
Finalista | 8. | 30 października 1988 | Paryż | Dywanowa (hala) | Christo Van Rensburg | Paul Annacone John Fitzgerald | 2:6, 2:6 |
Zwycięzca | 2. | 6 listopada 1988 | Sztokholm | Twarda (hala) | Kevin Curren | Paul Annacone John Fitzgerald | 7:5, 6:4 |
Finalista | 9. | 3 kwietnia 1989 | Miami | Twarda | Patrick McEnroe | Jakob Hlasek Anders Järryd | 3:6, krecz |
Zwycięzca | 3. | 10 czerwca 1989 | French Open, Paryż | Ceglana | Patrick McEnroe | Mansur Bahrami Éric Winogradsky | 6:4, 2:6, 6:4, 7:6 |
Finalista | 10. | 30 lipca 1989 | Waszyngton | Twarda | Patrick McEnroe | Neil Broad Gary Muller | 7:6, 6:7, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 12 grudnia 1989 | Masters Grand Prix, Londyn | Dywanowa (hala) | Patrick McEnroe | John Fitzgerald Anders Järryd | 7:5, 7:6, 5:7, 6:3 |
Finalista | 11. | 11 marca 1990 | Indian Wells | Twarda | Patrick McEnroe | Boris Becker Guy Forget | 6:4, 4:6, 3:6 |
Finalista | 12. | 13 maja 1990 | Kiawah Island | Ceglana | Leonardo Lavalle | Scott Davis David Pate | 2:6, 3:6 |
Finalista | 13. | 17 czerwca 1990 | Rosmalen | Trawiasta | Patrick McEnroe | Jakob Hlasek Michael Stich | 6:7, 3:6 |
Finalista | 14. | 21 października 1990 | Lyon | Dywanowa (hala) | David Pate | Patrick Galbraith Kelly Jones | 6:7, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 11 listopada 1990 | Wembley | Dywanowa (hala) | Patrick McEnroe | Rick Leach Jim Pugh | 7:6, 4:6, 6:3 |
Zwycięzca | 6. | 6 października 1991 | Sydney | Twarda (hala) | Richey Reneberg | Luke Jensen Laurie Warder | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 7. | 13 października 1991 | Tokio | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg | Scott Davis David Pate | 7:5, 2:6, 7:6 |
Zwycięzca | 8. | 12 stycznia 1992 | Auckland | Twarda | Wayne Ferreira | Grant Connell Glenn Michibata | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 9. | 9 lutego 1992 | San Francisco | Twarda (hala) | Richey Reneberg | Pieter Aldrich Danie Visser | 6:4, 7:5 |
Finalista | 15. | 23 lutego 1990 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 10. | 19 kwietnia 1992 | Hongkong | Twarda | Brad Gilbert | Byron Black Byron Talbot | 6:2, 6:1 |
Zwycięzca | 11. | 14 czerwca 1992 | Rosmalen | Trawiasta | Richey Reneberg | John McEnroe Michael Stich | 6:4, 6:7, 6:4 |
Finalista | 16. | 4 lipca 1992 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Richey Reneberg | John McEnroe Michael Stich | 7:5, 6:7, 6:3, 6:7, 17:19 |
Zwycięzca | 12. | 23 sierpnia 1992 | Indianapolis | Twarda | Richey Reneberg | Grant Connell Glenn Michibata | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 13. | 12 września 1992 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Richey Reneberg | Kelly Jones Rick Leach | 3:6, 7:6, 6:3, 6:3 |
Finalista | 17. | 11 października 1992 | Sydney | Twarda (hala) | Richey Reneberg | Patrick McEnroe Jonathan Stark | 2:6, 3:6 |
Finalista | 18. | 18 października 1992 | Tokio | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:7, 4:6 |
Zwycięzca | 14. | 21 lutego 1993 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg | Marcos Ondruska Brad Pearce | 6:7, 6:3, 6:0 |
Finalista | 19. | 13 lutego 1994 | Memphis | Twarda (hala) | Jared Palmer | Byron Black Jonathan Stark | 6:7, 4:6 |
Finalista | 20. | 20 lutego 1994 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jared Palmer | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 15. | 17 kwietnia 1994 | Hongkong | Twarda | Brett Steven | Jonas Björkman Patrick Rafter | walkower |
Finalista | 21. | 21 sierpnia 1994 | Indianapolis | Twarda | Richey Reneberg | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 16. | 12 lutego 1995 | San Jose | Twarda (hala) | Patrick McEnroe | Alex O’Brien Sandon Stolle | 3:6, 7:5, 6:0 |
Zwycięzca | 17. | 26 lutego 1995 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jonathan Stark | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 7:6, 6:7, 6:0 |
Finalista | 22. | 26 marca 1995 | Miami | Twarda | Patrick McEnroe | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 18. | 15 października 1995 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Jared Palmer | Kent Kinnear David Wheaton | 6:4, 7:5 |
Finalista | 23. | 5 listopada 1995 | Paryż | Dywanowa (hala) | Todd Martin | Grant Connell Patrick Galbraith | 2:6, 2:6 |
Finalista | 24. | 4 lutego 1996 | Szanghaj | Dywanowa (hala) | Michael Tebbutt | Mark Knowles Roger Smith | 6:4, 2:6, 6:7 |
Zwycięzca | 19. | 18 sierpnia 1996 | Indianapolis | Twarda | Richey Reneberg | Petr Korda Cyril Suk | 7:6, 4:6, 6:4 |
Zwycięzca | 20. | 6 października 1996 | Lyon | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg | Neil Broad Piet Norval | 6:2, 6:1 |
Finalista | 25. | 5 października 1997 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Karsten Braasch | Tim Henman Marc Rosset | 6:7, 7:6, 6:7 |
Zwycięzca | 21. | 1 marca 1998 | Londyn | Dywanowa (hala) | Martin Damm | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 22. | 24 maja 1998 | Sankt Pölten | Ceglana | David Macpherson | David Adams Wayne Black | 6:4, 6:4 |
Finalista | 26. | 26 lipca 1998 | Stuttgart | Ceglana | Joshua Eagle | Olivier Delaître Fabrice Santoro | 1:6, 6:3, 3:6 |
Zwycięzca | 23. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Twarda | Martin Damm | Ellis Ferreira Rick Leach | 6:7, 6:2, 7:6 |
Finalista | 27. | 20 lutego 2000 | Memphis | Twarda (hala) | Richey Reneberg | Justin Gimelstob Sébastien Lareau | 2:6, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.