Jim Pugh
Państwo | Stany Zjednoczone |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1964 Burbank |
Wzrost | 193 cm |
Masa ciała | 82 kg |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 1985 |
Zakończenie kariery | 1996 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 1 |
Najwyżej w rankingu | 37 (23 listopada 1987) |
Australian Open | 2R (1988) |
Roland Garros | 3R (1987) |
Wimbledon | 3R (1989) |
US Open | 3R (1987) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 22 |
Najwyżej w rankingu | 1 (19 czerwca 1989) |
Australian Open | W (1988, 1989) |
Roland Garros | F (1991) |
Wimbledon | W (1990) |
US Open | F (1988) |
Jim Pugh, właśc. James Robert Pugh (ur. 5 lutego 1964 w Burbanku) – amerykański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Pugh występował w latach 1985–1996.
W grze pojedynczej wygrał 1 turniej rangi ATP World Tour, w Newport w sezonie 1989, pokonując w finale Petera Lundgrena 6:4, 4:6, 6:2. Ponadto osiągnął również 3 finały, najpierw w Schenectady i San Francisco (oba w 1987), a potem w Stratton Mountain (1989).
W grze podwójnej Amerykanin wygrał łącznie 22 turnieje kategorii ATP World Tour, w tym 3 rozgrywki wielkoszlemowe, Australian Open z 1988 i 1989 roku oraz Wimbledon z 1990 roku. Pugh triumfował również w zmaganiach Masters Grand Prix z 1988 roku. Głównie tworzył parę deblową z Rickiem Leachem (odnieśli wspólnie 18 zwycięstw turniejowych). Jest również uczestnikiem 15 finałów deblowych zakończonych porażką, w tym US Open z 1988 roku, Wimbledonu z 1989 roku oraz French Open z 1991 roku.
Sukcesy Pugh odnosił również w grze mieszanej. W latach 1988–1990 triumfował w zmaganiach mikstowych Australian Open, w 1989 roku zdobył tytuł na Wimbledonie, a w US Open wygrał w 1988 roku. Ponadto uczestniczył w finałach Wimbledonu z 1991 roku oraz US Open z 1990 roku.
W 1990 i 1991 roku reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, rozgrywając przez ten czas łącznie 6 zwycięskich pojedynków deblowych. Przyczynił się do końcowego triumfu USA w zawodach w 1990 roku, zdobywając punkt deblowy wspólnie z Rickiem Leachem przeciwko Australii (Amerykanie wygrali 3:2).
Najwyżej w rankingu singlistów był pod koniec listopada 1987 roku na 37. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 1989 roku został sklasyfikowany na pozycji lidera. Na szczycie listy deblistów utrzymywał się łącznie przez 26 tygodni.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 26 lipca 1987 | Schenectady | Twarda | Jaime Yzaga | 6:0, 6:7, 1:6 |
Finalista | 2. | 4 października 1987 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Peter Lundgren | 1:6, 5:7 |
Zwycięzca | 1. | 16 lipca 1989 | Newport | Trawiasta | Peter Lundgren | 6:4, 4:6, 6:2 |
Finalista | 3. | 6 sierpnia 1989 | Stratton Mountain | Twarda | Brad Gilbert | 5:7, 0:6 |
Gra mieszana (5–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 23 stycznia 1988 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jana Novotná | Martina Navrátilová Tim Gullikson | 5:7, 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 10 września 1988 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jana Novotná | Elizabeth Smylie John McEnroe | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 28 stycznia 1989 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jana Novotná | Zina Garrison Sherwood Stewart | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 8 lipca 1989 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jana Novotná | Jenny Byrne Mark Kratzmann | 6:4, 5:7, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 27 stycznia 1990 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Natalla Zwierawa | Zina Garrison Rick Leach | 4:6, 6:2, 6:3 |
Finalista | 1. | 8 września 1990 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Natalla Zwierawa | Elizabeth Smylie Todd Woodbridge | 4:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 6 lipca 1991 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Natalla Zwierawa | Elizabeth Smylie John Fitzgerald | 6:7(4), 2:6 |
Gra podwójna (22–15)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 3 maja 1987 | Hamburg | Ceglana | Claudio Mezzadri | Miloslav Mečíř Tomáš Šmíd | 6:4, 6:7, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 10 maja 1987 | Monachium | Ceglana | Blaine Willenborg | Sergio Casal Emilio Sánchez | 7:6, 4:6, 6:4 |
Finalista | 2. | 26 lipca 1987 | Schenectady | Twarda | Brad Pearce | Gary Donnelly Gary Muller | 6:7, 2:6 |
Zwycięzca | 2. | 11 października 1987 | Scottsdale | Twarda | Rick Leach | Dan Goldie Mel Purcell | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 1 listopada 1987 | Hongkong | Twarda | Andrew Kratzmann | Marty Davis Brad Drewett | 6:7, 6:4, 6:2 |
Finalista | 3. | 8 listopada 1987 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jim Grabb | Stefan Edberg Anders Järryd | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 23 stycznia 1988 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Rick Leach | Jeremy Bates Peter Lundgren | 6:3, 6:2, 6:3 |
Finalista | 4. | 1 maja 1988 | Hamburg | Ceglana | Rick Leach | Darren Cahill Laurie Warder | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 8 maja 1988 | Monachium | Ceglana | Rick Leach | Alberto Mancini Christian Miniussi | 7:6, 6:1 |
Zwycięzca | 6. | 24 lipca 1988 | Waszyngton | Twarda | Rick Leach | Jorge Lozano Todd Witsken | 6:3, 6:7, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 7 sierpnia 1988 | Indianapolis | Twarda | Rick Leach | Ken Flach Robert Seguso | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 21 sierpnia 1988 | Cincinnati | Twarda | Rick Leach | Jim Grabb Patrick McEnroe | 6:2, 6:4 |
Finalista | 5. | 10 września 1988 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Rick Leach | Sergio Casal Emilio Sánchez | walkower |
Finalista | 6. | 9 października 1988 | Scottsdale | Twarda | Rick Leach | Scott Davis Tim Wilkison | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 9. | 20 listopada 1988 | Detroit | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Ken Flach Robert Seguso | 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 10. | 13 grudnia 1988 | Masters Grand Prix, Londyn | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:4, 6:3, 2:6, 6:0 |
Zwycięzca | 11. | 28 stycznia 1989 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Rick Leach | Darren Cahill Mark Kratzmann | 6:4, 6:4, 6:4 |
Finalista | 7. | 26 lutego 1989 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Paul Annacone Christo Van Rensburg | 3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 12. | 12 marca 1989 | Scottsdale | Twarda | Rick Leach | Paul Annacone Christo Van Rensburg | 6:7, 6:3, 6:2, 2:6, 6:4 |
Zwycięzca | 13. | 30 kwietnia 1989 | Singapur | Twarda | Rick Leach | Paul Chamberlin Paul Wekesa | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 14. | 7 maja 1989 | Forest Hills | Ceglana | Rick Leach | Jim Courier Pete Sampras | 6:4, 6:2 |
Finalista | 8. | 8 lipca 1989 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Rick Leach | John Fitzgerald Anders Järryd | 6:3, 6:7, 4:6, 6:7 |
Finalista | 9. | 12 listopada 1989 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Jorge Lozano Todd Witsken | 3:6, 7:5, 3:6 |
Zwycięzca | 15. | 26 listopada 1989 | Itaparica | Twarda | Rick Leach | Jorge Lozano Todd Witsken | 6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 16. | 25 lutego 1990 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Grant Connell Glenn Michibata | 3:6, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 17. | 25 marca 1990 | Miami | Twarda | Rick Leach | Boris Becker Cássio Motta | 6:4, 3:6, 6:3 |
Finalista | 10. | 27 maja 1990 | Bolonia | Ceglana | Jérôme Potier | Gustavo Luza Udo Riglewski | 6:7, 6:4, 1:6 |
Zwycięzca | 18. | 7 lipca 1990 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Rick Leach | Pieter Aldrich Danie Visser | 7:6, 7:6, 7:6 |
Finalista | 11. | 11 listopada 1990 | Wembley | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Jim Grabb Patrick McEnroe | 6:7, 6:4, 3:6 |
Zwycięzca | 19. | 17 lutego 1991 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Udo Riglewski Michael Stich | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 20. | 12 maja 1991 | Charlotte | Ceglana | Rick Leach | Bret Garnett Greg Van Emburgh | 6:3, 2:6, 6:3 |
Finalista | 12. | 8 czerwca 1991 | French Open, Paryż | Ceglana | Rick Leach | John Fitzgerald Anders Järryd | 0:6, 6:7 |
Zwycięzca | 21. | 4 sierpnia 1991 | Los Angeles | Twarda | Javier Frana | Glenn Michibata Brad Pearce | 7:5, 2:6, 6:4 |
Zwycięzca | 22. | 9 sierpnia 1992 | Los Angeles | Twarda | Patrick Galbraith | Francisco Montana David Wheaton | 7:6, 7:6 |
Finalista | 13. | 11 lipca 1993 | Newport | Trawiasta | Byron Black | Javier Frana Christo Van Rensburg | 6:4, 1:6, 6:7 |
Finalista | 14. | 16 stycznia 1994 | Dżakarta | Twarda | Jorge Lozano | Neil Borwick Jonas Björkman | 4:6, 1:6 |
Finalista | 15. | 1 maja 1994 | Atlanta | Ceglana | Francisco Montana | Jared Palmer Richey Reneberg | 6:4, 6:7, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii