Jimmy Connors
Jimmy Connors (Miami, 2007) | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 września 1952 |
Wzrost | 178 cm |
Gra | leworęczna, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 1972 |
Zakończenie kariery | 1996 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 109 |
Najwyżej w rankingu | 1 (29 lipca 1974) |
Australian Open | W (1974) |
Roland Garros | SF (1979, 1980, 1984–1985) |
Wimbledon | W (1974, 1982) |
US Open | W (1974, 1976, 1978, 1982, 1983) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 15 |
Najwyżej w rankingu | 370 (15 marca 1993) |
Australian Open | 3R (1974) |
Roland Garros | F (1973) |
Wimbledon | W (1973) |
US Open | W (1975) |
Jimmy Connors, właśc. James Scott Connors (ur. 2 września 1952 w Belleville) – amerykański tenisista i trener tenisa, lider rankingu światowego, zwycięzca 8 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej i 2 w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa
Zawodnik leworęczny, znany z ambicji i waleczności; awansował na pozycję lidera rankingu ATP World Tour w lipcu 1974 i pozostawał na czołowym miejscu przez kolejne 160 tygodni. Powracał na pozycję lidera jeszcze kilkakrotnie, spędzając łącznie na nim 268 tygodni (5 wynik w historii). W latach 1974–1983 nieprzerwanie figurował w czołowej trójce najlepszych tenisistów na świecie.
Do legendy przeszły jego pojedynki z Björnem Borgiem, Johnem McEnroe, Ivanem Lendlem, Johnem Newcombem[1]. Z turniejów wielkoszlemowych nie udało mu się triumfować jedynie we French Open. Jest rekordzistą pod względem wygranych turniejów – wygrał ich 109 – oraz pod względem występów w finałach turniejów, osiągając 164. Zwyciężył także w największej liczbie meczów w karierze (1274)[2]. Connors wygrał też najwięcej meczów w US Open (98).
Pod koniec kariery, w wieku 39 lat doszedł do półfinału US Open 1991, pokonując kilku znacznie młodszych rywali; przegrał dopiero z przyszłym liderem tenisa męskiego Courierem[3]. W turnieju tym startował jeszcze rok później (zdołał przejść do 2 rundy). W cyklu ATP World Tour w czerwcu 1995, otrzymawszy od organizatorów turnieju w Halle dziką kartę, awansował do ćwierćfinału, po zwycięstwach nad dwoma rywalami z czołowej setki rankingu; uległ późniejszemu zwycięzcy turnieju Markowi Rossetowi, młodszemu o 19 lat.
Reprezentował barwy narodowe w Pucharze Davisa zdobywając to trofeum w 1981 roku. W 1984 roku Amerykanie w składzie z Connorsem przegrali w finale. Łącznie Connors zagrał w tych rozgrywkach 13 meczów singlowych, odnosząc 10 zwycięstw.
W 1998 roku został włączony do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[4].
Zwycięstwa w turniejach ATP World Tour
Zwycięstwa turniejowe (109):
- twarda – 50
- dywanowa – 39
- ceglana – 11
- trawiasta – 9
Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik w finale | Wynik |
1. | 1972 | Jacksonville | twarda | Clark Graebner | 7:5, 6:4 |
2. | 1972 | Roanoke | twarda | Vladimír Zedník | 6:4, 7:6 |
3. | 1972 | Londyn | trawiasta | John Paish | 6:2, 6:3 |
4. | 1972 | Columbus | twarda | Andrew Pattison | 7:5, 6:3, 7:5 |
5. | 1972 | Cincinnati | ceglana | Guillermo Vilas | 6:3, 6:3 |
6. | 1972 | Albany | dywanowa | Roscoe Tanner | 6:2, 7:6 |
7. | 1973 | Baltimore | twarda | Sandy Mayer | 6:4, 7:5 |
8. | 1973 | Roanoke | twarda | Ian Fletcher | 6:2, 6:3 |
9. | 1973 | Salt Lake City | twarda | Paul Gerken | 6:1, 6:2 |
10. | 1973 | Salisbury | twarda | Karl Meiler | 7:6, 7:6, 6:3 |
11. | 1973 | Hampton | twarda | Ilie Năstase | 4:6, 6:3, 7:5, 6:3 |
12. | 1973 | Paramus | twarda | Clark Graebner | 6:1, 6:2 |
13. | 1973 | Boston | twarda | Arthur Ashe | 6:3, 4:6, 6:4, 3:6, 6:2 |
14. | 1973 | Columbus | twarda | Charlie Pasarell | 3:6, 6:3, 6:3 |
15. | 1973 | Los Angeles | twarda | Tom Okker | 7:5, 7:6 |
16. | 1973 | Quebec | dywanowa | Marty Riessen | 6:1, 6:4, 6:7, 6:0 |
17. | 1973 | Johannesburg | twarda | Arthur Ashe | 6:4, 7:6, 6:3 |
18. | 1974 | Australian Open | trawiasta | Phil Dent | 7:6(7), 6:4, 4:6, 6:3 |
19. | 1974 | Roanoke | twarda | Karl Meiler | 6:4, 6:3 |
20. | 1974 | Little Rock | dywanowa | Karl Meiler | 6:2, 6:1 |
21. | 1974 | Birmingham | dywanowa | Sandy Mayer | 7:5, 6:3 |
22. | 1974 | Salisbury | dywanowa | Frew McMillan | 6:4, 7:5, 6:3 |
23. | 1974 | Hampton | dywanowa | Ilie Năstase | 6:4, 6:4 |
24. | 1974 | Salt Lake City | dywanowa | Vitas Gerulaitis | 4:6, 7:6, 6:3 |
25. | 1974 | Tempe | twarda | Vijay Amritraj | 6:2, 6:3 |
26. | 1974 | Manchester | trawiasta | Mike Collins | 13:11, 6:2 |
27. | 1974 | Wimbledon | trawiasta | Ken Rosewall | 6:1, 6:1, 6:4 |
28. | 1974 | Indianapolis | ceglana | Björn Borg | 5:7, 6:3, 6:4 |
29. | 1974 | US Open | trawiasta | Ken Rosewall | 6:1, 6:0, 6:1 |
30. | 1974 | Los Angeles | twarda | Harold Solomon | 6:3, 6:1 |
31. | 1974 | Londyn | dywanowa | Brian Gottfried | 6:2, 7:6 |
32. | 1974 | Johannesburg | twarda | Arthur Ashe | 7:6, 6:3, 6:1 |
33. | 1975 | Nassau | twarda | Karl Meiler | 6:0, 6:2 |
34. | 1975 | Birmingham | dywanowa | Billy Martin | 6:4, 6:3 |
35. | 1975 | Salisbury | dywanowa | Vitas Gerulaitis | 5:7, 7:5, 6:1, 3:6, 6:0 |
36. | 1975 | Boca Raton | twarda | Jürgen Fassbender | 6:4, 6:2 |
37. | 1975 | Hampton | dywanowa | Jan Kodeš | 3:6, 6:3, 6:0 |
38. | 1975 | Denver | dywanowa | Brian Gottfried | 6:3, 6:4 |
39. | 1975 | North Conway | ceglana | Ken Rosewall | 6:2, 6:2 |
40. | 1975 | Hamilton | ceglana | Vitas Gerulaitis | 6:1, 6:4 |
41. | 1975 | Maui | twarda | Sandy Mayer | 6:1, 6:0 |
42. | 1976 | Birmingham | dywanowa | Roscoe Tanner | 6:4, 3:6, 6:1 |
43. | 1976 | Filadelfia | dywanowa | Björn Borg | 7:6(5), 6:4, 6:0 |
44. | 1976 | Hampton | dywanowa | Ilie Năstase | 6:2, 6:2, 6:2 |
45. | 1976 | Palm Springs | twarda | Roscoe Tanner | 6:4, 6:4 |
46. | 1976 | Denver | dywanowa | Ross Case | 7:6(1), 6:2 |
47. | 1976 | Las Vegas | twarda | Ken Rosewall | 6:1, 6:3 |
48. | 1976 | Waszyngton | ceglana | Raúl Ramírez | 6:2, 6:4 |
49. | 1976 | North Conway | ceglana | Raúl Ramírez | 7:6, 4:6, 6:3 |
50. | 1976 | Indianapolis | ceglana | Wojtek Fibak | 6:2, 6:4 |
51. | 1976 | US Open | ceglana | Björn Borg | 6:4, 3:6, 7:6(9), 6:4 |
52. | 1976 | Kolonia | dywanowa | Frew McMillan | 6:2, 6:3 |
53. | 1976 | Wembley | dywanowa | Roscoe Tanner | 3:6, 7:6, 6:4 |
54. | 1977 | Birmingham | dywanowa | Bill Scanlon | 6:3, 6:3 |
55. | 1977 | St. Louis | dywanowa | John Alexander | 7:6, 6:2 |
56. | 1977 | Las Vegas | twarda | Raúl Ramírez | 6:4, 5:7, 6:2 |
57. | 1977 | Dallas | dywanowa | Dick Stockton | 6:7, 6:1, 6:4, 6:3 |
58. | 1977 | Maui | twarda | Brian Gottfried | 6:2, 6:0 |
59. | 1977 | Sydney | twarda | Ken Rosewall | 7:5, 6:4, 6:2 |
60. | 1977 | Las Vegas | dywanowa | Roscoe Tanner | 6:2, 5:7, 3:6, 6:2, 7:5 |
61. | 1977 | Colgate Masters | dywanowa | Björn Borg | 6:4, 1:6, 6:4 |
62. | 1978 | Filadelfia | dywanowa | Roscoe Tanner | 6:2, 6:4, 6:3 |
63. | 1978 | Denver | dywanowa | Stan Smith | 6:2, 7:6 |
64. | 1978 | Memphis | dywanowa | Tim Gullikson | 7:6, 6:3 |
65. | 1978 | Rotterdam | dywanowa | Raúl Ramírez | 7:5, 7:5 |
66. | 1978 | Birmingham | trawiasta | Raúl Ramírez | 6:3, 6:1, 6:2 |
67. | 1978 | Waszyngton | ceglana | Eddie Dibbs | 7:5, 7:5 |
68. | 1978 | Indianapolis | ceglana | José Higueras | 7:5, 6:1 |
69. | 1978 | Stowe | twarda | Tim Gullikson | 6:2, 6:3 |
70. | 1978 | US Open | twarda | Björn Borg | 6:4, 6:2, 6:2 |
71. | 1978 | Sydney | twarda | Geoff Masters | 6:0, 6:0, 6:4 |
72. | 1979 | Birmingham | dywanowa | Eddie Dibbs | 6:2, 3:6, 7:5 |
73. | 1979 | Filadelfia | dywanowa | Arthur Ashe | 6:3, 6:4, 6:1 |
74. | 1979 | Dorado Beach | twarda | Vitas Gerulaitis | 7:5, 6:0, 6:4 |
75. | 1979 | Memphis | dywanowa | Arthur Ashe | 6:4, 5:7, 6:3 |
76. | 1979 | Tulsa | twarda | Eddie Dibbs | 6:7, 7:5, 6:1 |
77. | 1979 | Indianapolis | ceglana | Guillermo Vilas | 6:1, 2:6, 6:4 |
78. | 1979 | Stowe | twarda | Mike Cahill | 6:0, 6:1 |
79. | 1979 | Hongkong | twarda | Pat Du Pré | 7:5, 6:3, 6:1 |
80. | 1980 | Birmingham | dywanowa | Eliot Teltscher | 6:3, 6:2 |
81. | 1980 | Filadelfia | dywanowa | John McEnroe | 6:3, 2:6, 6:3, 3:6, 6:4 |
82. | 1980 | Dallas | dywanowa | John McEnroe | 2:6, 7:6, 6:1, 6:2 |
83. | 1980 | North Conway | ceglana | Eddie Dibbs | 6:3, 5:7, 6:1 |
84. | 1980 | Kanton | dywanowa | Eliot Teltscher | 6:2, 6:4 |
85. | 1980 | Tokio | dywanowa | Tom Gullikson | 6:1, 6:2 |
86. | 1981 | La Quinta | twarda | Ivan Lendl | 6:3, 7:6 |
87. | 1981 | Bruksela | dywanowa | Brian Gottfried | 6:2, 6:4, 6:3 |
88. | 1981 | Rotterdam | dywanowa | Gene Mayer | 6:1, 2:6, 6:2 |
89. | 1981 | Wembley | dywanowa | John McEnroe | 3:6, 2:6, 6:3, 6:4, 6:2 |
90. | 1982 | Monterrey | dywanowa | Johan Kriek | 6:2, 3:6, 6:3 |
91. | 1982 | Los Angeles | twarda | Mel Purcell | 6:2, 6:1 |
92. | 1982 | Las Vegas | twarda | Gene Mayer | 5:2, ret. |
93. | 1982 | Londyn | trawiasta | John McEnroe | 7:5, 6:3 |
94. | 1982 | Wimbledon | trawiasta | John McEnroe | 3:6, 6:3, 6:7(2), 7:6(5), 6:4 |
95. | 1982 | Columbus | twarda | Brian Gottfried | 7:5, 6:0 |
96. | 1982 | US Open | twarda | Ivan Lendl | 6:3, 6:2, 4:6, 6:4 |
97. | 1983 | Memphis | dywanowa | Gene Mayer | 7:5, 6:0 |
98. | 1983 | Las Vegas | twarda | Mark Edmondson | 7:6, 6:1 |
99. | 1983 | Londyn | trawiasta | John McEnroe | 6:3, 6:3 |
100. | 1983 | US Open | twarda | Ivan Lendl | 6:3, 6:7(2), 7:5, 6:0 |
101. | 1984 | Memphis | dywanowa | Henri Leconte | 6:3, 4:6, 7:5 |
102. | 1984 | La Quinta | twarda | Yannick Noah | 6:2, 6:7(7), 6:3 |
103. | 1984 | Boca West | twarda | Johan Kriek | 7:5, 6:4 |
104. | 1984 | Los Angeles | twarda | Eliot Teltscher | 6:4, 4:6, 6:4 |
105. | 1984 | Tokio | dywanowa | Ivan Lendl | 6:4, 3:6, 6:0 |
106. | 1988 | Waszyngton | twarda | Andrés Gómez | 6:1, 6:4 |
107. | 1988 | Tuluza | dywanowa | Andrei Chesnokov | 6:2, 6:0 |
108. | 1989 | Tuluza | dywanowa | John McEnroe | 6:3, 6:3 |
109. | 1989 | Tel Awiw-Jafa | twarda | Gilad Blum | 2:6, 6:2, 6:1 |
Kariera trenerska
Po raz pierwszy jako trener zaczął pracować w 2006 roku, z Andym Roddickiem[5]. Ich współpraca zakończyła się w 2008 roku. W 2013 roku był szkoleniowcem Marii Szarapowej[6]. W 2015 pracował wspólnie z Eugenie Bouchard[7].
Przypisy
- ↑ Greatest rivalries from the Open era of professional tennis (ang.). msn.com, 28 sierpnia 2016. [dostęp 2017-01-12].
- ↑ Marcin Motyka: ATP Madryt: Roger Federer obronił meczbole i pokonał Gaela Monfilsa. 1200. zwycięstwo Szwajcara w karierze (pol.). sportowefakty.wp.pl, 9 maja 2019. [dostęp 2019-05-09].
- ↑ Fred W. Kiger: Jimbo turned back the clock at the '91 Open (ang.). espn.go.com, 19 listopada 2003. [dostęp 2017-01-12].
- ↑ FRANK LITSKY: TENNIS; Connors, Hero of the Open, Swaggers Into the Hall of Fame (ang.). nytimes.com, 12 lipca 1998. [dostęp 2017-01-12].
- ↑ Connors agrees to coach Roddick (ang.). bbc.co.uk, 2006-07-26. [dostęp 2011-02-23].
- ↑ Connors nowym trenerem Szarapowej, Tenisklub [dostęp 2018-03-06] (pol.).
- ↑ Greg Archuleta: Eugenie Bouchard News: Jimmy Connors Out; Ex-Maria Sharapova Coach Thomas Hogstedt In (ang.). sportsworldnews.com, 5 października 2015. [dostęp 2017-01-12].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie tennisfame.com (ang.). tennisfame.com. [dostęp 2017-01-11].
- Profil na stronie tenis.net.pl (pol.). tenis.net.pl. [dostęp 2017-01-11].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of Southern Rhodesia (1964–1965) and Rhodesia (1965–1968)
Autor: momovieman, Licencja: CC BY 2.0
Jimmy Connors, Miami, Florida 2007
jimmy connors