Jimmy Doolittle
 | |
 generał | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 27 września 1993 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1917–1959 |
| Siły zbrojne |
|
| Stanowiska | dowódca 12., 15. i 8 Armii Lotniczej USA |
| Główne wojny i bitwy | rewolucja meksykańska, |
| Odznaczenia | |
    .svg){kind=small}           _-_ribbon_bar.png){kind=small}   | |
Jimmy Doolittle, właśc. James Harold Doolittle (ur. 14 grudnia 1896 w Alameda, zm. 27 września 1993 w Pebble Beach w Kalifornii) – amerykański pilot, generał United States Air Force. Zasłynął przeprowadzeniem podczas II wojny światowej „Rajdu Doolittle’a” – pierwszego udanego nalotu bombowego na Tokio.
Życiorys
Urodził się w Alameda w Kalifornii, lecz młodość spędził na Alasce. W 1925 otrzymał jako jeden z pierwszych tytuł doktora inżynierii lotniczej na Massachusetts Institute of Technology.
Dzięki serii przełomowych, śmiałych lotów stał się w okresie międzywojennym jednym z najsłynniejszych lotników. We wrześniu 1922 samolotem DeHavilland DH-4 przeleciał całe USA, z Pablo Beach na Florydzie do San Diego w Kalifornii w 21 godzin i 19 minut, dokonując po drodze zaledwie jednego międzylądowania w celu uzupełnienia paliwa. W 1925, pilotując wodnosamolot Curtiss R3c, zwyciężył w wyścigu o Puchar Schneidera. Ustanowił rekordy prędkości samolotu, wiele z nich osiągając na skrajnie trudnym pilotażowo samolocie Gee Bee.
Jego najistotniejszym wkładem w rozwój lotnictwa było jednak opracowanie techniki latania przy pomocy instrumentów. Jako pierwszy pilot wystartował, wykonał lot i wylądował samolotem korzystając wyłącznie z instrumentów pokładowych. Był współtwórcą sztucznego horyzontu.
W styczniu 1942, w randze podpułkownika, został członkiem sztabu Sił Lotniczych Armii. Przygotował – i zgłosił się na ochotnika do prowadzenia – pierwszego amerykańskiego nalotu na Japonię. Z powodu spotkania z japońskim okrętem patrolowym, który został zatopiony podjęto decyzje wcześniejszego o dziewięć godzin startu, co wydłużyło drogę do przelotu o ok. 250 mil[1]. 18 kwietnia 1942 16 średnich bombowców B-25 Mitchell, z których dla odciążenia wymontowano płyty pancerne i częściowo uzbrojenie, pilotowanych przez ochotników, wystartowało z lotniskowca Hornet i zaatakowało cele w Tokio, Kobe, Osace i Nagoi. Misja miała niewielkie znaczenie militarne, ale dała ogromny efekt propagandowy. Sam Doolittle wyskoczył ze spadochronem nad Chinami i powrócił do USA. Otrzymał z rąk prezydenta Roosevelta najwyższe amerykańskie odznaczenie – Medal Honoru i awans na generała[2].
W lipcu 1942 Doolittle został przeniesiony do 8 Armii Lotniczej, a we wrześniu tego samego roku objął dowództwo 12 Armii Lotniczej w Afryce Północnej. W marcu 1943 został dowódcą Strategicznych Sił Lotniczej w Afryce Północnej. Następnie został dowódcą 15 Armii Lotniczej, aż wreszcie w styczniu 1944 objął dowodzenie 8 Armii Lotniczej, którą dowodził – w Europie i na Pacyfiku – do zakończenia wojny. 10 maja 1946 przeszedł do rezerwy i objął stanowisko wiceprezesa Shell Oil (pracował dla Shella przed wojną), by w późniejszym czasie przejąć kierowanie firmą[2].
Zmarł 27 września 1993 w Pebble Beach w stanie Kalifornia. Został pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington w stanie Wirginia.
Odznaczenia
- Command Pilot Badge
- Medal Honoru
- Medal za Wybitną Służbę – dwukrotnie
- Srebrna Gwiazda
- Distinguished Flying Cross – trzykrotnie
- Air Medal – czterokrotnie
- Brązowa Gwiazda
- Mexican Border Service Medal
- Medal Zwycięstwa I wojny światowej
- Medal za Służbę Obronną Kraju (American Defense Service Medal)
- Asiatic-Pacific Campaign Medal
- Medal za Kampanię Europejsko-Afrykańsko-Bliskowschodnią (European-African-Middle Eastern Campaign Medal)
- Medal Zwycięstwa II Wojny Światowej (World War II Victory Medal)
- National Defense Service Medal
- Prezydencki Medal Wolności
- Wielki Oficer Orderu Korony (Belgia)
- Krzyż Wojenny (Belgia)
- Oficer Narodowego Orderu Kondora Andów (Boliwia)
- Order Abdóna Calderóna I klasy (Ekwador)
- Komandor Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wojenny (Francja)
- Honorowy Rycerz Komandor Orderu Łaźni (Wielka Brytania)
Przypisy
- ↑ The Doolittle Raid. uss-hornet.org. [dostęp 2021-11-19].
- ↑ a b Mateusz "Biszop" Biskup, Śladami zapomnianych bohaterów w rozdziale: Odwet jak ukąszenie komara, Poznań: Vesper, 2011, s. 277-284, ISBN 978-83-7731-052-6.
Bibliografia
- Biografia na oficjalnej stronie US Air Force (ang.)
- Biografia na stronie Narodowego Cmentarza w Arlington (ang.)
- Travis Air Museum – Jimmy Doolittle Air & Space Museum Fundation. travisairmuseum.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-18)]. (ang.)
- Wielka Encyklopedia Lotnictwa, nr 8 z filmem Airstrike – Rajd Doolittle’a, Amercom S.A.
Media użyte na tej stronie
Ribbon for the World War I Victory Medal awarded by the Allies:
- w:World War I Victory Medal (United States) awarded by the w:United States Department of Defense
- w:Victory Medal (United Kingdom) also called the Inter-Allied Victory Medal
- w:Médaille Interalliée 1914–1918 (France)
- w:Inter-Allied Victory Medal (Greece)
- w:Allied Victory Medal (Italy)
- etc.
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Naramiennik generała US Air Force
Ribbon for the Distinguished Service Medal awarded by the United States Army.
Ribbon for the Asiatic-Pacific Campaign Medal awarded by the United States Department of Defense.
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Croix de Guerre 1939-1945 (France)
Baretka Oficera Orderu Kondora Andów
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the Order of Abdón Calderón 1st Class (Ecuador)
Ribbon for the Mexican Border Service Medal awarded by the United States Army.
Ribbon from the Distinguished Flying Cross (United States) awarded by the United States Department of Defense.
Autor: darkking3, Licencja: CC BY-SA 3.0
Belgian Croix de Guerre WW II
Ribbon for the American Defense Service Medal awarded by the United States Department of Defense.
Ribbon for the European-African-Middle Eastern Campaign Medal awarded by the United States Department of Defense.
Ribbon bar: Bronze Star
Ribbon from the National Defense Service Medal awarded by the United States Department of Defense.
Emblem (Shoulder Sleeve Insigne) used by the United States Army Air Forces before it was created as its own military service, the United States Air Force, in 1947. Continues to be used by the USAF as one of its emblems, known as the "Hap" Arnold Wings.
Baretka amerykańskiego Air Medal nadanego czterokrotnie.
Baretka: Order Korony – Wielki Oficer (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Grand-Officier).
(De Kroonorde – Grootofficier).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Vector illustration based on photo of a Bronze Oak leaf cluster awarded by the United States Department of Defense to be worn as an add-on device on various awards and decorations to denote more than one bestowal of the decoration.
Ribbon for the World War II Victory Medal awarded by the United States Department of Defense.
President Ronald Reagan and Senator Barry Goldwater award General Jimmy Doolittle with a fourth star 26 years after his retirement from the U.S. Air Force. General Doolittle was advanced to four-star rank by Senate confirmation, making him the first person in Air Force Reserve history to wear four stars.
Autor: SaluteVII, Licencja: CC BY-SA 4.0
Presidential Medal of Freedom (ribbon)