Jimmy Reiher Snuka

Jimmy Snuka

Jimmy Snuka w 2011 roku.
Imię i nazwisko

James Wiley Smith

Data i miejsce urodzenia

18 maja 1943
Suva, Fidżi

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 2017
Pompano Beach, Floryda, Stany Zjednoczone

Przyczyna śmierci

choroba neurologiczna

Współmałżonek

Sharon Snuka (1964-1999)
Carole Snuka (2004-2017)

Dzieci

4

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Jimmy Snuka
Jimmy Kealoha
Lani Kealoha
Tami Snuka
The Superfly
Big Snuka
Great Snuka

Wzrost

178 cm

Masa ciała

107 kg

Zapowiadany z

Wyspy Fidżi

Trenerzy

Danny Hodge

Debiut

1970

Emerytura

2015

Strona domowa

Jimmy Reiher Snuka (ur. 18 maja 1943 w Suvie jako James Wiley Smith, zm. 15 stycznia 2017 w Pompano Beach[1]) – fidżyjski wrestler. Bardziej znany z ringowego imienia jako Jimmy „Superfly” Snuka ze względu na to, że uznawany jest za twórcę stylu akrobatycznego w wrestlingu (high-flying style), który spopularyzował wykonując skoki typu splash na swoich przeciwnikach[2]. Pierwszy posiadacz tytułu ECW World Heavyweight Championship. W swej karierze wrestlera występował m.in. w National Wrestling Alliance (NWA), World Wrestling Federation (WWF) oraz Eastern Championship Wrestling (ECW). Był pierwszym przeciwnikiem The Undertakera na WrestleManii VII w 1991 roku, która rozpoczęła zwycięski streak The Undertakera przez kolejne edycje WrestleManii[3].

Kariera w wrestlingu

W latach 60. zaczął trenować kulturystykę na Hawajach, gdzie zdobywał tytuły amatorskie takie jak Mr. Hawaii, Mr. Waikiki i Mr. North Shore[4]. W 1970 r. zadebiutował w wrestlingu pod pseudonimem Jimmy Kealoha a w 1973 roku zmienił swój pseudonim ringowy na Jimmy Snuka. Niedługo potem trafił do federacji NWA Pacific Northwest, gdzie sześciokrotnie sięgał po tytuł w wadze ciężkiej NWA Pacific Northwest Heavyweight Championship. Następnie przez kolejne lata zaliczał występy w innych regionach federacji National Wrestling Alliance (NWA) gdzie zdobywał tytuły krajowe (United States), tag teamowe (Tag Team) oraz w wadze ciężkiej (Heavyweight). W latach 80. okresowo występował również w All Japan Pro Wrestling (AJPW)[5].

W 1982 r. trafił do World Wrestling Federation (WWF) gdzie jego menedżerem był Captain Lou Albano. Zasłynął wtedy ze swojej akcji kończącej pod nazwą Superfly splash – wykonując splash na przeciwnikach z różnych podwyższeń – narożników ringu czy ze stalowej klatki. W federacji WWF prowadził feudy z takimi wrestlerami jak Don Muraco, Roddy Piper czy Bob Backlund. Podczas WrestleManii I pojawił się jako menedżer Hulka Hogana i Mr. T. W lipcu 1985 r. opuścił federację WWF.

Od drugiej połowy 1985 r. rozpoczął występy w japońskiej New Japan Pro-Wrestling (NJPW), jednak spędził w niej zaledwie rok[6]. Później w latach 1986-1989 występował w American Wrestling Association (AWA), gdzie zdobył tytuł rejonu środkowo-zachodniego w wadze ciężkiej (AWA Midwest Heavyweight Championship).

Do WWF powrócił w maju 1989 roku. Prowadził wtedy rywalizacje z takimi zawodnikami jak: The Honky Tonk Man, "Million Dollar Man" Ted DiBiase czy "Mr. Perfectem" Curtem Hennigiem. Swoją pierwszą walkę na gali WrestleMania odbył na szóstej edycji tego wydarzenia – zawalczył wtedy Rickiem Rude, jednak przegrał to stracie[7]. Później wziął udział w turnieju o zwakowane mistrzostwo WWF Intercontinental Championship, jednak przegrał swoje starcie już w I. rundzie z Mr. Perfectem.

Na WrestleManii VII został pierwszym przeciwnikiem The Undertakera w jego serii bez porażki (streak) podczas gal WrestleMania. Snuka przegrał to starcie, rozpoczynając tym samym zwycięski „streak” The Undertakera przez kolejne edycje tej gali[8]. W 1992 r. wziął udział w Royal Rumble matchu o zwakowane mistrzostwo WWF Championship na gali Royal Rumble, jednak został wyeliminowany przez The Undertakera. W lutym 1992 r. opuścił federację WWF. We wrześniu 1993 r. na krótko pojawił się w WWF, walcząc jednocześnie dla Eastern Championship Wrestling.

W marcu 1992 r. zadebiutował w Eastern Championship Wrestling. Niedługo potem został pierwszym posiadaczem mistrzostwa ECW Heavyweight Championship, pokonując w walce Salvatore Bellomo, jednakże już dzień później przegrał ten tytuł na rzecz Johnny’ego Hotbody’ego. W połowie lipca 1992 r. ponownie zdobył ten tytuł, utrzymując go do końca września. W 1993 r. wziął udział w 8-osobowym turnieju o mistrzostwo telewizyjne (ECW World Television Championship) federacji ECW. Wygrał ten turniej pokonując kolejno Larry’ego Wintersa, Tommy’ego Cairo i Glena Osbourne’a[9]. Tytuł telewizyjny stracił 1 października 1993 r. na gali NWA Bloodfest: Part 1 w steel cage matchu na rzecz Terry’ego Funka[10]. Po raz ostatni w ECW pojawił się w 1994 r. na gali Hardcore Heaven, gdzie walczył w tag teamie z The Tazzmaniakiem.

W styczniu 2000 r. pojawił w walce cameo na tygodniowej gali Nitro, federacji World Championship Wrestling, wygrywając z Jeffem Jarrettem[11].

Od drugiej połowy lat 90., przez lata 2000. występował w federacjach niezależnych m.in. International Wrestling Superstars (IWS) czy X Wrestling Federation (XWF). W 2008 r. wystąpił cameo w Royal Rumble matchu podczas gali Royal Rumble federacji WWE. Okresowo w federacjach niezależnych występował do połowy 2015 roku.

Osiągnięcia i tytuły

  • All Japan Pro Wrestling
    • World's Strongest Tag Determination League (1981) – z Bruiserem Brodym
    • World's Strongest Tag Determination League Technique Award (1988) – z Tiger Mask II
  • All-Star Wrestling Alliance / American States Wrestling Alliance
    • ASWA Heavyweight Championship (1 raz)
  • American Wrestling Association
    • AWA Midwest Heavyweight Championship (1 raz)
  • Catch Wrestling Association
    • CWA British Commonwealth Championship (1 raz)
  • Cauliflower Alley Club
    • Honorowe członkostwo (1996)
  • Continental Wrestling Association
    • CWA International Tag Team Championship (1 raz) – z JT Southernem
  • East Coast Pro Wrestling
    • ECPW Heavyweight Championship (1 raz)
  • Eastern Championship Wrestling (Extreme Championship Wrestling)
  • Georgia Championship Wrestling
    • NWA National Tag Team Championship (1 raz) – z Terrym Gordym
  • International Wrestling Superstars
    • IWS United States Championship (1 raz)
  • Mid-Atlantic Championship Wrestling
  • National Championship Wrestling
    • NCW Tag Team Championship (1 raz) – z Johnnym Gunnem
  • National Wrestling Federation
    • NWF Heavyweight Championship (1 raz, ostatni mistrz)
  • National Wrestling League
    • NWL Heavyweight Championship (1 raz)
  • Northeast Wrestling
    • NEW Heavyweight Championship (1 raz)
  • NWA All-Star Wrestling
    • NWA Canadian Tag Team Championship (wersja Vancouver) (1 raz) – z Don Leo Jonathanem
  • NWA Big Time Wrestling
    • NWA Texas Heavyweight Championship (1 raz)
    • NWA Texas Tag Team Championship (1 raz) – z Gino Hernandezem
  • NWA Tri-State Wrestling
    • NWA Tri-State Heavyweight Championship (1 raz)
  • NWA West Virginia/Ohio
    • NWA West Virginia/Ohio Heavyweight Championship (1 raz)
  • New England Pro Wrestling Hall of Fame
    • Wprowadzony w 2010 roku.
  • Pacific Northwest Wrestling
    • NWA Pacific Northwest Heavyweight Championship (6 razy)
    • NWA Pacific Northwest Tag Team Championship (7 razy) – z Frankiem Laine’em (1 raz) i Dutchem Savage’em (6 razy)
  • Pro Wrestling Illustrated
    • Walka roku (Match of the Year) (1982) vs. Bob Backlund w cage matchu 28 czerwca 1982 roku.
    • Najbardziej popularny wrestler roku (Most Popular Wrestler of the Year) (1983)
    • Tag team roku (Tag Team of the Year) (1980) z Rayem Stevensem
    • Sklasyfikowany na 29. miejscu z 500 wrestlerów w rankingu PWI Years w 2003 roku.
  • Pro Wrestling This Week
    • Wrestler tygodnia (Wrestler of the Week) (25–31 stycznia 1987)
  • Professional Wrestling Hall of Fame
    • Wprowadzony w 2012 roku.
  • Ring Around The Northwest Newsletter
    • Tag team roku (Tag Team of the Year) (1973–1974, 1976) z Dutchem Savage’em
    • Wrestler roku (Wrestler of the Year) (1975)
  • Universal Superstars of America
    • USA Heavyweight Championship (2 razy)
  • USA Pro Wrestling
Jimmy Snuka w 1981 roku.
    • USA Pro New York Heavyweight Championship (1 raz)
  • World Wide Wrestling Alliance
    • WWWA Heavyweight Championship (1 raz)
    • WWWA Intercontinental Championship (1 raz)
  • World Wrestling Federation
  • Wrestling Observer Newsletter
    • Tag team roku (Tag Team of the Year) (1981) z Terrym Gordy
    • Najlepszy wrestler-akrobata (Best Flying Wrestler) (1981)
    • Najlepsza akcja w wrestlingu (Best Wrestling Maneuver) (1981, 1983) Superfly Splash
    • Najbardziej niedoszlifowany wrestler (Most Unimproved) (1984)
    • Najgorszy wrestler w wywiadach (Worst on Interviews) (1984)

Życie prywatne

Jako dziecko, oprócz Fidżi mieszkał też na Wyspach Marshalla. Jest współzałożycielem szkółek wrestlingu Body Slam University i Coastal Championship Wrestling na Florydzie. W 2012 r. napisał autobiograficzną książkę pt. „Superfly: The Jimmy Snuka Story[12].

Był trzykrotnie żonaty. Z drugą żoną Sharon ma czworo dzieci: Saronę, Jamesa Jr., Lianę i Atę. James Jr. i Sarona występowali w federacji World Wrestling Entertainment jako zawodnicy. Sarona bardziej znana jest z występów jako Tamina Snuka, a James Jr. rozpoznawalny był jako Deuce[13].

W sierpniu 2015 r. jego trzecia żona – Carole podała do wiadomości, że u Snuki zdiagnozowano raka żołądka. Niedługo potem zawodnik przeszedł operację wycięcia węzłów chłonnych oraz tkanek rakowych[14].

We wrześniu 2015 r. Snuka został oskarżony i aresztowany za morderstwo trzeciego stopnia – postawiono mu zarzuty o nieumyślne spowodowanie śmierci swojej dziewczyny Nancy Argentino w maju 1983 roku[15]. Wrestler nie przyznał się do winy. W czerwcu 2016 r. uznano go za niezdolnego do złożenia wyjaśnień w przedmiotowej sprawie, ze względu na zdiagnozowanie u niego otępienia.

W lipcu 2016 r. reprezentowany przez swoją żonę Carole, przyłączył się do pozwu zbiorowego przeciwko federacji WWE, w którym stwierdzono, iż wrestlerzy ponieśli „długotrwałe obrażenia neurologiczne”, i że firma „rutynowo nie troszczyła się o nich” oraz „wprowadzała w błąd, ukrywając następstwa podanych obrażeń”[16]. W związku z pogorszeniem się jego stanu zdrowia, został zwolniony z aresztu na początku stycznia 2017 roku. Zmarł niespełna dwa tygodnie później w wieku 73 lat.

Przypisy

  1. Liam Stack: Jimmy Snuka, Ex-Pro Wrestler Known as Superfly, Dies at 73. nytimes.com, 2017-01-15. [dostęp 2017-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)]. (ang.).
  2. Jimmy Snuka Bio. wwe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-17)]. (strona zarchiwizowana), wwe.com, [dostęp: 2019-09-27].
  3. Superfly Snuka recollects about Undertaker match, sportskeeda.com, [dostęp: 2019-09-28].
  4. Jimmy Snuka – Wrestling Museum. wrestlingmuseum.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)]., wrestlingmuseum.com, [dostęp: 2019-09-24].
  5. AJPW matches wrestled by Jimmy Snuka, profightdb.com, [dostęp: 2019-09-27].
  6. NJPW matches wrestled by Jimmy Snuka, profightdb.com, [dostęp: 2019-09-27].
  7. WrestleMania VI results. wwe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-22)]. (strona zarchiwizowana), wwe.com, [dostęp: 2019-09-27].
  8. The Undertaker: A Look at His 23-2 WrestleMania Record, denofgeek.com, [dostęp: 2019-09-27].
  9. EASTERN CHAMPIONSHIP WRESTLING RESULTS, onlineworldofwrestling.com, [dostęp: 2019-09-28].
  10. NWA Bloodfest: Part 1, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2019-09-28].
  11. WCW 2000-01, thehistoryofwwe.com, [dostęp: 2019-09-28].
  12. Superfly: The Jimmy Snuka Story, books.google.pl, [dostęp: 2019-09-25].
  13. J. Grasso, Historical Dictionary of Wrestling, s. 273, books.google.pl, [dostęp: 2019-09-25].
  14. Jimmy Snuka Diagnosed with Stomach Cancer, Wife Carole Reveals | Bleacher Report | Latest News, Videos and Highlights, bleacherreport.com [dostęp 2019-09-29] (ang.).
  15. Wrestling legend Jimmy "Superfly" Snuka charged in girlfriend's 1983 death, cbsnews.com, [dostęp: 2019-09-24].
  16. Dozens of former wrestlers sue WWE over brain damage, thejournal.ie, [dostęp: 2019-09-28].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jimmy Superfly Snuka Paparazzo Photography.jpg
(c) Paparazzo Photography, CC BY-SA 3.0
Paparazzo Presents...World Wrestling Federation (WWF) / World Wrestling Entertainment (WWE) Hall of Fame pro wrestler Jimmy "Superfly" Snuka before the start of a wrestling match against Gregory Edwards at the Top Rope Promotions event held in North Attleboro, Massachusetts on July 31, 2011.
JimmysnukaatMapleleafgardens1981.jpg
Jimmy Snuka on his way to the ring in Toronto's Maple leaf Gardens 1981.